IEDER MENS IS GELIJK

Palestina Solidariteit Nieuwsbrief Nr 35

Facebook
Twitter
Email
Print

1) REDACTIONEEL: Kan België van Israël leren of is het andersom?

Naar aanleiding van de aanslagen in Brussel en Zaventem zei de Israëlische minister van veiligheid Yisrael Katz dat België nog veel van Israël kan leren om het geweld te bestrijden. Maar Israël hanteert zelf het geweld. Tijdens de Israëlische bombardementen op Gaza in de zomer 2014 hebben 2251 Palestijnen het leven gelaten: 1462 van de dodelijke slachtoffers waren burgers onder wie 551 minderjarigen.

Michael Freilich, hoofdredacteur van Joods Actueel, deed er nog een schepje bovenop en zei dat Israël het meest ethische leger ter wereld heeft. Enkele dagen later schiet in Hebron een negentienjarige Israëlische korporaal een Palestijn dood die zwaargewond op de grond ligt. Ook Palestijnse meisjes met een schaar werden door het Israëlische leger koelbloedig neergeschoten. 

Wat valt er nog zo allemaal te leren. Op het gebied van politieke gevangenen is inderdaad Israël een kampioen. In de Israëlische gevangenissen verblijven 7000 Palestijnen onder wie 400 onder de 16 jaar en 700 zoals Abu Sakha van de Palestijnse circusschool, in administratieve hechtenis. In Belgische gevangenissen zitten hoogstens een dozijn Koerden en enkele sympathisanten van de Islamitische staat.

In april vernielde het Israëlische leger in Zaatara een speeltuintje dat door België werd gefinancierd. Sinds februari is dit al het vierde Belgische Project in Palestijns gebied dat door het Israëlische leger wordt vernietigd.

Op 11 maart gaf de Israëlische premier Benjamin Netanyahu toe dat sinds 2011 Israël in Syrië tientallen luchtaanvallen heeft uitgevoerd.

Israël beweert de enige democratie in het Midden-Oosten te zijn. Palestijnse partijen worden nooit betrokken bij de vorming van een Israëlische regering. Bovendien wil Netanyahu de Parlementsleden uitsluiten die zich “misdragen”. Het betreft parlementsleden die het Joodse karakter van de Israëlische staat niet erkennen, die aansporen tot racisme of die een terroristische organisatie of een vijandelijke staat steunen. Hij heeft het onder andere gemunt op parlementsleden die zich schaarden achter de eis van de Palestijnse families om de lijken van de gedode aanslagplegers terug te geven. Maar niet alleen de Palestijnse parlementariërs moeten in de pas lopen, ook de ngo’s letten best op hun tellen. Zo mag bijvoorbeeld de ngo Breaking the Silence niet meer in Israëlische scholen komen spreken omdat ze het geweld van het leger tegen Palestijnse burgers in de bezette gebieden aan de kaak stellen. Ngo’s die kritiek uiten op het beleid van de Israëlische regering zullen voortaan moeten vermelden of ze financieel gesteund worden door het buitenland en desgevallend bij officiële ontmoetingen een herkenningsteken moeten dragen.

Er is wel iemand in Israël van wie we iets kunnen leren: de Israëlische generaal Yaïr Golan. Deze adjunct stafchef van het Israëlische leger verklaarde op 5 mei jl. naar aanleiding van de herdenking van de holocaust: “Als er iets is dat me beangstigt aan de Holocaustherdenking, is het de herkenning van de misselijkmakende processen die toen in Europa en Duitsland plaatsvonden, en dat tekenen van diezelfde processen hier (in Israël) in 2016 te zien zijn.

Het redactieteam                                                              Brussel, 15 mei 2016

2) Inleefreis naar Palestina: je moet het zelf gezien hebben!

Een paar quotes van onze vroegere reizigers

Heel lekker! Al veel gelezen, maar zien is helemaal anders! Zo’n vriendelijke mensen! Onvoorstelbaar! Je moet het zelf gezien hebben!

Geniet van de Oosterse cultuur, gastvrijheid en natuur. Ervaar zelf hoe het is om in een land vol conflicten je dagelijkse bezigheden te doen.

Bezoek Hebron waar het hele centrum is afgesloten ter protectie van een groep Israëlische kolonisten in het centrum van de stad. Maar ook Bethlehem, Ramallah, Jeruzalem, Tel Aviv, een kolonie, Palestijnse boeren, diverse organisaties, Israëlische vredesorganisaties, ex-soldaten die zich uitspreken, orthodoxe zionistische kolonisten, de apartheidsmuur, vluchtelingenkampen, …

In juli organiseert Palestina Solidariteit een inleefreis

De reis wordt voorafgegaan door 3 voorbereidende vergaderingen en achteraf is er een evaluatiebijeenkomst.

Onze reis duurt 7 dagen en kost 950 EUR. Inbegrepen: volpension, transport, inkom en gids ter plaatse. Niet inbegrepen vlucht, extra drank en persoonlijke uitgaven.

Er zijn nog een paar plaatsen vrij!

Inschrijven en meer info bij: info@palestinasolidariteit.be

3) Palestina Solidariteit heeft een nieuwe medewerker

Annelore verlaat na 7 maanden Palestina Solidariteit. Na een interim vervanging bleef ze nog enkele maanden langer bij Palestina Solidariteit. “Ik kreeg als nieuweling de kans te mogen werken voor een vzw vol gemotiveerde mensen. Mijn werk richtte zich op de campagne tegen G4S, fondsenwerving, de externe communicatie en het uitwerken van een nieuwe vrijwilligerswerking. Ik heb er alle vertrouwen in dat Kris de opgestarte projecten met volle overtuiging zal verderzetten en met een hoop nieuwe ideeën zal bijdragen aan de toekomst van vzw Palestina Solidariteit!”

Begin mei start er dus een nieuwe halftijdse secretariaatsmedewerker voor onze vzw: Kris! Hij leerde de organisatie kennen tijdens de inleefreis van 2011, toen hij voor het eerst ondergedompeld werd in het dagelijkse leven van Palestina. Nadien kwam hij regelmatig terug naar onze activiteiten en hielp hij af en toe mee. Nadat hij in 2014 zes maanden vrijwilligerswerk deed in Bethlehem, besloot hij een bijkomend engagement op te nemen als waarnemend lid van de Raad van Bestuur. De nodige kennis en ervaring heeft hij dus zeker in handen!

Kris kijkt ernaar uit om zijn gedrevenheid en passie voor Palestina op professionele manier verder te zetten. We laten hem even aan het woord en vragen hem naar zijn motivatie: “Een van de boeiendste aspecten van Palestina Solidariteit vind ik het feit dat de organisatie gedragen wordt door enthousiaste vrijwilligers die in hun vrije tijd een steentje willen bijdragen aan een betere wereld. Mensen met een verschillende achtergrond die hun verontwaardiging omzetten in positieve energie om zo verder te bouwen aan een betere maatschappij.” Kris zal zich de komende tijd dan ook focussen op campagnes en creatieve activiteiten om het bewustzijn en de kennis over Palestina te vergroten. Ook zal hij werken aan de promotie van concrete, eenvoudige actiemiddelen als BDS (boycot divestment sanctions) waar iedereen met een hart voor Palestina kan aan meedoen. Hoe meer mensen we bereiken, hoe meer invloed we immers kunnen uitoefenen bij politici.

Zoals Annelore hiervoor, kan je hem bereiken via secretariaat@palestinasolidariteit.be

Welkom Kris!

4) Belastingvermindering voor giften aan vzw Palestina Solidariteit

Vzw Palestina financieel steunen met een gift én daardoor belastingvermindering krijgen, het kán.

Vzw Palestina Solidariteit is door de Federale Overheidsdienst Financiën erkend om een fiscaal attest te bezorgen aan al wie 40 euro of meer per kalenderjaar schenkt.

Wie 40 euro of meer schenkt aan vzw Palestina Solidariteit ontvangt in de loop van de maanden februari/maart van het daaropvolgende kalenderjaar een fiscaal attest. Door dit attest geniet je van een belastingvermindering van 45% van het werkelijk gestorte en op het attest vermelde bedrag. Dat attest moet je niet bij je belastingaangifte voegen, maar wel ter beschikking van de administratie houden.

In de vorige nieuwsbrief kon je lezen dat de ‘Administratie van de Fiscaliteit over de fiscaal attesten van schenkers’ het bedrag van de gift automatisch invult in de elektronische Tax-on-web-aangifte en in het voorstel van vereenvoudigde aangifte wanneer ze beschikt over jouw gegevens. Palestina Solidariteit verzamelde zo veel als mogelijk deze gegevens en maakte ze over aan deze dienst.

Meer informatie vind je op:

http://financien.belgium.be/nl/particulieren/belastingvoordelen/giften

Waarom nog langer aarzelen?

Stort vandaag nog 40 euro of meer op bankrekening BE64 523-08 014 88-52 van Palestina Solidariteit met de vermelding ‘gift’ en geniet een mooie belastingvermindering!

Alvast hartelijk dank voor je steun!

5) Peter Adriaenssens over Palestijnse kinderen achter tralies

Op dinsdag 24 mei organiseert het LAP (Leuvense Actiegroep Palestina) een lezing met professor Peter Adriaenssens over Palestijnse kinderen in Israëlische gevangenissen. Deze lezing vindt plaats in de grote aula Pieter De Somer in Leuven vanaf 19.30 uur.

De voorbije jaren werden duizenden Palestijnse kinderen gearresteerd, ondervraagd en opgesloten in Israëlische gevangenissen. De meeste arrestaties gebeuren ’s nachts. Met groot militair vertoon worden de kinderen uit hun bed gehaald en zonder uitleg weggevoerd. In bijna alle gevallen worden ze geblinddoekt en worden hun handen achter hun rug met een plastieken snijdend en hard aangespannen bandje geboeid. Fysiek en verbaal geweld, vernedering en eenzame opsluiting worden gebruikt om bekentenissen af te dwingen.

Professor Adriaenssens zal op zeer bevattelijke wijze uitleggen welke enorme impact dit heeft op adolescenten en hun families, en beantwoordt nadien de vragen van het publiek.

Ook wordt de nieuwe animatiefilm van Palestina Solidariteit (ingesproken door Marijke Pinoy en Daan Stuyven) voorgesteld. Deze toont dat Israël niet enkel individuele kinderen schade toebrengt, maar ook haar eigen kansen op een vreedzame oplossing ernstig in het gedrang brengt. De film leidt je naar de petitie die eist dat bedrijven die profiteren van de bezetting worden uitgesloten van publieke contracten.*

https://www.youtube.com/watch?v=23_moP38uQY

Meer info vind je op de facebook pagina, waar je het event ook online kunt delen met uw vrienden en kennissen: https://www.facebook.com/events/854198408039037/

Teken de petitie “Gevangenschap is geen kinderspel”: https://www.palestinasolidariteit.be/gevangenschap-geen-kinderspel

Deze organisaties verlenen hun steun:

Beweging.net – Broederlijk Delen – DCI Belgium (Defense for Children International) – Een Andere Joodse Stem – Gemeentelijke Raad voor Ontwikkelingssamenwerking Herent – Hannah vzw – Intal Leuven – Leuvense Noord-Zuidstudenten – Masereelfonds – Openbare bibliotheek Leuven – Oxfam-Wereldwinkels regio Leuven – Palestina Solidariteit – Pax Christi Vlaanderen – Sleutel voor Palestina – Soemoed – Vrienden van de Palestijnse Circusschool – Vrouwen in ’t Zwart

* In het kader van de Stop G4S campagne: G4S maakt winst uit de bezetting en werkt mee met Israël o.a. in de gevangenissen waar ook kinderen worden opgesloten.

Op zondag 29 mei 2016 gaat de jaarlijkse 20 km van Brussel weer door. Dirk, één van onze bestuursleden, loopt dit jaar speciaal voor Palestina Solidariteit vzw!

Dirk doet al voor de vijfde keer mee, maar we zoeken nog extra lopers voor onze vzw.

Voel je je geroepen? Geef een seintje op secretariaat@palestinasolidariteit.be.

Je krijgt een gratis ‘Free Palestine T-shirt’ om aan te doen tijdens je deelname.

Maar daarnaast zoeken we uiteraard ook sponsors! Geef de lopers voor Palestina Solidariteit door uw steun een extra duw in de rug en steun de werking van onze vzw.

Palestina Solidariteit ontvangt geen structurele werkingssubsidies en daardoor is elk bedrag – hoe klein ook – meer dan welkom.

Rekeningnummer Palestina Solidariteit (Ectorsstraat 19, 3400 Landen):

IBAN: BE64 5230 8014 8852, BIC: TRIOBEBB, met vermelding: steun 20 km.

Op de dag zelf kan u de lopers een hart onder de riem steken door om 10 uur aanwezig te zijn bij de start in het Jubelpark. Daar is ook de aankomst voorzien.

Voor meer info kan u terecht op secretariaat@palestinasolidariteit.be of 0489 398 142.

Alvast hartelijk bedankt en veel succes aan Dirk met de trainingen!

7) Vrijheid van opinie ook voor solidariteit met Palestina!

Meer dan dertig civiele organisaties uit België ondertekenden een gezamenlijk opiniestuk om te protesteren tegen de pogingen van Israël om de “Boycot, Desinvestering en Sanctiebeweging” (BDS), een beweging die opkomt voor mensenrechten, te doen verbieden. De Israëlische minister Yisrael Katz deed zelfs een oproep tot “civiele uitschakeling” van leidinggevende mensenrechtenactivisten.

MO-Meerdere auteurs – 17 mei 2016

BDS is in de eerste plaats een beweging die opkomt voor mensenrechten. Zij vindt haar oorsprong in de oproep tot solidariteit vanuit het Palestijnse middenveld.

Moet België de weg opgaan van Frankrijk en de oproep tot boycot van Israël verbieden? Serge Rozen, voorzitter van het Coördinatiecomité van Joodse Organisaties van België, meent van wel. Tijdens een toespraak in aanwezigheid van premier Michel en minister Jambon koppelde hij de Israël-boycotcampagne aan het “virus van het antisemitisme”. Hij zei te verwachten dat België wetgevende maatregelen zou nemen. Concreet wil hij dat de Boycot, desinvestering en sanctiesbeweging (BDS) verboden wordt.

Vanwege een gevestigde organisatie die geacht wordt de democratie hoog in het vaandel te dragen, mag die vraag verbazen. Zoals premier Michel het in zijn wederwoord formuleerde, betreft de strijd tegen het antisemitisme ook de verdediging van onze ‘universele waarden, de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden’. Welnu, BDS is in de eerste plaats een beweging die opkomt voor mensenrechten. Zij vindt haar oorsprong in de oproep tot solidariteit vanuit het Palestijnse middenveld.

Al een halve eeuw lang gaat de Palestijnse bevolking gebukt onder een nietsontziende bezetting en het einde ervan is niet in zicht. Binnen Israël domineren extreemrechtse partijen de regering. In de maatschappij nemen het racisme en de ontmenselijking van de “Arabieren” toe.

De BDS-campagne voor rechtvaardigheid doorprikt de dubbele standaarden van onze politieke elites tegenover Israël.

Standrechtelijke executies worden breed toegejuicht. Afbraak van Palestijnse woningen en grondroof nemen schrikbarende vormen aan, ten voordele van illegale nederzettingen. De onmenselijke blokkade van Gaza duurt voort…

De BDS-campagne voor rechtvaardigheid doorprikt de dubbele standaarden van onze politieke elites tegenover Israël. Geïnspireerd door de strijd tegen de Zuid-Afrikaanse Apartheid in de jaren ‘80, wordt zij gedragen door de overtuiging dat enkel externe druk op Israël perspectief biedt voor een vreedzame oplossing. Twintig jaar vredesproces hebben immers niet geleid tot respect voor het internationaal recht, wel integendeel: Israël kon zijn bezetting en annexatie verstevigen. De tijd dringt: nu al is “Palestina” herleid tot enkele enclaves waarover Israël militaire controle heeft.

De BDS-beweging kent succes in steeds meer landen: op campussen, bij cultuurwerkers, intellectuelen en kunstenaars, in sociale, syndicale en mensenrechtenorganisaties, in kerken, bij universitairen…

Significant is de krampachtige wijze waarop Israël en zijn verdedigers reageren. Met zware financiële steun is een internationale anti-BDS-campagne opgestart en in Jeruzalem werd onlangs een conferentie georganiseerd. De Israëlische minister Yisrael Katz mocht er in aanwezigheid van de EU-ambassadeur oproepen tot “gerichte civiele uitschakeling” van leidinggevende mensenrechtenactivisten. Een ander regeringslid beloofde dat zij “de prijs zullen betalen”. Amnesty International heeft deze dreigementen en oproepen tot haat scherp veroordeeld.

Rationele en morele afkeuring kan niet vereenzelvigd worden met per definitie irrationeel, racistisch antisemitisme.

Recente pogingen om BDS te criminaliseren hebben een retorisch argument gemeen: het mikpunt ervan is kritiek op Israël, die “het nieuwe antisemitisme” wordt genoemd (zo ook door dhr. Rozen). Critici van de Israëlische politiek worden daarmee de mond gesnoerd. Wij wijzen die groteske drogredenering af. Rationele en morele afkeuring kan niet vereenzelvigd worden met per definitie irrationeel, racistisch antisemitisme. Die kritiek berust op feiten: de bezetting is een feit; de schending van de Palestijnse mensenrechten en van het internationaal humanitair recht is een feit; dat het Israëlische regime het leven van miljoenen mensen ondraaglijk maakt, is een feit… Zij zijn veroordeeld in talrijke resoluties van de Verenigde Naties. De lasterlijke aantijging van antisemitisme, hoe dan ook, dient enkel om het onrecht van de bezetting te verhullen.

Het maatschappelijke statuut van de solidariteitsbeweging voor Palestina is niet vatbaar voor misverstanden. Zij sluit aan bij de mondiale bewegingen voor rechtvaardigheid en verwerpt elke vorm van racisme. BDS met name is een democratische, geweldloze en morele tactiek. Het is een protestbeweging gedragen door mannen en vrouwen die in eer en geweten effectieve veranderingen beogen.

Of boycot inderdaad het geëigende middel is om de gelijkberechtiging van de Palestijnen te realiseren, daarover is verschil van mening mogelijk. Een strafbaarstelling ervan echter is totaal onaanvaardbaar. Publieke dialoog en discussie zijn ook hier zeer nodig. Een voorwaarde is dat de overheid de grondwettelijk gewaarborgde vrijheid van meningsuiting en van vereniging respecteert.

Namens de ondertekenaars: Em. Prof. Dr. Herman De Ley (BACBI)

Lijst van ondertekenende organisaties:

11.11.11, Noord-Zuid Beweging, Agir pour la Paix, Algemene Centrale-ABVV / Centrale Générale-FGTB, Artistes Contre Le Mur, Association belgo-palestinienne, BACBI (Belgische Academische en Culturele Boycot van Israël), les ballets C de la B, Broederlijk Delen, Brussels Brecht-Eislerkoor, BRussels Tribunal, Centre national de coopération au développement – 11.11.11, FOS-socialistische solidariteit, Geneeskunde voor het Volk / Médecine pour le Peuple, Hand in Hand tegen Racisme vzw, Hart boven Hard, Intal, Jeunes Organisés et Combattifs (JOC), Kif Kif, La Ligue des droits de l’Homme, Links Ecologisch Forum / Forum Gauche Écologie, MOC Charleroi-Thuin, Mouvement Chrétien pour la Paix, Palestina Solidariteit, Pax Christi Vlaanderen, Plate-forme Charleroi-Palestine, Plateforme Watermael-Boitsfort Palestine, Solidarité Socialiste, Solidarity with Bedouins, Union des progressistes juifs de Belgique, Victoria Deluxe, Vrede vzw, Vredesactie vzw.

http://www.mo.be/opinie/vrijheid-van-opinie-ook-voor-solidariteit-met-palestina

8) 100 actievoerders jongleren voor vrijlating Palestijnse clown

Op zaterdag 16 april kwamen meer dan honderd sympathisanten samen om vijftien minuten lang te jongleren op het Albertinaplein in Brussel. Hiermee uitten ze hun solidariteit met Mohammed Abu Sakha, de 24-jarige Palestijnse circusartiest die al vier maanden wordt vastgehouden in een Israëlische gevangenis zonder aanklacht of proces.

Lien Santermans – maandag 18 april 2016

http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2016/04/18/100-actievoerders-jongleren-voor-vrijlating-palestijnse-clown

Op 22 december 2015 veroordeelde een Israëlische militaire rechtbank Mohammed Abu Sakha tot zes maanden administratieve detentie op basis van “geheim bewijsmateriaal” dat zelfs zijn advocaat niet mocht inkijken. Volgens Amnesty International gebruikt Israël administratieve detentie al jaren onterecht om mensen voor onbepaalde tijd vast te houden zonder aanklacht.

Mohammed Abu Sakha is sinds 2007 actief bij de Palestijnse Circusschool en geeft wekelijks les aan zo’n 150 Palestijnse kinderen verspreid over de bezette Westelijke Jordaanoever. In december 2012 trad Mohammed voor het laatst op in ons land met de circusshow Kol Saber over de droom om de zee te zien en de bittere dagelijkse realiteit opgelegd door een controlerende macht die dat verhindert.

Via de campagne #Freeabusakha hebben duizenden mensen wereldwijd hun steun betuigd aan Mohammed Abu Sakha. Gelijktijdig met de actie in Brussel, kwamen ook in Londen circusartiesten, dabke-dansers en capoeirista’s op straat uit solidariteit met Mohammed en alle andere Palestijnse gevangenen.

De jongleeractie van de vzw Vrienden van de Palestijnse Circusschool kwam er naar aanleiding van de Internationale Dag voor Palestijnse Gevangenen op 17 april. Naast jongleren, konden deelnemers de petitie van Amnesty International ondertekenen met de vraag om Mohammed vrij te laten of zo snel mogelijk te berechten.

9) Wat als… jij en ik onder de Israëlische bezetting zouden wonen?

ABVV Algemene centrale, dinsdag 26 april 2016

http://www.accg.be/nl/actualiteit/wat-als-jij-en-ik-onder-de-israelische-bezetting-zouden-wonen

Palestijnen worden onder de Israëlische bezetting vaak opgesloten omwille van hun werk als advocaat of journalist, als politicus, artiest, vakbondsleider, jeugdleider of activist. Daarom vroeg Palestina Solidariteit vzw aan verschillende mensen uit België en Europa met gelijkaardige functies, om in solidariteit achter tralies te poseren en dit onrecht mee aan te klagen. Zo onder meer ook Werner van Heetvelde (foto), voorzitter van de Algemene Centrale – ABVV.

Op dit moment worden er meer dan 7000 Palestijnen om politieke redenen gevangengehouden in Israëlische gevangenissen. Sinds 1967 zijn ongeveer 750 000 Palestijnen aangehouden, wat maakt dat bijna alle Palestijnse families de gevangenisstraf van ten minste één mannelijk familielid hebben meegemaakt.

Ongeveer 700 kinderen, waarvan sommige pas 12 jaar oud, worden jaarlijks vastgehouden door de Israëlische autoriteiten. De straffen worden meestal uitgesproken voor het gooien van stenen en bedragen tussen de één en vier maanden voor kinderen tussen de 14 en 17 jaar.

Verboden: deelnemen aan vergaderingen

Je moet echt niet veel doen om als Palestijn in de gevangenis te belanden. Het Israëlische ‘Militaire Order 101’ criminaliseert vele maatschappelijke activiteiten: het organiseren van en deelnemen aan protesten, deelnemen aan vergaderingen, wapperende vlaggen en andere politieke symbolen en het drukken en distribueren van de politieke materiaal. Daarnaast geeft ‘de administratieve detentie’ militaire bevelhebbers de macht een individu vast te houden voor maximaal zes maanden met verlenging op basis van geheime informatie zonder dat de beschuldigde voor een rechter komt.

Israël is nochtans mede-ondertekenaar van de 4e Conventie van Genève en dus onderworpen aan een aantal wettelijke verplichtingen met betrekking tot gevangenen. Gevangenen mogen niet vastgehouden worden buiten het grondgebied, ze hebben het recht zich te laten vertegenwoordigen door een advocaat, marteling en fysieke of morele dwang zijn verboden… Maar deze wettelijke verplichtingen worden dagelijks geschonden.

Als al deze Belgische artiesten, politici, vakbondsleiders… in Palestina zouden wonen, was de kans dus groot dat ze echt achter tralies zouden zitten. Meer info over de campagne op: http://palestijnsegevangenen.weebly.com/

10) Israëlische vernielingen van Palestijnse eigendommen: tijd voor Europese actie

ABVV Algemene centrale, maandag 9 mei 2016. http://www.accg.be/nl/actualiteit/israelische-vernielingen-van-palestijnse-eigendommen-tijd-voor-europese-actie

Slopingen zijn geen nieuw fenomeen in bezet Palestijns gebied, maar een essentieel onderdeel van het wrede leven onder de bijna 50 jaar durende Israëlische bezetting. De schaal van de afgelopen maanden is echter ongezien, schrijft 11.11.11 in een opiniestuk dat mede ondertekend werd door de Algemene Centrale – ABVV.

Minister van Buitenlandse Zaken Reynders bezoekt van 7 tot 10 mei Palestina en Israël. Een eerder gepland bezoek werd in december 2015 uitgesteld. De EU publiceerde enkele weken eerder nieuwe richtlijnen rond de labelling van nederzettingenproducten. Israël reageerde als door een wesp gestoken en zette de diplomatieke relaties met de EU on hold. In februari 2016 ging Israël akkoord de diplomatieke relaties opnieuw te normaliseren. Maar is business as usual mogelijk met een partner die alle afspraken naast zich neerlegt?

Ongeziene Israëlische slopingsgolf

De situatie op het terrein blijft immers dramatisch. Sinds begin 2016 is er sprake van een ongeziene slopingsgolf in ‘zone C’, de 60 procent van de bezette Westelijke Jordaanoever die onder directe controle van Israël staat. Slopingen zijn geen nieuw fenomeen in bezet Palestijns gebied, maar een essentieel onderdeel van het wrede leven onder de bijna 50 jaar durende Israëlische bezetting. De schaal van de afgelopen maanden is echter ongezien. Eind april 2016 stond de teller op 522 gesloopte Palestijnse structuren, waardoor al 743 Palestijnen ontheemd werden. Ter vergelijking: in heel 2015 werden 453 Palestijnse structuren gesloopt in zone C en kwamen 580 Palestijnen op straat te staan.

Er is bovendien sprake van een steeds grotere focus op de vernietiging van Europese humanitaire projecten: zonnepanelen, waterreservoirs, schoolklasjes, speeltuinen en simpele vormen van onderdak. In 2016 werd al voor meer dan 200 000 euro aan Europese projecten vernietigd. De Westelijke Jordaanoever wordt een steeds grotere stofwolk van vernietigde Europese projecten, zonder dat dit veel stof doet opwaaien op het thuisfront.

Anti-vrede strategie

Slopingen maken deel uit van een bredere strategie om Palestijnen weg te duwen uit hun thuisland, hun grondgebied verder te fragmenteren en plaats te maken voor de verdere uitbreiding van illegale Israëlische nederzettingen. Ze vormen één van de belangrijkste bedreigingen voor duurzame vrede tussen Israëli’s en Palestijnen.

Israël stelt dat het enkel ‘de wet uitvoert’ en illegale Palestijnse structuren zonder bouwvergunning sloopt. Officiële Israëlische cijfers tonen echter hoe slechts 1.5 procent van alle Palestijnse aanvragen voor bouwvergunningen worden goedgekeurd, waardoor Palestijnen en internationale donoren weinig andere keuze hebben dan zonder Israëlische toestemming te bouwen. De Verenigde Naties stellen duidelijk dat het Israëlische planningsregime in zone C ingaat tegen het internationaal recht.

Israël heeft als bezettende macht bovendien een verplichting om de Palestijnse bevolking te beschermen. Het vernietigen van Palestijnse eigendommen is verboden onder internationaal recht, tenzij absoluut noodzakelijk voor militaire operaties. Het blijft onduidelijk hoe de vernietiging van zonnepanelen, schoolklasjes en speeltuinen Israël enig militair voordeel bieden. De bouw van Israëlische nederzettingen, die illegaal zijn onder internationaal recht, gaat ondertussen vrolijk verder terwijl illegaal gebouwde Israëlische “outposts” retroactief worden gelegaliseerd.

Gebrek aan Europese daadkracht

In september 2015 startte de EU een zogenaamde “gestructureerde dialoog” op met Israël, om binnen de zes maanden een einde te maken aan de slopingen. De EU stelde klaar en duidelijk dat als dit geen resultaat zou opleveren, ze financiële compensaties zou vragen van Israël. Meer dan zeven maanden van ‘dialoog’ later is het tegengestelde waar: méér slopingen, in plaats van minder.

België speelt een leidende rol in het (bescheiden) Europese verzet tegen Israëlische slopingen. Minister Reynders moet daarom duidelijk maken dat het geduld van de EU op is en dat het op korte termijn actie zal ondernemen als de slopingen niet worden stopgezet. In juni 2016 staat bijvoorbeeld een EU-Israël Associatieraad gepland, die de Europees-Israëlische relaties bespreekt. Als tegen dan geen vooruitgang is geboekt, moet de EU een duidelijk politiek signaal sturen en de Associatieraad uitstellen.

Ook indien de EU niet onmiddellijk tot actie overgaat, moet België een daadkrachtige houding durven innemen door op bilateraal niveau compensatie te eisen van de Israëlische regering voor de vernieling van Belgische projecten in zone C.

Israël moet bewijzen dat het vrede wil, en stoppen met acties die dit onmogelijk maken. Vijftig jaar schendingen van Palestijnse mensenrechten en het internationaal recht zijn genoeg. Mooie woorden en dure eden volstaan niet: het is dringend tijd om een versnelling hoger te schakelen.

Het Israël-Palestina Platform van 11.11.11 en CNCD:

11.11.11, Algemene Centrale ABVV, Broederlijk Delen, CNCD-11.11.11, FOS, Oxfam Solidariteit, Palestina Solidariteit, Pax Christi Vlaanderen, Via Velo Palestina, Vrede vzw

Het opiniestuk is ook verschenen op www.knack.be

11) “Geen propere handen” voor UGent in Israël

Gentse professoren eisen stopzetting van onderzoek wegens te nauwe banden met leger

De Morgen 11-05-16 – KOEN VIDAL

Een groep van vijftig UGent-professoren roept op om een einde te maken aan de samenwerking van de Gentse universiteit met Israëlische onderzoekspartners omdat die te nauwe banden zouden hebben met het Israëlische leger. “Deze samenwerking komt neer op medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid.”

‘Het Technion is meer dan elke andere universitaire instelling vervlochten met Israëls militair-industriële complex’

DE PROFESSOREN IN EEN OPEN BRIEF

De kritische professoren zijn verontwaardigd over de samenwerking met het Israel Institute of Technology, ook wel Technion genoemd. “Het Technion is meer dan elke andere universitaire instelling vervlochten met Israëls militair-industriële complex”, leest de open brief. “Het staat vooraan inzake innovatieve militaire spitstechnologie. Behalve de professoren en onderzoekers zijn ook de studenten en afgestudeerden van Technion nauw betrokken bij de samenwerking met wapenbedrijven.”

Onder meer Europa-kenner Hendrik Vos, Mensenrechtenexperte Eva Brems en historici als Bruno De Wever en Gita Deneckere ondertekenden de open brief. Ook bekende positieve wetenschappers als Wim Nerinckx en Lieven Annemans steunen de petitie.

De professoren kanten zich verder tegen een gemeenschappelijk onderzoeksproject met vliegtuigconstructeur Israel Aerospace Industries (IAI) dat onder meer militaire drones produceert. De Gents-Israëlische research spitst zich toe op de ontwikkeling van composietmaterialen voor vliegtuigen.

Ontgoocheld in rector

‘De rector wringt zich in alle bochten om toch maar te zeggen dat er eigenlijk niets aan de hand is en alles oké is’.

Zowel Technion als IAI werken nauw samen met het wapenbedrijf Elbit Systems dat de zogenaamde Hermes-aanvalsdrones vervaardigt die in 2014 werden ingezet bij de Gaza-aanvallen die aan Palestijnse kant het leven kostten aan 2.310 mensen waaronder 1.660 burgers.

“Voor Universiteit Gent houden partnerships zoals die met het Technion en IAI het gevaar in dat zij mee aansprakelijk wordt gesteld voor het onrecht en geweld jegens Palestijnen”, stelt professor Herman De Ley, een van de initiatiefnemers van de petitie. “Die samenwerking roept ernstige ethische vragen op en wie eraan meewerkt stelt zich bloot aan een ernstig juridisch risico, namelijk dat van medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid. (…) Van propere handen kan in deze context principieel geen sprake zijn.”

De Gentse rector Anne De Paepe antwoordde de verontwaardigde professoren al per brief. Daarin schrijft ze dat de UGent uit principe niet meewerkt aan militair onderzoek maar “dat dual use-onderzoek evenwel niet a priori wordt uitgesloten.” (‘Dual use’-producten kunnen zowel civiele als militaire doeleinden dienen, KoV)

“De onderzoeksdoelen van de projecten voldoen aan de voorwaarde dat het toepassingsgebied niet specifiek gericht mag zijn op het ondersteunen van militaire gevechtsoperaties en zijn dus niet in strijd met de UGent-principes. Beide projecten focussen in eerste instantie op de vooruitgang van de wetenschappelijke kennis en op toepassingen voor het alledaagse leven.”

In een reactie aan deze krant voegde de rector er nog aan toe dat ze “niet blind en naïef” is voor eventuele ongewenste neveneffecten van dit soort onderzoeken en de betrokken wetenschappers opriep om op dit vlak waakzaam te zijn.

De Paepe wijst er ook op dat de samenwerkingsverbanden gebeuren in het kader van het Europese Horizon 2020-project en vooraf aan een ethische controle werden onderworpen.

De ondertekenaars van de open brief reageren ontgoocheld op De Paepes antwoord. “Ze wringt zich in alle bochten om toch maar te zeggen dat er eigenlijk niets aan de hand is en alles oké is”, vertelt een van hen aan deze krant.

Geen relatie met Palestijnse academici

Herman De Ley vindt het erg vreemd dat de Gentse Universiteit wel relaties onderhoudt met Israëlische onderzoekers, maar niet met Palestijnse academici

Initiatiefnemer Herman De Ley is eveneens teleurgesteld: “In de Israëlische context is dual use een erg relatief begrip. Als een uitvinding bepaalde wapensystemen kan verbeteren, zullen de Israëli’s geen moment twijfelen om dat ook daadwerkelijk te doen. In Israël is het tussenschot tussen civiele en militaire doeleinden onbestaande.”

De Ley vindt het ten slotte erg vreemd dat de Gentse Universiteit wel relaties onderhoudt met Israëlische onderzoekers, maar niet met Palestijnse academici. “Die laatsten worden geconfronteerd met enorme materiële problemen. De Israëlische bezetter legt de Palestijnse professoren en studenten ook verregaande beperkingen op qua mobiliteit en vrije meningsuiting.”

12) Ook KU Leuven en Justitie werken mee aan delicaat Israëlisch onderzoek.

Meest controversiële project is een virtuele training in ondervragingstechnieken.

Door: Koen Vidal, DeMorgen.be, 12 mei 2016.

“Deze week pakten vijftig Gentse professoren uit met een kritische open brief over samenwerkingsprojecten met Israëlische onderzoekspartners. Volgens de ondertekenaars is het ontoelaatbaar dat de Gentse universiteit samenwerkt met Israëlische universiteiten en wapenbedrijven die nauwe banden hebben met het Israëlische leger. “Deze samenwerking komt neer op medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid”, luidt de conclusie van de professoren.

Nu blijkt dat niet alleen de Gentse Universiteit maar ook de KU Leuven en de federale overheidsdienst Justitie deelnemen aan delicate samenwerkingsprojecten met Israëlische partners.

5 miljoen euro

Zo loopt er momenteel een onderzoek in Israël over geavanceerde ondervragings-technieken van verdachten van internationale criminaliteit. Bij dit Law Train-project wordt de technologie van de gaming-industrie geïntroduceerd voor de training van ondervragingstechnieken. De bedoeling is dat agenten tijdens hun training geconfronteerd worden met virtuele verdachten die op interactieve wijze vragen beantwoorden. Ook de lichaamstaal van de verdachte verandert voortdurend. Ondervragers van over heel de wereld kunnen dan vanuit hun eigen land inloggen in deze virtuele trainingssessie.

Dit onderzoek moet vooral de bestrijding van de internationale drugshandel ten goede komen, maar kan ook toegepast worden voor andere vormen van internationale misdaad.

Het onderzoeksproject heeft een totaalwaarde van ruim 5 miljoen euro en wordt gefinancierd via het Horizon 2020-fonds van de Europese Unie. De coördinatie is in handen van de Israëlische Bar Ilan-universiteit en ook het Israëlische ministerie van Binnenlandse Veiligheid is partner.

De KU Leuven kreeg voor dit project 600 125 euro en is daarmee de grootste Europese partner. Ook de FOD Justitie neemt deel aan het onderzoek en kreeg hiervoor 102 500 euro.

Volgens de VS maakt Israël zich schuldig aan buitengerechtelijke moordpartijen en het gebruik van excessief geweld tegen Palestijnen.

Dit onderzoeksproject is delicaat omdat de Israëlische veiligheidsdiensten een omstreden reputatie hebben inzake ondervragingstechnieken. Het recentste mensenrechtenrapport hierover werd gepubliceerd door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. In dat document staat onder meer dat Israëlische veiligheidsdiensten zich schuldig maken aan “buitengerechtelijke moordpartijen en het gebruik van excessief geweld tegen en foltering van Palestijnen”. Het State Department klaagt expliciet de ondervragings-praktijken van politie, leger en inlichtingendiensten aan. Zo heeft het rapport het over “misbruik van Palestijnse gedetineerden, onder wie kinderen, vooral tijdens de aanhouding en ondervragingen”.

Ook de Israëlische ngo Public Committee Against Torture in Israël deed deze maand nog zijn beklag over folterpraktijken van het Israëlische staatsapparaat. Niet alleen Palestijnen zijn volgens deze ngo slachtoffer van mishandelingen, ook Afrikaanse vluchtelingen worden tijdens ondervragingen onderworpen aan foltering.

De Leuvense bijdrage aan het project wordt geleid door professor Geert Vervaeke van het Leuvens Instituut voor Criminologie. Vervaeke was lange tijd voorzitter van de Hoge Raad voor Justitie.

In een reactie laat de KU Leuven weten dat de werkgroep van Vervaeke de methodologie ontwikkelt voor de virtuele ondervragingstraining. “De KU Leuven heeft de belangrijke taak om de methodologie voor de trainingsschool te ontwikkelen: hoe verloopt de training, hoe moet een correct verhoor worden uitgevoerd rekening houdende met Europese en nationale wetgeving, internationale verdragen en best practices vanuit de wetenschappelijke literatuur.”

Gevraagd naar het ethische aspect van het onderzoek stelt de woordvoerder dat de Leuvense universiteit zich “bewust is van het delicate karakter van dit project en voorzichtig tewerk wil gaan”. “De Leuvense onderzoekers legden dit dossier voor aan de verschillende ethische commissies van de KU Leuven, die alle hun fiat gaven.”

13) Een ander Hollands geluid: vrijheid van mening voor iedereen?

Zaterdag 7 mei was de Nederlandse feministe Anja Meulenbelt in de Antwerpse boekenwinkel “De Groene Waterman” te gast om er haar boek “kwart over Gaza” te komen presenteren.

Ze had het op een zeker ogenblik over het feit dat de Nederlandse uitgever De Bezige Bij het boek “Pleidooi voor radicalisering” van de Antwerpse politieke activist Abou Jahjah wil uitgeven. Een aantal Nederlandse schrijvers zoals Paul Scheffer, Leon De Winter en zijn echtgenote Jessica Durlacher dreigen met vertrek omdat Abou Jahjah kritiek uit op het beleid van de Israëlische regering. Ze vinden dit onfatsoenlijk voor een uitgeverij met een verzetstraditie tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Anja Meulenbelt zei dat dit niet strookt met het in het Westen zo fel bewierookte recht op vrije meningsuiting. Ze vertelde dat ze tijdens een lezing onderbroken werd door een vrouw die zich verbaasde over haar pro-Palestijnse uiteenzetting omdat de moeder van Meulenbelt tijdens de oorlog joodse kinderen op de fiets in veiligheid had gebracht.

Ook de in 2014 overleden Duitse jood en Holocaustoverlevende Hayo Meyer werd door een aantal joden als verrader beschouwd omdat hij de Israëlische bombardementen op Gaza had veroordeeld. Anja Meulenbelt bestempelt dit als joods antisemitisme. Ook organisaties zoals “Een ander Joods Geluid” in Nederland of “Een andere Joodse stem” in Vlaanderen worden van zelfhaat beschuldigd omdat ze durven de Palestijnen te verdedigen.

Intussen is Anja Meulenbelt politiek dakloos geworden. Ze heeft haar lidkaart van de Nederlandse extreemlinkse partij teruggestuurd. Volgens de SP heeft elke betrokken partij in het Israëlisch-Palestijns conflict evenveel boter op het hoofd, terwijl Meulenbelt duidelijk partij kiest tegen de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden. Ook van GroenLinks wil ze niets weten omdat deze Nederlandse politieke partij ook geen duidelijk standpunt inneemt.

Ze voelt zich machteloos omdat in het Westen de politieke wil ontbreekt om er iets aan te doen. Ze eindigde haar conferentie met een humoristische doch pessimistische noot. Een Palestijn en een Israëli gaan naar de hemel en vragen aan God: komt het ooit nog goed tussen ons? Het antwoord luidde: zolang ik leef neen.

14) Zionisme en het conflict waartoe het aanleiding geeft.

Ter herinnering, voor het geval u het wezen van het zionisme uit het oog verloren bent.

Vladimir Jabotinsky (1880-1940) is de politieke en spirituele vader van vijf Israëlische eerste-ministers: Menachem Begin, Yitzhak Shamir, Ehud Olmert, Ariel Sharon en Binyamin Netanyahu.

B. Netanyahus vader, Benzion, was de privésecretaris van Jabotinsky tijdens de laatste maanden van diens leven.

Hierna volgen uitgebreide fragmenten uit zijn terecht beroemd geworden artikel “De ijzeren muur” (O Zheleznoi Stene), gepubliceerd in 1923 in het Russischtalige dagblad Rassvyet (Dageraad).

Van een compromis tussen de Palestijnse Arabieren en ons kan geen sprake zijn, op dit moment niet en ook in de voorzienbare toekomst niet. Ik spreek deze innerlijke overtuiging van mij zo categorisch uit, niet omdat ik ook maar enigszins de wens heb aardige mensen [dat wil zeggen, matige Zionisten] te ergeren, maar, integendeel, omdat ik hen voor ergernis wil behoeden. Al die aardige mensen, behalve de congenitale blinden, hebben allang begrepen dat het volslagen onmogelijk is om ooit de goedkeuring te verkrijgen van de Arabieren van Palestina, om datzelfde Palestina om te vormen van een Arabisch land tot een land met een Joodse meerderheid.

Iedere lezer heeft een algemeen idee van de geschiedenis van de kolonisatie van andere landen. Ik stel voor dat hij alle gekende voorbeelden in herinnering brengt; laat hem de gehele lijst doorlopen en proberen één enkel voorbeeld te vinden van een land dat gekoloniseerd werd met de instemming van de inboorlingen. Er is geen dergelijk voorbeeld. De inboorlingen — of ze nu geciviliseerd waren of niet — hebben altijd hardnekkig strijd geleverd tegen de kolonisten — om het even of zij geciviliseerd waren of niet. …

Elk inheems volk, hetzij beschaafd of wild, zag zijn land als zijn nationaal tehuis, waarover zij volledig heersen. Ze zullen niet alleen nooit vrijwillig nieuwe heersers accepteren, maar ook geen nieuwe mede-eigenaars of partners.

Dat geldt ook voor de Arabieren. Compromisgezinden onder ons proberen ons ervan te overtuigen dat de Arabieren dwazen zijn, die kunnen worden misleid door een “afgezwakte” formulering van onze ware doelen, of een omkoopbare stam die zal afzien van zijn geboorterecht over Palestina voor culturele en economische voordelen. Ik verwerp botweg deze kijk op de Palestijnse Arabieren.

Cultureel staan ze 500 jaar achter ons, geestelijk bezitten zij noch ons uithoudingsvermogen, noch onze wilskracht; maar afgezien daarvan, zijn er geen inherente verschillen tussen ons. Ze zijn even subtiele psychologen als wij, en precies zoals wij hebben ze eeuwen van opleiding gehad in geraffineerde casuïstiek [Hebreeuws: pilpul]. Wat we ze ook vertellen, ze doorzien ons net zo goed als wij hen doorzien. En ze hebben voor Palestina dezelfde instinctieve liefde en intrinsieke ijver die de Azteken hadden voor hun Mexico of de Sioux voor hun prairie. … Elk volk zal tegen kolonisten strijd voeren, zolang er een vonk van hoop is dat ze zich kunnen ontdoen van het gevaar van kolonisatie. Dat is ook wat de Palestijnse Arabieren doen en zullen doorgaan met doen, zolang er een vonk van hoop is. …

Kolonisatie heeft slechts één doel; dat doel is onaanvaardbaar voor de Palestijnse Arabieren. Dat is in de aard der dingen. Die aard wijzigen is onmogelijk. …

Zelfs als het mogelijk was (wat ik betwijfel), de toestemming te verkrijgen van de Arabieren van Bagdad en Mekka, alsof Palestina voor hen een soort klein, onbelangrijke grensgebied was, zou Palestina voor de Palestijnse Arabieren nog altijd niet een grensgebied blijven, maar hun enige thuisland, het centrum en de basis van hun eigen nationale bestaan. Het zou daarom noodzakelijk zijn met de kolonisatie door te gaan tegen de wil van de Palestijnse Arabieren, wat dezelfde situatie is als deze die nu bestaat. Maar een akkoord met niet-Palestijnse Arabieren is ook een niet te realiseren fantasie. Opdat de Arabische nationalisten van Mekka, Bagdad en Damascus ertoe zouden bereid zijn, een voor hen zo hoge prijs te betalen, namelijk ermee akkoord gaan, om af te zien van het behoud van het Arabische karakter van Palestina — een land gelegen in het centrum van hun [toekomstige] “Federatie” en dat die middendoor snijdt — zouden we hun iets even waardevols moeten aanbieden. Dit kan duidelijk slechts twee dingen betekenen: geld of politieke steun, of beide. Maar dat kunnen wij geen van beide aanbieden. Voor wat geld betreft, is het belachelijk om te denken dat wij Mesopotamië of Hejaz kunnen financieren, als we al niet genoeg hebben voor Palestina. … En politieke steun voor het Arabisch nationalisme zou volstrekt oneerlijk zijn. Het Arabisch nationalisme stelt zich dezelfde doelen als deze die werden gesteld, bij voorbeeld, door het Italiaans nationalisme voor 1870: éénwording en politieke onafhankelijkheid. In klare taal: dit zou de uitzetting van Engeland uit Mesopotamië en Egypte betekenen, de uitzetting van Frankrijk uit Syrië en dan wellicht ook uit Tunesië, Algerije en Marokko. Voor ons zou het ondersteunen van een dergelijke beweging, zelfs op afstand, zelfmoord en verraad zijn. We opereren onder Brits mandaat; in San Remo steunde Frankrijk de Balfour-verklaring. Wij kunnen niet deelnemen aan een politieke intrige waarvan het doel is om Engeland te verdrijven van het Suezkanaal en de Perzische Golf en Frankrijk volledig te vernietigen als koloniale macht. We kunnen niet zo’n dubbel spel spelen; we moeten er zelfs niet over denken. Ze zullen ons verpletteren — met welverdiende schande — vooraleer we een stap in die richting kunnen zetten. …

Conclusie: we kunnen niets geven aan de Palestijnse of andere Arabieren in ruil voor Palestina. Daarom kan er van hun vrijwillige toestemming geen sprake zijn. Dus wie voorhoudt dat een dergelijke overeenkomst een essentiële voorwaarde is voor het Zionisme, kan nu onmiddellijk al “nee” zeggen [Frans: non] en afzien van het zionisme. Onze kolonisatie moet ofwel worden beëindigd, of doorgaan tegen de wil van de inheemse bevolking in. Deze kolonisatie kan daarom alleen doorgaan en zich ontwikkelen onder de bescherming van een van de lokale bevolking onafhankelijke kracht — een ijzeren muur die de inheemse bevolking niet kan doorbreken.

Dat is de som van ons beleid ten aanzien van de Arabieren. … Waartoe dient de Balfour-verklaring? Waartoe dient het mandaat? Voor ons betekenen ze, dat een externe grootmacht heeft toegezegd, de voorwaarden voor een dergelijke beveiliging te scheppen, dat de plaatselijke bevolking, hoezeer die het ook zou gewild hebben, niet zou kunnen tussenkomen, administratief of fysiek, in onze kolonisatie.

15) INTERVIEW: Lien Santermans – Vrienden van de Palestijnse Circusschool

Naar aanleiding van de ludieke actie[1] van 16 april jl. in Brussel voor de vrijlating van Mohammed Abu Sakha, trainer van de Palestijnse Circusschool, hadden we een gesprek met Lien Santermans, lid van de Vrienden van de Palestijnse Circusschool[2].

Hoe ben je betrokken geraakt bij de verdediging van de rechten van de Palestijnen?

In 2012 heb ik deelgenomen aan een inleefreis van Broederlijk Delen in Palestina onder de leiding van Brigitte Herremans. In 2013 heb ik een stage gedaan bij Palestine Monitor[3]. Toen heb ik ook lessen gevolgd (jongleren, trapeze, acrobatie) in Birzeit bij de Palestijnse Circusschool die een partner is van Broederlijk Delen. In 2014 werkte ik als stagiaire aan de Al Quds University[4] in Oost-Jeruzalem en Ramallah.

Kan je iets meer vertellen over de Vrienden van de Palestijnse Circusschool?

Ik ben lid van de Vrienden van de Palestijnse Circusschool sinds de oprichting van de vzw in 2014. De vzw is het centrale aanspreekpunt voor alle initiatieven die de Palestijnse Circusschool willen steunen, zoals de verkoop van twee kinderboeken[5] over de muis Mius ten voordele van de circusschool. Ook in het kader van Music for Life werden er tijdens “de Warmste Week” acties georganiseerd om fondsen te werven voor de Palestijnse Circusschool[6]. De circusschool heeft al meermaals in België opgetreden. Zo was de school in maart 2014[7] te gast in het Huis van Culturen en Sociale Cohesie te Sint-Jans-Molenbeek en in de zaal Roma te Borgerhout.

Wat is er met Abu Sakha, de trainer van de Palestijnse Circusschool, gebeurd?

Mohammed Abu Sakha (24 jaar) is een circusperformer en maakt shows. Hij is ook trainer en geeft lessen aan 150 kinderen (onder wie 30 met een beperking) over de hele West Bank. De Palestijnse circusschool is in Birzeit gevestigd. Op 14 december van verleden jaar was hij op bezoek bij zijn ouders in Jenin ten noorden van Nablus. Toen hij naar Birzeit terugkeerde werd hij aan een checkpoint door het Israëlische leger gearresteerd en in administratieve hechtenis vastgehouden. Bij een administratieve hechtenis wordt de persoon opgesloten zonder aanklacht noch proces. Het aanhoudingsbevel kan telkens met zes maanden verlengd worden zodat de familie niet weet hoelang de gedetineerde zal vastzitten. Naast deze onzekerheid is er nog het feit dat de gevangene in Israël, dus buiten de bezette gebieden, opgesloten zit. Dit is in strijd met het internationaal humanitair recht. De familie moet telkens de toelating van Israël krijgen om hem te bezoeken. Het bewijsmateriaal is geheim en de advocaat heeft geen recht op inzage van het dossier. Als er bewijsmateriaal bestaat, dan moet er zo snel mogelijk een eerlijk proces aangespannen worden, zo niet moet Abu Sakha onmiddellijk vrijgelaten worden. Er zitten op dit ogenblik meer dan zeshonderd Palestijnen in administratieve hechtenis[8].

Welke stappen hebben de Vrienden van de Palestijnse Circusschool gezet?

Het Belgisch consulaat in Jeruzalem heeft bij de bevoegde Israëlische instanties gevraagd om welke redenen Abu Sakha opgepakt werd. Zij gaven als antwoord dat hij een dreiging zou vormen voor de veiligheid en geassocieerd wordt met het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP).

Daarnaast hebben we contact opgenomen met Amnesty International die een schrijfactie voor de vrijlating van Abu Sakha heeft opgestart. We hebben ook een Facebookpagina[9] geopend met de foto’s van personen die het bordje “free Abu Sakha” vasthouden. We hebben ook een internationale petitie gepromoot[10].

Naar aanleiding van de internationale dag voor de Palestijnse gevangenen hebben we op 16 april een ludieke actie georganiseerd. Een honderdtal personen hebben op het Albertinaplein te Brussel leren jongleren voor Abu Sakha. Met deze actie wilden we de boodschap op een heel toegankelijke manier brengen om zo een breder publiek te bereiken.


[1]Voor een verslag lees: Lien Santermans, 100 actievoerders jongleren voor vrijlating van Palestijnse clown, in DeWerledMorgen,be, 18 april 2016, (http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2016/04/18/100-actievoerders-jongleren-voor-vrijlating-palestijnse-clown).

Over de arrestatie van Mohammed Abu Sakha lees: Lien Santermans, Palestijnse clown achter tralies, in MO* mondiaal nieuws, 18 januari 2016, (http://www.mo.be/reportage/palestijnse-clown-achter-tralies ).

[3]Deze Palestijnse NGO werd in december 2000 opgericht en informeert onder andere over de schending van de mensenrechten door Israël in de bezette Palestijnse gebieden. Meer info: http://www.palestinemonitor.org/ .

[5]Mius op stelten” en “Mius met toeters en bellen” (ingebonden boek van A4-grootte met harde kaft+ CD = 25 euro) te bestellen via karl@mius.be . Zie ook: www.mius.be .

16) Palestina – Israel in de parlementen

Nieuws uit het Europese parlement.

B’Tselem, de Israëlische ngo voor mensenrechten, meldde vorige maand dat de Israëlische regering opnieuw de bouw van de Scheidings- of Apartheidsmuur gaat hervatten. Dat betekent dat opnieuw de annexatie van Palestijnse gronden, Palestijnse boeren die hun land verliezen, Palestijnse dorpen die worden afgesneden van hun gronden en illegale nederzettingen die verder zullen worden uitgebreid. Een aantal Europese parlementsleden, waaronder de Vlaamse parlementsleden Bart Staes van Groen en Mark Demesmaeker van N-VA, ontdekten dat Europees belastinggeld, via het Horizon 2020-programma van de EU (Horizon 2020 is het programma voor onderzoek en innovatie in de Europese Unie), wordt gebruikt om nét dat Israëlische bedrijf te financieren dat verantwoordelijk is voor de bewakingssystemen van de muur: Elbit Systems. Zij stelden terecht hierover een aantal vragen aan Frederica Mogherini, de hoge vertegenwoordiger van de Europese Unie voor Buitenlandse Zaken.

Zij stelden enerzijds vragen naar de politiek van de Europese Unie wat betreft mensenrechten binnen het Horizon2020-programma, en anderzijds hoe de Europese Unie zijn advies aan bedrijven om géén zaken te doen in de Israëlische nederzettingen, verenigt met het feit dat de Europese Unie via zijn eigen Horizon 2020-programma nu zélf het belangrijkste beveiligingsbedrijf van de Scheidingsmuur financiert.

Wat volgde was een omslachtig technisch antwoord zoals we dat iets te vaak horen van Europese functionarissen als het gaat om mensenrechten: een antwoord dat om de vraag heen slalomde en vooral niet vertelde hoe de Europese Unie in de praktijk zal vermijden dat Europees belastinggeld nog terecht kan komen bij Israëlische bedrijven die medeplichtig zijn aan mensenrechtenschendingen in bezet gebied.

Wij hopen dan ook dat de bovengenoemde Vlaamse Europarlementsleden zich niet zullen laten sussen door dit louter technisch en ontwijkend antwoord en zullen blijven hameren op dit dossier tot de Europese Unie een consequentere politiek gaat voeren en zijn financiële steun aan Israëlische of andere bedrijven die rechtstreeks en illegaal actief zijn in bezet Palestijns gebied stopzet.

Nieuws uit het Vlaamse en federale parlement.

Begin maart bezochten een aantal Belgische parlementsleden, die lid zijn van de Belgisch-Palestijnse afdeling van de Interparlementaire Unie, (Gwenaëlle Grovonius (PS), Vincent Van Quickenborne (Open VLD), Brigitte Grouwels (CD&V), Jean-Marc Nollet (Ecolo), David Clarinval (MR) en Piet De Bruyn (N-VA)), met een missie de Palestijnse gebieden en Israël. Aan het einde van hun missie riepen zij de Belgische regering op om zich te scharen achter het Franse initiatief om ‘het gestrande vredesproces weer op de rails te zetten’ en beloofden hiervoor ook een resolutie in te dienen in het parlement. Zij wezen er op dat de nood aan een oplossing voor de Israëlisch-Palestijnse kwestie zeer dringend is en dat door de steeds voortgaande Israëlische kolonisatiepolitiek een Palestijnse staat en daarmee ook de tweestatenoplossing binnenkort onmogelijk zal worden.

Dat de Israëlische kolonisatiepolitiek een Palestijnse staat en daarmee ook de tweestatenoplossing onmogelijk dreigt te maken, zullen wij niet ontkennen. Dit zeggen en schrijven ook wij reeds vele jaren, al mag daar misschien aan worden toegevoegd dat het wat betreft een tweestatenoplossing ondertussen eerder vijf ná dan vijf vóór twaalf is. Dat de vinger desondanks op de wonde gelegd wordt, is anderzijds een goede zaak waarvan wij hopen dat het gevolgd zal worden tot concretere initiatieven.

17) LEES EENS EEN BOEK: ‘Palestine’ van Chloé Berger

In de elke nieuwsbrief bespreken we een boek over Palestina en het Israëlisch-Palestijns conflict. Voelt u zich geroepen om zelf een boek te bespreken dat u gelezen hebt, aarzel niet om je boekbespreking naar het secretariaat te sturen: Palestina Solidariteit, Vierwindenstraat 60 te 1060 Brussel of via secretariaat@palestinasolidariteit.be.

Voor de lezers die de Franse taal machtig zijn, raden we dit boekje aan. Het geeft een overzicht van de geschiedenis, de aardrijkskunde, de demografie, de godsdiensten, de politiek, de economie, de opvoeding, de media, de sport en de cultuur van Palestina.

In de algemene inleiding (p, 5-7) komen Palestina en de Arabische lente aan bod.

In de geschiedenis (p. 9-23) worden bepaalde begrippen toegelicht: de oorsprong van de zionistische beweging, de Balfour-verklaring van 1917, de Nakba, de nieuwe Israëlische historici, de intifada. In het hoofdstuk aardrijkskunde onderstreept de auteur het strategisch belang van het water (p. 27).

In hoofdstuk 2 gaat het over volkeren en samenleving (35-60). Bij de vluchtelingen binnen Israël wordt de Israëlische “Absentees’ property law” van 1950 uit de doeken gedaan (p. 36). Ook de versnippering van de bezette gebieden in verschillende zones (A, B en C) wordt toegelicht, alsook het apart statuut van Oost-Jeruzalem en de bedoeïenen van de Naqab (Negev). Er wordt ook stilgestaan bij de problematiek van de vluchtelingen en van de Palestijnse diaspora in Libanon, Jordanië, Syrië en Irak. Ook wordt ingegaan op de rol van de UNRWA.

Hoofdstuk drie is gewijd aan macht en politiek (p. 61-83). Na een overzicht van de verschillende opvattingen over de Palestijnse staat komen de Oslo-akkoorden van 1993 en de interne strijd tussen Hamas en de Palestijnse autoriteit aan de beurt. Ook de solidariteit van de Arabische landen met het Palestijnse volk wordt onder de loep genomen, alsook het islamisme en het terrorisme in Palestina. Het statuut van de vrouw komt ook ter sprake en er is een kaart van de Westbank met de vernietigde Palestijnse eigendommen en de Israëlische kolonies (p. 82).

Hoofdstuk vier behandelt economie en ontwikkeling (p. 85-101). In de inleiding schrijft de auteur over de Palestijnse economie die door de bezetting gedestructureerd wordt. Chloé Berger is vrij kritisch over de begroting van de Palestijnse Autoriteit: een groot ambtenarenapparaat en veel geld voor veiligheid. De sociale sector wordt overgelaten aan Palestijnse ngo’s en internationale organisaties. De begroting van de Palestijnse Autoriteit wordt grotendeels gespijsd door externe financieringsbronnen en door de indirecte fiscale ontvangsten geïnd door Israël. De Palestijnse economie is sterk afhankelijk van het Israëlische veiligheidsbeleid (checkpoints, …): 90% van de uitvoer gaat naar Israël en 80% van de invoer komt uit dit land. Bovendien houdt Israël regelmatig (in 2002, 2006, 2011) de geïnde douanetaksten in. Ook energie, industrie, diensten (toerisme, telecommunicatie, banken en financiële sector) en landbouw worden overlopen.

In hoofdstuk vijf heeft de auteur het over opvoeding en cultuur (p. 105-129). Slecht 5% van de bevolking is ongeletterd. De Palestijnse Autoriteit wijdt 20% van de begroting aan opvoeding. Het basisonderwijs telt 1600 openbare scholen, 320 confessionele scholen en 270 scholen van de Verenigde Naties. Er zijn 9 universiteiten en hogere technische scholen met een totaal van 70 000 studenten. Ook de Palestijnse ngo’s worden besproken. Een aantal hebben een actieve rol gespeeld tijdens de eerste intifada van 1987. De koepelorganisatie PNGO (Palestinian Non-Gouvernemental Organizations Network) telt 120 verenigingen en in het Palestinian BDS (boycott, divestment, sanctions) National Committee zetelen 170 organisaties uit het middenveld. De auteur schets ook de geschiedenis van de Palestijnse arbeiders die nu gegroepeerd zijn in verschillende vakbonden zoals de PGFTU, de PTUF en de Islamic Workers’ Association. De auteur geeft ook een overzicht van de vrouwelijke organisaties. Ten slotte wijdt de auteur een stuk aan de gezondheid, de media, de cultuur met onder andere de cinema, de literatuur (Mahmoud Darwich), de sport, de feesten, de tradities, het ambachtswerk (olijfhout), de gastronomie (maqlubah, hommos, falafel), de klederdracht (keffieh), de processies, de traditionele dans (dabkeh), de traditionele en moderne muziek (rapmuziek).

In haar conclusie (p. 131-133) schrijft Chloé Berger dat de conflictverhouding alomtegenwoordig is in het dagelijks leven zowel van de Palestijnen als van de Israëli’s. Ze gelooft niet in de integratie binnen een binationale staat. Ze komt tot de vaststelling dat er een feitelijke scheiding bestaat tussen beide volkeren. Door de beperking van de bewegingsvrijheid geraken Palestijnen moeilijk in Israël en Oost-Jeruzalem. Het gebrek aan communicatie leidt tot onbegrip en demonisering van de andere en verhindert elk perspectief van dialoog en verzoening. Ook de fysieke en politieke scheiding tussen de Palestijnse gebieden (Gazastrook en Westelijke Jordaanoever) maakt de zaken er niet gemakkelijker om. Bovendien wordt de tweestatenoplossing steeds minder haalbaar. Als de internationale gemeenschap geen ernstige pogingen doet om het vredesproces herop te starten zal de situatie verergeren en zullen de Palestijnse gebieden imploderen.

Chloé Berger, Palestine, Collection Monde arabe/Monde Musulman, Edition De Boeck, Louvain-la-Neuve, 2014, 141 pagina’s

Meer info: http://www.deboecksuperieur.com/titres/131034_3/9782804185312-palestine.html

18) Uit “Kwart over Gaza” van Anja Meulenbelt (1)

  1. Uit “Kwart over Gaza” van Anja Meulenbelt (1)

Naar aanleiding van de presentatie van het boek van Anja Meulenbelt op 7 mei jl. in Antwerpse boekhandel De Groene Waterman (zie artikel “een ander Hollands geluid” in deze nieuwsbrief en de bespreking in de vorige nieuwsbrief) publiceren we in de eerstkomende nieuwsbrieven telkens een passage uit haar boek. Dit boek kan je trouwens bestellen op het secretariaat van Palestina Solidariteit, Vierwindenstraat 60 te 1060 Brussel, 02-501 67 49.

“Ik was een zwaar geval van wat tegenwoordig PEP heet, Progressive Except fr Palestine. Wat heeft ertoe geleid dat ik er anders over ben gaan denken? In de eerste plaats waren er de linkse vrienden die er meer vanaf wisten dan ik, en die niet door hun eigen familiegeschiedenis gehinderd werden om kritisch naar Israël te kijken. Ik begon voorzichtig te twijfelen, of het wel klopte wat ik over Israël dacht te weten en begon erover te lezen. Toen werd ik in 1993 als ‘femivip’ door het (Nederlands) Palestina Komitee gevraagd om een boek in ontvangst te nemen met verhalen van Palestijnse vrouwen, Het huis groet de nieuwe morgen. Ik zei dat ik het eerst wilde lezen, of het niet antisemitisch was. Het was niet antisemitisch. Ik vond het aangrijpende verhalen. En bij de presentatie kwam ik ook nog mijn eerste echte levende Palestijn tegen, het absolute tegendeel van het beeld over Palestijnen dat zich onwilligkeurig in mijn hoofd genesteld had. Een vrouw om te beginnen, een vrolijk, rond, charmant mens: Leila Shahid, die de PLO vertegenwoordigde in Nederland. Binnen tien minuten had ze door dat ik volstrekt onnozel was, en dat er werk aan de winkel was. ‘Anja, I will give you a crash course on Palestinians’, zei ze, ze nam me mee en stelde me voor aan andere Palestijnen.

Het begon me te dagen dat ik een heel beperkt verhaal had gehoord over Israël

Ik las nog meer, artikelen en boeken. Het begon me te dagen dat ik een heel beperkt verhaal had gehoord over Israël. Het werd langzamerhand tijd om zelf eens te gaan kijken. En toen Artsen zonder Grenzen mij als schrijfster vroeg om een land uit te zoeken uit hun ‘Neckermangids van ellende’, zei ik: ‘Doe mij maar Palestina’.” (p. 22-23).

19) ACTUELE NOTITIES

–    Belgische minister van Buitenlandse Zaken bezoekt Israël en Palestijnse gebieden

–    Academici roepen Jan Fabre op om zijn voorstelling in Israël af te gelasten

–    Franse boycotactivisten stappen naar Europees hof voor de Rechten van de Mens

–    “Antisemiet” en “haatprediker” Abou Jahjah nergens welkom behalve in De Standaard

–    Ook dit nog

Belgische minister van Buitenlandse Zaken bezoekt Israël en Palestijnse gebieden

Didier Reynders (MR) heeft van 7 tot 11 mei Israël en de Palestijnse gebieden bezocht. Enkel de laatste dag in de Gazastrook haalde de Vlaamse kranten. Hij riep de Israëlische autoriteiten op er de invoer van materialen voor de heropbouw van de vernielde woningen en infrastructuur te vergemakkelijken. Het Palestijnse gebied liep grote schade op tijdens de Israëlische bombardementen en beschietingen in de zomer 2014. Er zijn nog altijd
75 000 mensen dakloos in de Gazastrook. Bovendien blijft de toegang tot water en elektriciteit er beperkt en moet dit volgens de Belgische minister verbeteren. Zijn oproep is ook gericht aan Egypte, dat eveneens deelneemt aan de blokkade van de Gazastrook (De Morgen, 15.11.2016, p. 10 en http://www.demorgen.be/plus/reynders-in-gaza-vergemakkelijk-invoer-materiaal-voor-heropbouw-b-1462924205673/).

Reynders kondigde tevens aan dat hij dit jaar in Brussel een conferentie wil organiseren waaraan zowel Belgische, Israëlische en Palestijnse actoren uit de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook zouden kunnen deelnemen (De Standaard, 11.5.2016, p. 21 en http://www.standaard.be/cnt/dmf20160510_02282532).

Lees ook: http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland/1.2652427 

Academici roepen Jan Fabre op om zijn voorstelling in Israël af te gelasten

Een groep Belgische academici en kunstenaars vraagt aan Jan Fabre om zijn theatrale performance Mount Olympus niet in Jeruzalem op te voeren. Jan Fabre antwoordde dat hij geen gevolg aan de oproep zal geven en dus eind mei met zijn vierentwintig uren durende voorstelling aan het Israel Festival zal deelnemen. Filosoof Lieven De Cauter en woordvoerder van BACBI (Belgian campaign for an Academic and Cultural Boycott of Israel) schrijft: “Het heeft geen pas om Israëlische instituties te helpen om het blazoen van Israël hoog te houden en op te poetsen. Het Israël Festival is zo een evenement: wie daaraan deelneemt, draagt bij tot de legitimering van Israël” (De Morgen, 30.4.2016, p.13 en http://www.demorgen.be/plus/academici-roepen-jan-fabre-op-niet-te-performen-in-israel-b-1461973802339/). Lees ook: .http://www.demorgen.be/opinie/gaan-of-niet-gaan-naar-israel-vraag-blijft-wat-we-samen-kunnen-doen-als-we-zijn-geweest-of-thuis-zijn-gebleven-bd9d2731/.

Franse boycotactivisten stappen naar Europees hof voor de Rechten van de Mens

Tijdens het debat van Café Palestine van 7 april in Brussel over de successen van de BDS (boycot, desinvestering, sancties) tegen Israël vertelde een vertegenwoordigster van Génération Palestine dat er sinds 2010 in Frankrijk meer dan twintig rechtsvorderingen tegen boycotactievoerders werden ingesteld. Oproepen in een openbare ruimte tot het boycotten van Israëlische producten worden systematisch vervolgd op basis van een omzendbrief van de toenmalige minister van Justitie Michèle Alliot-Marie. Op 20 oktober 2015 veroordeelde het Hof van Cassatie 14 militanten die in 2009 en 2010 in een grootwarenhuis boycotpamfletten hadden uitgedeeld. Het Hof zegt dat de actievoerders mensen aanzetten tot discriminatie, haat of geweld tegen een groep personen op basis van hun, ras, natie of godsdienst (antiracismewet van 1972).

Hun advocaat Antoine Comte stapt nu naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens om beroep aan te tekenen tegen de twee arresten van het Hof van Cassatie. Hij baseert zich op artikel 10 (vrijheid van meningsuiting) van Het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). De uitspraak wordt niet voor 2017 verwacht (Le Monde, 9.4.2016, p. 14 en http://www.france-palestine.org/Boycott-des-produits-israeliens-la-CEDH-saisie). Lees ook: http://www.lemonde.fr/police-justice/article/2015/11/06/l-appel-au-boycott-de-produits-israeliens-est-illegal_4804334_1653578.html

“Antisemiet” en “haatprediker” Abou Jahjah nergens welkom behalve in De Standaard

Burgerrechtenactivist Abou Jahja die in De Standaard een wekelijkse column mag schrijven, was uitgenodigd om met ethicus Etienne Vermeersch en actrice Lisa Naert deel te nemen aan een benefietavond van “Kom op voor Kanker” in de Brugse hotelschool Ter Groene Poorte. De plaatselijke senator Pol Van Den Driesche (N-VA) vond dat deze “haatprediker” daar niet op zijn plaats was. Hij schreef prompt een brief naar de directeur van de hotelschool om hierover zijn ongenoegen bekend te maken. Had Abu Jahja trouwens niet de voorzitter van de N-VA  op Twitter omschreven als “zionistenpijper”? Resultaat: Abou Jahja werd als genodigde geschrapt.

Ook bij de uitgeverij De Bezige Bij kwam er kritiek op het voornemen om het boek “”Pleidooi voor radicalisering” van Abu Jahjah te publiceren. Nederlandse schrijvers als Leon de Winter, Jessica Durcharler en Marcel Möring dreigden met vertrek. Abou Jahjah liet weten dat de polemiek hem niet bezighoudt. Wat hem wel interessant lijkt is “een debat over de status van Israël in Europa, bijvoorbeeld over de absurde band die veel Nederlanders leggen tussen de misdaden die sommige van hun voorouders tegen de joden hebben gepleegd lang geleden, en de steun vandaag aan een staat die elke dag allerlei mensenrechten negeert.” (De Morgen, 23.4.2016, p; 13). Na de schrijversvergadering van 9 mei besliste De Bezige Bij om door te gaan met de publicatie van het boek van Abu Jahja.

Ook dit nog

•    Mustafa Beddredine, de 55-jarige hoogste commandant van de Libanese Hezbollah, is om het leven gekomen door een ontploffing dichtbij de Syrische hoofdstad Damascus. Syrische soennitische rebellen zouden achter de aanslag zitten, maar ook Israël wordt verdacht omdat dit land al beschuldigd werd van vorige aanslagen op kopstukken van Hezbollah zoals Imad Mugnieh in 2008 en Jihad Mugnieh in 2015 (Le Monde, 14.5.2014, p. 4 en http://www.nu.nl/buitenland/4261094/hoge-commandant-hezbollah-komt-in-syrie.html).

•    Op 9 mei voerde de Brusselse Association pour la Mémoire de la Shoah (AMS) actie voor het Antwerpse stadhuis omdat ze geen ‘struikelstenen’ mogen plaatsen in het voetpad voor de huizen waar Joden woonden die tijdens de oorlog door de Duitsers werden gedeporteerd. De huidige burgemeester Bart De Wever verwees AMS naar het advies van Het Forum der Joodse Organisaties. Deze organisatie had indertijd de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens laten weten geen voorstander van deze stenen te zijn (De Standaard, 9.5.2016, p, 7).

•    Ken Livingstone, voormalige burgemeester van Londen, werd door de Labour Party geschorst wegens volgende “antisemitische” uitspraak: “Toen Hitler in 1932 de verkiezingen won, was hij van mening dat de Joden naar Israël moesten verplaatst worden. Hij was dus voorstander van het zionisme alvorens hij gek werd en 6 miljoen mensen liet vermoorden” (London Evening Standard, 28.4.2016, p. 1 en https://www.questia.com/newspaper/1G1-450831363/ken-triggers-new-anti-semitism-row-labour-faces-calls).

•    De Israëlische regering heeft plannen goedgekeurd voor de bouw van 200 nieuwe woningen in de kolonies van de bezette Westelijke Jordaanoever (Métro, 15.4.2016, p. 4).

•    Het Israëlische Hooggerechtshof heeft beslist dat de gegevens over de Israëlische wapenexport naar Rwanda tussen 1990 en 1995, dus tijdens de genocide, om “veiligheidsredenen” geheim moeten blijven (Afrique Asie, mei 2016, p. 3).

•    Het scheiden van Joodse en Palestijnse vrouwen op kraamafdelingen in Israël wordt als volgt door het Israëlische parlementslid Betzalel Smotrich verklaard: “Het is logisch dat mijn vrouw niet graag naast iemand zou liggen die zal bevallen van een kind dat ooit mijn kind zou willen vermoorden” (De Standaard, 6.4.2016, p. 16).

•    Op het Eurosongfestival mochten de toeschouwers zwaaien met de vlaggen van Lapland, Wales en Israël, maar werden Palestijnse vlaggen niet toegelaten (Le magazine du Monde, 14 mei 2016, p. 28).

•    De Palestijn Mohammed Assaf uit Gaza heeft in 2013 de zangwedstrijd Arab Idol gewonnen. Hierover heeft nu de Palestijnse regisseur Hany Abu-Assad de film “The Idol” gemaakt. Hij is ook de regisseur van de films “Paradise now” en “Omar”. Meer info: http://www.filmkrant.nl/TS_februari_2016/13153 en https://www.youtube.com/watch?v=X6TSm2puy_4 .

•   Op 5 mei is de Franse politieke cartoonist Siné (Maurice Sinet) overleden. In 2008 werd hij door Philippe Val, directeur van het Franse satirisch weekblad Charlie Hebdo aan de deur gezet omdat hij het volgende over Jean Sarkozy, zoon van de toenmalige Franse president schreef: “Hij heeft verklaard zich tot het Jodendom te willen bekeren alvorens met zijn joodse verloofde en erfgename van de stichters van Darty te trouwen. Die jongen zal het ver schoppen in het leven.” (Le monde, 7.5.2016, p. 10). Daarna richtte hij het weekblad Siné Hebdo op, dat nu Siné Mensuel is geworden. In het blad heeft de kritische Israëli Michel Warschawski een maandelijkse bijdrage.

20) SCHRIJF EENS EEN BRIEF

Het is heel belangrijk om te reageren op de berichtgeving en om uw mening bekend te maken. Volg het voorbeeld van onderstaande personen.

Leren van Israël? Gepubliceerd in De Morgen, 29.3.2016, p. 30.

Michael Freilich beweert “niet terug te schrikken voor controverse” (De Morgen, 26/3). Zeg dat wel. Je verjaagt miljoenen mensen met geweld van de plek waar ze al eeuwen wonen, je bouwt er eigenhandig een versterkt bolwerk beschermd door muren, raketten en tot de tanden bewapende burgers om alle ‘ongewensten’ buiten te houden’ of te ‘neutraliseren’, en dan stel je fijntjes dat “België” nog iets van Israël” kan leren”. Neen toch maar liever niet.

JH

Reactie op Geen chocolade in zandbakken, verstuurd op 25.3.2016 naar De Standaard.

In een opiniebijdrage (De Standaard, 25.3.2016, p. 44) citeert Bart Sturtewagen de Israëlische minister Katz die zegt dat de Belgen met chocolade eten het terrorisme niet zullen uitroeien. Opmerkelijk als men weet dat bij de Israëlische bombardementen van de Gazastrook tijdens de zomer 2014 meer dan 500 minderjarige Palestijnse burgers zijn gestorven. Zolang Israël de Palestijnse gebieden blijft bezetten zal er ook langs Palestijnse zijde geweld zijn. De beste veiligheid voor Israël is niet de militaire veiligheid maar de politieke veiligheid, dit is het onderhandelen van een rechtvaardige en duurzame vrede.

WDB

Reactie op Israël sluit 700 Palestijnen op zonder proces, verstuurd op 21.2.2016 naar Het Nieuwsblad.

De huidige anti-Israëlische (messen)aanvallen zijn een nieuwe vorm van verzet tegen het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan, dat, sedert de “Nakba” (Arabisch voor “catastrofe”) in 1948, de massale verdrijving van hun land en verwoesting van honderden dorpen, voortdurend nog is opgevoerd door Israël, met behulp van een wurgend militair regime waarvan de administratieve detenties die vandaag aandacht krijgen in de pers, allang deel uitmaken. Zij worden hun land uit gepest door één van de militair machtigste landen ter wereld, dat door de VS wordt gesteund en dat Europa niets in de weg legt, wel in tegendeel, beloond met een voorkeursbehandeling op het vlak van handel. De Palestijnen hebben in het verleden geprobeerd verzet te plegen met terrorisme, met zware toegevingen in Oslo waarbij ze toen dat terrorisme laten varen hebben, met stenen gooien, met vreedzaam protest dat wordt gesmoord met traangas, rubberkogels, echte kogels en administratieve detentie, met het inlichten van de wereld over wat ginder gebeurt: de onteigeningen, het ontzeggen van de toegang tot water, het ontzeggen van de toegang tot hun eigen land, het slopen van huizen terwijl ze overal nieuwe kolonies zien verrijzen en uitbreiden, maar wel alleen voor joden. Het heeft allemaal niet geholpen. Nu zijn ze met een nieuwe vorm van gewelddadig verzet begonnen waarmee Israël zo verveeld zit, dat het de administratieve detenties massaal opdrijft. Honderden Palestijnen zitten zonder enige vorm van proces voor onbepaalde tijd opgesloten.

JVH

Arrestatie van Abu Sakha van de Palestijnse circusschool, brief verstuurd op 22.2.2016 naar Geert Bourgeois, minister-president van Vlaanderen.

Ik vernam van een parlementaire vraag van parlementslid Tine Soens (SP-A) in verband met de arrestatie en ‘administratieve detentie’ van Mohammad Faisal Abu Sakha van de Palestijnse circusschool bij Ramallah, en dat u bereid zou zijn deze zaak verder op te volgen.

Voor mensenrechten is vaak te weinig aandacht in de politiek, dus ik dank u omdat u deze zaak verder wil opvolgen.

Ik hoop ook dat u bereid bent om deze zaak voldoende lang op te volgen totdat voor deze zaak een oplossing gevonden wordt die overeenkomt met de internationale principes van gerechtigheid.

DD

Reactie op Alsof links geen Jodenhaat kent, verstuurd op 9.5.2016 naar De Standaard.

In een opiniebijdrage van Ian Buruma (De Standaard, 9.5.2016, p.30-31) lees ik een citaat van Ken Livingstone, de voormalige burgemeester van Londen: “Een echte antisemiet haat niet alleen joden in Israël, maar ook zijn joodse buren. Het gaat om fysieke haat.” En Buruma geeft als commentaar: “Het is dus prima om alleen joden in Israël te haten, want dat zijn ‘zionisten’ en die haat is bovendien niet ‘fysiek'”. Ik vind dat Buruma wat kort door de bocht gaat, want er zijn Israëlische Joden die antizionistisch zijn en oproepen tot boycot van Israël, zoals de historicus Ilan Pappé, de vredesactivist Uri Davis of de schrijfster Susan Nathan. Zelfs de Israëlische zionist Ury Averny vindt dat Israël een fascistische staat geworden is. Bovendien zegt Livingstone nergens dat het prima is om Israëlische Joden te haten.

WDB

21) KALENDER

Hieronder een greep uit de uitgebreide kalender. Meer gedetailleerde informatie en een ruimer aanbod vindt u terug op onze website.

Gent Les Goûts de Gand (wereldmuziekfestival): infostand van Palestina Solidariteit.

Waar? In en rond de Sint-Baafsabdij te Gent.

Wanneer? Zaterdag 21 mei.

Lezing door kinderpsychiater Peter Adriaenssens over “Palestijnse kinderen in Israëlische gevangenissen”. Organisatie: Leuvense Actiegroep Palestina (LAP) en Palestina Solidariteit. Klik ook op de link: http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2016/02/23/israel-vervolgt-nog-steeds-palestijnse-kinderen-voor-militaire-rechtbanken.

Waar? Aula Pieter De Somer, Charles Deberiotstraat 24, 3000 Leuven.

Wanneer? Dinsdagavond 24 mei 20.00 uur.

Palestina voor Dummies. Organisatie Palestina Solidariteit en Vorming Plus Limburg.

Waar? Bibliotheek, stadsplein 3 te 3600 Genk.

Wanneer? Woensdag 25 mei 19.00 uur.

Debatavond: Wederopbouw van Gaza: een loze belofte? De Palestijnse professor Ibrahim Natil doceert aan de University College Dublin (UCD) en brengt een exclusieve lezing gevolgd door een gesprek met Itamar Shachar (Een Andere Joodse Stem) en onderzoeksjournalist Pieter Stockmans (Knack, MO*). Keltoum Belorf modereert het gesprek. Als afsluiting van de avond: ‘Kleine helden’, een reportage van Rudi Vranckx over “Israël en Gaza”. De lezing en het nagesprek zijn in het Engels. http://www.deroma.be/#!eventid=1204

Waar? De Roma, Turnhoutsebaan 329, 2140 Borgerhout.

Wanneer? Donderdag 26mei 20.30 uur.

Haneen Zoabi, Le vécu des Palestiniens citoyens d’Israël, conferentie-debat. Organisatie UPJB.

Waar? Pletinckxstraat 19 1000 Brussel.

Wanneer? Zaterdag 28 mei 14.00 uur.

Palestina voor Dummies. Organisatie Palestina Solidariteit en Vorming Plus Limburg.

Waar? Bibliotheek, stadsplein 3 te 3600 Genk.

Wanneer? Woensdag 1 juni 19.00 uur.

Café Palestine. Organisatie: Palestina Solidariteit, ABP.

Waar? Café “Goudblommeke in Papier”, Cellebroersstraat 55 te 1000 Brussel.

Wanneer? Donderdag 2 juni 19.00 uur.

 

Wilt u deze nieuwsbrief niet langer ontvangen? Stuur dan een email met de vermelding “Uitschrijven nieuwsbrief” naar ons e-mailadres secretariaat AD palestinasolidariteit.be

Volg ons ook op Facebook.

Palestina Solidariteit kan alleen maar functioneren dankzij uw gulle gift. Schenk uw bijdrage op IBAN: BE64 5230 8014 8852; BIC: TRIOBE91. Giften zijn fiscaal aftrekbaar vanaf 40 euro.

Ontdek meer

Geef je op voor onze nieuwsupdates
en mis niets meer !

Doe een gift

U kan een gift doen door geld te storten op

IBAN: BE64 5230 8014 8852

BIC: TRIOBEBB

Op naam van: Palestina Solidariteit vzw, Adres: Ectorsstraat 19, 3400 Landen

Met vermelding van : binnenlandse werking en/of project Palestina + naam project

Bedrag





Voor een gift van €40 geniet je een fiscaal voordeel van maar liefst €18. Het kost je dus uiteindelijk slechts €22! 

Stuur dan wel een email met de gegevens van de donor (naam, adres en geboortedatum) naar info@palestinasolidariteit.be