Uit de NPK-nieuwsbrief van febr ’25: Gaza: de terugkeer:
Op 19 januari 2025 is de wapenstilstand, na ruim 15 maanden, een feit en de ontheemde Palestijnen beginnen onmiddellijk aan de terugkeer. De beelden van de tienduizenden Palestijnen die te voet over het strand terug van Zuid-Gaza naar Noord-Gaza trekken zijn indrukwekkend.
Veel van de ontheemden zijn kinderen. Volgens actuele cijfers zijn er zeker 14 500 Palestijnen gedood en een veelvoud daarvan gewond. Volgens Ismail al-Thawabtah, directeur-generaal van het Government Media Office, hebben sinds oktober 2023 ‘zeker 20 000 kinderen één of beide ouders verloren’. Daarvoor telde Gaza al zo’n 33 000 weeskinderen, vooral als gevolg van de vijf Israëlische invallen sinds 2008. Naar schatting zo’n 40 procent van de Gazaanse gezinnen zorgt voor kinderen die niet van henzelf zijn. Tom Fletcher, UN Relief directeur, spreekt van een ‘traumatized generation’. Zeker een miljoen kinderen hebben mentale gezondheidszorg nodig.
Na de blijdschap over de terugkeer, is er de schok over wat zij thuis aantreffen. Hun huizen liggen vaak in puin en geschat wordt dat zo’n tienduizend vermisten nog onder het puin liggen. Volgens het United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs (OCHA) is zo’n 92 procent van de huizen verwoest of geheel/gedeeltelijk beschadigd. ‘Ik liep 11 uur naar huis en wat ik terugvond was mijn vernielde stad en mijn huis zonder muren,’ schrijft de Palestijnse journalist Nedal Hamdouna. Veel families vinden troost in het feit dat nu zij in ieder geval hun doden een waardige begrafenis kunnen geven. En langzaam is er weer enige hoop.
Het is duidelijk: Er is hier sprake van een groot menselijk drama. Maar de Palestijnen tonen ook nu weer hun ‘sumud’, hun standvastigheid. Daarvoor kun je niets anders dan bewondering en respect hebben.