📣 Open brief – Wat is uw rode lijn?

Beste medeburger, moeder, vader, zoon, dochter, medemens !

Er zijn momenten in de geschiedenis waarop we niet alleen worden gevraagd om te kijken, maar om te kiezen. Om te spreken. Om te handelen.

Wat er vandaag in Gaza gebeurt, is niet langer een crisis. Het is een catastrofe. Een volledige samenleving wordt voor onze ogen vernietigd. En de wereld kijkt toe.
Sinds oktober 2023 leven miljoenen Palestijnen in de Gazastrook in een nachtmerrie. Ziekenhuizen zijn verwoest, voedsel wordt doelbewust tegengehouden, kinderen sterven onder het puin of worden levend verbrand in tentenkampen die als ‘veilig’ werden aangeduid. Vrouwen ondergaan keizersnedes zonder verdoving, kinderen ondergaan amputaties. Journalisten en hulpverleners worden doelwit. Universiteiten zijn met de grond gelijkgemaakt. Families eten gras. Drinkbaar water is er veel te weinig. Medicijnen zijn er niet. Hoop verdwijnt.

En toch blijven onze regeringen spreken in vage termen. Oproepen tot ’terughoudendheid’. Pleiten voor ‘de-escalatie’. Maar geen daden. Geen sancties. Geen druk. Geen stop op samenwerkingen, geen vervolging van daders, geen boycot van Israëlische producten.

Wat moet er nog gebeuren voordat u zegt: genoeg?

Wanneer trekken wij de lijn?
We kunnen niet blijven doen alsof dit een conflict is tussen gelijken. Dit is geen oorlog. Dit is bezetting. Dit is etnische zuivering. Dit is vernietiging. Dit is onmenselijk.
En wie nu zwijgt, draagt mee de verantwoordelijkheid.

Daarom roepen wij u op: laat uw stem horen. Niet morgen, niet later, maar vandaag.
Spreek met uw vrienden, familie en collega’s. Contacteer uw verkozen vertegenwoordigers. Neem deel aan protesten. Ondersteun de boycot van bedrijven die winst maken op bezetting en apartheid.

En vooral: luister naar Palestijnse stemmen. Zij dragen de pijn én de kracht van hun volk.
Elke daad telt. Elke stem weegt.

Wat is uw rode lijn?
Is de gruwel u teveel, pin een rode lijn op je kleding, je aktetas of pennenzak, hang de affiche en spreek erover.

Mensen in de Gazastrook zeggen dat het zwijgen en wegkijken nog erger is dan wat ze allemaal al hebben moeten verduren, het gedogen nu is nog veel pijnlijker dan ooit.