Een bloederige ochtend in de Gazastrook: Israëlisch leger opent opnieuw het vuur op hongerige burgers
Op 17 juni 2025 voltrok zich opnieuw een tragedie in Gaza. Israëlische troepen openden het vuur op een menigte Palestijnen die zich wanhopig verzameld had bij een distributiepunt in Khan Younis – op zoek naar iets eenvoudigs: bloem. In plaats van hulp kregen ze kogels, tankgranaten en drones op zich afgevuurd.
Meer dan 70 mensen werden gedood, honderden raakten zwaargewond. Sommigen werden letterlijk aan stukken gereten. Dit was geen chaos. Dit was doelgericht geweld. Een massaslachting van burgers die niets anders wilden dan eten voor hun gezinnen.
Sinds de zogenaamde Gaza Humanitarian Foundation – een Israël- en VS-gedirigeerde hulpprocedure – begon met het uitdelen van voedsel op 26 mei, zijn meer dan 300 Palestijnen gedood en meer dan 2.000 verwond tijdens het wachten op hulp. De VN, die weigert met deze ‘hulpstructuur’ samen te werken, waarschuwde al: dit is geen humanitaire operatie, maar een militair gecontroleerde val.
Wat gisteren gebeurde, is geen “vergissing”. Het is een bewuste strategie van terreur. Het Israëlische leger lokt uitgehongerde mensen met voedsel, laat ze verzamelen, en richt dan het vuur op hen. Dit is geen oorlog. Dit is geen zelfverdediging. Dit is etnische zuivering onder het mom van humanitaire hulp.
De stilte van de wereld is oorverdovend. Hoeveel lichamen zijn er nodig voor de internationale gemeenschap durft te spreken? De beelden zijn ondraaglijk. Kinderen verminkt. Ouders hun kinderen kwijt. Mensen worden afgeslacht terwijl ze in een rij staan voor bloem.
We kunnen ons niet meer verschuilen achter neutraliteit of onwetendheid. Als we echt geloven dat ieder mensenleven waarde heeft – dan moeten we nu spreken. Zwijgen is medeplichtigheid.