IEDER MENS IS GELIJK

Palestina Solidariteit Nieuwsbrief Nr 48

Facebook
Twitter
Email
Print

REDACTIONEEL

Kritische rapporten tegen Israël stapelen zich op en Europa kijkt de andere kant op

Er gaat bijna geen maand voorbij of er verschijnt een kritisch rapport tegen Israël.

Op 12 februari publiceerden 70 internationale ngo’s een rapport “50 Years of Occupation: Dispossession, Deprivation and De-development” waarin ze oproepen tot de beëindiging van de bezetting.

Op 30 januari verklaarde Nickolay Mladenov, de speciale VN-gezant voor het Midden-Oosten, dat door de blijvende en algehele Israëlische en Egyptische blokkade de Gazastrook aan de rand van een totale instorting staat. In het UNESCO-rapport “Gaza ten years later” van juli 2017 stond al te lezen dat de Gazastrook in 2020 onleefbaar zal worden als de situatie op dezelfde manier blijft evolueren.

Op 26 januari heeft het UN Human Rights Office verslag gedaan van zijn werk om tot een database te komen van ondernemingen die betrokken zijn bij activiteiten in de bezette Palestijnse gebieden.

Het jaarrapport 2017 van de Europese permanente afgevaardigden te Jeruzalem heeft het onder andere over “een oud Israëlisch beleid van politieke en sociale marginalisering van de Palestijnen in Jeruzalem” en over “een beleid van stille deportatie”.

In maart 2017 publiceerde de ESCWA (Economische en Sociale Commissie voor West-Azië) een verslag waarin Israël beschuldigd wordt van “praktijken die misdaden van apartheid omvatten, zoals die worden omschreven in het internationaal recht.

Op al deze rapporten wordt weinig of niet gereageerd, behalve dan dat Amerika en Israël alles in het werk stellen om de publicatie of de terugtrekking ervan te bewerkstelligen.

Daarom is het meer dan noodzakelijk om de BDS-beweging (Boycott, Divestment, Sanctions) te versterken.

Palestina Solidariteit gaat in elk geval verder met de campagne Apartheid Vrije Zone, waarbij aan gemeenten, scholen, jeugdbewegingen, bedrijven, buurthuizen, culturele en andere verenigingen gevraagd wordt om zich apartheidsvrij te verklaren.

Een andere campagne van Palestina solidariteit is de Nakba(r) campagne. We herdenken 70 jaar Nakba toen meer dan 400 Palestijnse dorpen of steden vernietigd werden en 750 000 Palestijnen door het geweld van de gewapende zionistische milities op de vlucht sloegen. In dat kader vragen we om activiteiten te organiseren die Palestina in de belangstelling zetten. Dit kan een debat zijn, een filmavond, een tentoonstelling, een concert of een dansvoorstelling. Wij zullen jullie daarbij graag helpen.

Het redactieteam                                                                                   Brussel, 6 maart 2018 

Protestactie op het vakantiesalon

Op 3 februari hebben een dertigtal militanten in twee ploegen een protestactie gehouden aan de stand van Israël op het vakantiesalon aan de Heizel in Brussel. Ze deelden pamfletten uit waarin de bezoekers opgeroepen werden om een andere vakantiebestemming te kiezen: De tekst luidde als volgt: “Toerisme in Israël? Neen bedankt! Geen banalisering van de Israëlische bezetting en kolonisering.”

Toen de tweede ploeg bij het weggaan de slogan begon te roepen “Boycot Israël – Free Palestine” werden alle identiteitskaarten bij de uitgang door de politie gefotografeerd. Heel wat deelnemers zijn lid van het Comité BDSBXL.

(https://www.facebook.com/BDSbxl/ contact: BDSBXL@gmail.com). Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=FuzKy-EoNGU&feature=youtu.be

 

Nominatie van de BDS-beweging voor de Nobelprijs voor de vrede

Bjørnar Moxnes, lid van het Noorse parlement heeft de internationale Boycot, Desinvesteringen en Sancties (BDS) beweging genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede.

De formele nominatie van de beweging voor de rechten van het Palestijnse volk vond plaats op 1 februari 2018. De nominatie toont de groeiende Noorse en internationale solidariteit met de Palestijnse strijd voor rechtvaardigheid, waardigheid en het stopzetten van de bezetting door Israël. De BDS-campagne is een oproep vanuit Palestina, waarbij op een geweldloze manier verzet wordt geboden tegen de bezetting van Palestina en de onderdrukking van het Palestijnse volk. Bij de lancering schaarden 171 Palestijnse organisaties zich achter de oproep voor geweldloos verzet.

Universitaire en culturele boycot tegen Israël is gewettigd

Op 19 februari organiseerde UPJB (Union des progressistes juifs de Belgique) een conferentie over de academische en culturele boycot van Israël. Sprekers waren Armelle Laborie en Eyal Sivan die hun boek presenteerden. Armelie Laborie heeft jaren gewerkt als producer van filmdocumentaires en was ook actief in een communicatieagentschap. Eyal Sivan is een Israëlische cineast die zich in Franrijk gevestigd heeft. Hij maakte films zoals “Jaffa the Orange’s Clockwork” (2009) of “Route 181, fragments d’un voyage en Palestine-Israël” (2003) in samenwerking met Michel Kleifi. Er was nog een derde spreker, professor Jean Vogel, van het Institut Marcel Liebman (ULB).

Hasbara als uitleg

Op 28 mei 2015 verklaart de Israëlische president Rueven Rivlin dat de boycot een strategische topbedreiging vormt.

Om die te bestrijden gebruikt Israël het wapen van de public diplomacy dat bestaat uit de hasbara of propaganda. Hasbara betekent “uitleg” in het Hebreeuws. Het in 2007 opgerichte nationaal forum van de hasbara wordt georganiseerd op interministerieel niveau. Zijn erbij betrokken: de veiligheids- en inlichtingendienst, de ministeries van Buitenlandse Zaken, van Betrekkingen met de diaspora, van Strategische Zaken en van de Hasbara. De doelgroepen van de hasbara in het buitenland zijn de politieke elites, de intelligentsia, de opiniemakers en het grote publiek. Ze produceert documenten voor de Israëlische diplomatieke vertegenwoordigers en voor de pro-Israëlische organisaties over heel de wereld.

Hasbara als marketing

Maar de Israëlische regering beseft dat in de opiniepeilingen Israël geassocieerd wordt met oorlog, aanslagen, onveiligheid en gevaar. Ido Aheron, een Israëlische expert van “nation branding” vindt dat het beeld van Israël aantrekkelijker moet worden. Voor hem is het niet alleen een kwestie van uitleggen maar ook van marketing en branding: het merk Israël moet beter en positiever bij de westerse consumenten overkomen. Brands Israël wordt een volwaardig regeringsproject. In 2010 wordt er een speciaal budget van meer dan 20 miljoen euro voor de online hasbara marketing vrijgemaakt. Volgende gebieden komen in aanmerking: leefmilieu (met het accent op de landbouw in de woestijn), wetenschappen en technologie (geneeskunde, internet en high tech), kunsten en cultuur (de culturele diversiteit, levenswijzen en de ontspanningscultuur), en de tikkum olam (steun aan bevolkingen in nood). Israël wordt voorgesteld als een “start-up nation” en Tel Aviv als de stad van de “Creative Energy”. De Israëlische waarden zijn ook westerse waarden. Om dit westers imago van Israël te verspreiden pompt de DCSA (Division for Cutural and Scientific Affairs) van het Ministerie van Buitenlands Zaken heel wat geld in het uitvoeren van de “Israëlische” cultuur. Cultuur wordt een strategisch wapen. Het Westen wordt overspoeld met Israëlische boeken, films, concerten, spektakels en tentoonstellingen.

Juridische oorlog en repressie

De hasbara gaat gepaard met repressie. Eerst is er de juridische oorlog (lawfare). Sinds 2011 is het steunen van de oproep tot boycot strafbaar (burgerlijke procedure). Met deze wet wil men Israëlische ngo’s aanpakken die tot boycot van producten uit de joodse kolonies in de Palestijnse bezette gebieden oproepen. Er is ook nog de wet van maart 2017 waarbij het Israëlische Ministerie van Binnenlandse Zaken de toegang tot het grondgebied kan ontzeggen aan voorstanders van de boycot tegen Israël. Op 7 januari van dit jaar publiceerde het Israëlische ministerie van Binnenlandse Zaken een zwarte lijst met 20 ngo’s die in het buitenland voor een boycot van Israël ijveren. Leden en sympathisanten van deze ngo’s mogen vanaf maart het land niet meer binnen. Ook in andere landen worden de aanhangers van BDS aangepakt. In Frankrijk zijn er al verschillende processen geweest tegen BDS-militanten omdat die zouden aanzetten tot haat, geweld en discriminatie. De gouverneur van de staat New-York, Andrew Cuomo, heeft een bevel uitgevaardigd dat de overheid de actie Boycott, Divestment and Sanctions tegen Israël verbiedt. Op de zwarte lijst van de staat New York staan een aantal Nederlandse bedrijven zoals Triodos Bank. De Amerikaanse wetgevers hebben aan bedrijven en het personeel die deelnemen aan een boycot van Israël en de joodse koloniesde Ant-Boycot Act voorgesteld, op basis waarvan zware boetes en gevangenisstraffen opgelegd kunnen worden.

Academische en culturele boycot

Eyal Sivan sprak over de technologische samenwerking van de Israëlische universiteiten met het leger en de politie. In 2008 liepen in de Universiteit van Tel Aviv 55 projecten in samenwerking met het leger. Deze projecten betreffen zowel het ontwerpen van wapens en inlichtingenmethodes als het theoretiseren over militaire- en veiligheidsstrategieën. Het polytechnisch instituut van Technion in Haifa werkt nauw samen met twee reuzen van de Israëlische wapenindustrie: Rafael en Elbit Systems Limited. Zo deed Technion onderzoek rond de van op afstand bestuurbare bulldozer D9 die gebruikt wordt om Palestijnse huizen plat te walsen. Technion was ook betrokken bij het ontwikkelen van onbemande vliegtuigen (drones) voor bombardementen of spionage.  Er wordt zelfs een cursus gegeven over marketing van militair- en veiligheidsmateriaal.

Jean Vogel zei dat hij aan de ULB (Université Libre de Bruxelles) gevraagd had om het samenwerkingsakkoord met Technion te herzien, maar dat hij geen gehoor kreeg. Desondanks heeft hij de beginselverklaring van BACBI (Belgian Campaign for an Academic and Cultral Boycott of Israel) niet onderschreven onder andere omdat BACBI tegen uitwisseling van studenten is en omdat men met sommige zionisten in discussie moet kunnen treden.

Sivan antwoordde dat de zogenaamde linkse zionisten van het kamp van de vrede zich laten gebruiken door de staat Israël. Hij noemde onder andere de schrijvers Amos Oz, David Grossman en Avraham B. Yehoshua. Ook de “dissidente” films worden gesteund door de DSCA en doen het goed op de Europese filmfestivals: “Wals met Bashir” van Ari Folman, “Lebanon” van Samuel Maoz, “Kippur” van Amos Gitaï of “Censored Voices” van Mor Loushy. In deze oorlogsfilms wordt de Israëlische soldaat vermenselijkt omdat hij zich gewetensvragen stelt, maar de andere, de Palestijn of de Arabier krijgen we niet te zien.

5

Théâtre national: debat over culturele boycot afgelast

In het Théâtre national te Brussel was op 26 februari een debat over de culturele boycot gepland. Het debat was georganiseerd door ABP (Association Belgo-Palestinienne) en Bruxelles Laïque. Als deelnemers waren voorzien: Jaco Van Dormael, Belgische cineast en Ken Loach Brits cineast en voorstander van de culturele boycot tegen Israël. Maar dit was zonder Claire Rozen gerekend. Claire Rozen, algemeen secretaris van J Call Belgique dat gevestigd is in de lokalen van het pro-Israëlische CCLJ (Centre communautaire laïc juif), schreef een brief naar Fabrice Murgiaa, directeur van het Théâtre national, om te zeggen dat dit niet kon. Enkele dagen later liet het Théâtre national weten dat het debat afgelast werd (Le Soir, 3.3.2018, p. 39) omdat de voorwaarden voor een sereen debat niet meer verzekerd waren. Wat wel nog geprogrammeerd stond (1-3 maart) was de interessante voorstelling ”L’impossible neutralité” van Groupov. Zie presentatiefilm:

https://www.theatrenational.be/fr/activities/56-l-impossible-neutralite#presentation.

Eyal Sivan, Armelle Laborie, Un boycot légitime: pour lr BDS universitaire et culturel de l’Etat d’Israël, La Fabrique éditons, Parijs, 2016, 184 pagina’s. Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=4BxhROSWHQc.

In oktober 2017 bestempelde de Beierse afdeling van de Duitse groenen de BDS-beweging als antisemitisch. Lees https://rightsforum.org/nieuws/beierse-groenen-eruit-bds-activisten-antisemieten/. Over de Nederlandse situatie lees: https://rightsforum.org/nieuws/boycot-is-legitiem-middel-protest/. Denemarken liet eind vorig jaren weten dat de voorwaarden voor de toekenning van hulp aan Palestijnse ngo’s zouden verscherpt worden: het betreft ngo’s die banden hebben met het ’terrorisme’ of bewegingen die Israël boycotten.

Op 19 maart staat Olivia Zémor, voorzitter van EuroPalestine, terecht in Versailles omdat ze de Franse zangeres Vanessa Paradis had gevraagd om niet in Israël op te treden (https://web.archive.org/web/20180311161835/http://www.europalestine.com:80/spip.php?article13967).

Volgens de Amerikaanse coalitie “End the Occupation” is dergelijk bevel onwettig http://www.endtheoccupation.org

Soemoed, november-december 2017, p. 40.

Tel-Aviv University – A leading Israeli Military TResearch Center”, SOAS Palestine Society, februari 200ç.

Théâtre national: debat over culturele boycot afgelast

In het Théâtre national te Brussel was op 26 februari een debat over de culturele boycot gepland. Het debat was georganiseerd door ABP (Association Belgo-Palestinienne) en Bruxelles Laïque. Als deelnemers waren voorzien: Jaco Van Dormael, Belgische cineast en Ken Loach Brits cineast en voorstander van de culturele boycot tegen Israël. Maar dit was zonder Claire Rozen gerekend. Claire Rozen, algemeen secretaris van J Call Belgique dat gevestigd is in de lokalen van het pro-Israëlische CCLJ (Centre communautaire laïc juif), schreef een brief naar Fabrice Murgiaa, directeur van het Théâtre national, om te zeggen dat dit niet kon. Enkele dagen later liet het Théâtre national weten dat het debat afgelast werd (Le Soir, 3.3.2018, p. 39) omdat de voorwaarden voor een sereen debat niet meer verzekerd waren. Wat wel nog geprogrammeerd stond (1-3 maart) was de interessante voorstelling ”L’impossible neutralité” van Groupov. Zie presentatiefilm:

https://www.theatrenational.be/fr/activities/56-l-impossible-neutralite#presentation. 

BDS: Het jaar 2017 in een notendop

1. Oproep BDS

De grootste Noorse vakbond schaart zich achter BDS.

Palestijnse organisaties vragen aan de Wereldraad van Kerken om BDS te onderschrijven.

Israëlische organisaties roepen op geen producten van Hyundai Industries te kopen omdat het bedrijf betrokken is bij activiteiten in Jeruzalem en in de Negev.

2. Producten

Enkele supermarkten in Frankrijk verkopen geen producten meer uit Israël als er geen bewijs is dat ze niet uit kolonies komen.

De Mennonitische kerk in de VS roept op producten uit de kolonies te boycotten.

3.Cultuur

De Nieuw-Zeelandse zangeres Lorde heeft het concert geannuleerd dat ze in juni in Tel Aviv zou geven. Lorde ging in op de massa’s oproepen van activisten die tegen de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden zijn. Lees: De Standaard, 26.12.2017, D3 en https://www.rollingstone.com/music/news/lorde-cancels-tel-aviv-concert-after-calls-to-boycott-israel-w514660 of https://electronicintifada.net/blogs/nora-barrows-friedman/lorde-cancels-tel-aviv-show-calls-it-right-decision).

Zanger Rag’n Bone Man annuleert een concert in Tel Aviv.

Verschillende regisseurs (o.a. John Trengrove) trekken hun film terug uit het LGTB-filmfestival van Tel Aviv.

4. Academisch

Begin december beslist de Leuvense universiteit om in april 2018 de samenwerking met Israël in het Law Train project niet te verlengen. Lees: https://stop-law-train.be/nl/node/25.

De Tshwane University of Technology (Zuid-Afrika) staat achter de universitaire boycot en drukt zo de berichten de kop in van de Israëlische ambassadeur dat ze gaat samenwerken met universiteiten in Israël.

In Chili weigeren 2 universiteiten geld van Israël.

5. Economisch

De VN-commissie van de mensenrechten heeft 150 bedrijven die in bezette gebieden werken beschuldigd dat ze het internationaal recht overtreden. Alle westerse landen onthielden zich toen hierover in de commissie gestemd werd.

Producten uit de kolonies mogen alleen in Europa verkocht worden als de plaats waar ze geproduceerd zijn met een speciale code aangegeven is. Die code bedraagt 5 cijfers, … maar Israël heeft er 7 cijfers van gemaakt zodat de oorsprong niet achterhaald kan worden door de EU-landen.

In de maand mei heeft EBS (Egged Bus Systems), een dochtermaatschappij van de Israëlische busmaatschappij Egged, in Noord-Holland een contract (190 miljoen Euro) voor 10 jaar verloren, onder andere na een e-mailactie van DocP (Diensten Onderzoek Centrum Palestina) om EBS als kandidaat uit de aanbesteding te weren.

https://rightsforum.org/campagnes/email-actie-moet-berucht-busbedrijf-weghouden-noord-holland/

https://www.oneworld.nl/bedrijfslobby/israelische-apartheidsbussen-rotterdam/

Air Canada beëindigt voortijdig het contract met Israël Aerospace voor onderhoud van haar vliegtuigen

Barcelona sluit bedrijven uit voor opdrachten als ze banden hebben met de Israëlische bezetting.

6. Sport

6 van de 11 spelers van de Amerikaanse nationale voetbalploeg NFL (National Football League) willen niet spelen tegen Israël.

7. Desinvestering

De Mennonitische kerk in de VS roept op geld terug te trekken uit bedrijven die in de Westbank investeren.

8. G4S

Het Syndicaat van Libanese dokters zegt het contract met G4S op voor de beveiliging van haar gebouwen.

Een onderzoeksinstelling in Libanon doet hetzelfde.

Het Deens pensioenfonds “Sampension” haalt haar geld terug uit 4 bedrijven die betrokken zijn bij de kolonisering: 2 Israëlische banken/ Bezeg (telecom) en Heidelberg cement

9. Diplomatiek

De Economische en Sociale Commissie voor West-Azië (ESCWA) heeft een verslag gepubliceerd waarin Israël beschuldigd wordt van “praktijken die misdaden van apartheid omvatten, zoals die worden omschreven in het internationaal recht.” Dit viel bij Israël en de Verenigde Staten in slechte aarde. Op verzoek van de Israëlische en Amerikaanse VN-ambassadeurs verwijderde de ESCWA op 17 maart het document van zijn website. Uit protest hiertegen gaf de Jordaanse Rima Khalaf haar ontslag als hoofd van de ESCWA.

Lees hierover: https://www.palestinasolidariteit.be/het-teruggetrokken-rapport-van-de-verenigde-naties-over-de-isra%C3%ABlische-apartheid

Het parlement van Zuid-Afrika wil een bezoek van de Israëlische delegatie niet laten doorgaan.

Zuid-Afrika wil de Israëlische ambassade een lagere status geven.

Israël-African summit in Togo afgelast wegens druk van BDS uit Afrikaanse landen.

10. Druk tegen BDS

De VS bereidt een wet voor die boycotacties tegen Israël strafbaar maakt.

Op 1 juni heeft het Europese parlement een resolutie goedgekeurd waarin de lidstaten gevraagd wordt (punt 2) de definitie van antisemitisme zoals gehanteerd door de International Holocaust and Remembrance (IHRA) aan te nemen. In deze definitie wordt het antisemitisme verruimd tot kritiek op, of het verzet tegen het politieke zionisme en de staat Israël.

http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P8-TA-2017-0243+0+DOC+XML+V0//NL.

Een Schotse rechtbank besluit dat het verzet tegen zionisme geen racisme is.

Richard Strogosz, de voorzitter van het collectief BDS 57 die in Metz (Frankrijk) folders uitdeelde voor de boycot van de medicamenten van het Israëlische bedrijf TEVA, werd door een apotheek voor de rechtbank gedaagd. De rechtbank oordeelde op 2 februari dat de feiten verjaard waren. Lees: https://www.bdsfrance.org/soutien-au-president-du-collectif-bds-57-metz/. Hiertegen werd echter in beroep gegaan. Het hof van beroep moet op 28 februari van dit jaar hierover een uitspraak doen. Zie: http://europalestine.com/spip.php?article13844&lang=en.

Het Spaanse en het Zwitserse parlement erkennen het recht om BDS-acties te voeren.

In Engeland beslist een rechtbank dat de regering gemeenten, die geen Israëlische producten uit de bezette willen kopen, niet mag beboeten

11. België

Op 5 februari werd een actie georganiseerd aan de stand van Israël op het vakantiesalon in Brussel.

Op 12 maart was er een protestactie tegen de stand van Israël op de Franstalige boekenbeurs in Brussel.

Van 7 tot 16 maart vond de “Israeli apartheid week” plaats in 6 Franstalige en 3 Nederlandstalige universiteiten. Zie: https://apartheidweekbe.weebly.com/.

Het grootwarenhuis Delhaize verkoopt tijdelijk geen wijn uit Golan meer omdat er “made in Israël” op staat vermeld.

Op 29 november fietst een delegatie van militanten naar de zetel van de Belgische Wielerbond in Vorst. Ze overhandigen er de tekst van de internationale oproep om de start van de Ronde van Italië niet in Israël te houden.

http://www.association-belgo-palestinienne.be/action-ne-pedalez-lapartheid-israelien/

De Gemeente Sint-Jans-Molenbeek keurt op 26 april een motie goed om mensenrechten en internationaal recht prioriteit te geven bij publieke aanbestedingen. Een bedrijf dat dit niet respecteert, kan niet in aanmerking komen om te leveren. https://www.bruzz.be/samenleving/molenbeek-boycot-bedrijven-die-mensenrechten-schenden-2017-04-27 en http://solidair.org/artikels/bedrijven-die-bezetting-palestina-steunen-niet-welkom-molenbeek.

Consumenten kunnen klacht neerleggen bij het meldpunt van de FOD Economische Zaken als ze producten uit de kolonies zien waarop Israël staat vermeld als land van herkomst.

De Belgische filmmaker Jan Beddegenoodts trok in oktober zijn prijswinnende documentaire “Thank God it’s Fryday” terug van het One World filmfestival van Bratislava. Hij deed dit op vraag van de Palestijnse hoofdrolspelers in de documentaire. Zij riepen op tot boycot van het festival dat gesponsord werd door de Israëlische ambassade. http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2017/12/01/belgische-documentairemaker-cancelt-vertoning-op-filmfestival-gesponsord-door-israel

Rector Luc Sels van de Leuvense universiteit schreef begin december in een blogpost dat de deelname aan het Europese onderzoeksproject Law Train in april om ethische redenen niet meer zal vernieuwd worden. Dit project wordt geleid door de Israëlische universiteit Bar-Ilan en spitst zich toe op de ontwikkeling van verhoortechnieken.

https://kuleuvenblogt.be/2017/12/06/een-mensenrechtencharter-als-leidraad-bij-internationale-onderzoeksprojecten/

 

Interessante links over BDS

PALESTINA – ISRAEL IN DE PARLEMENTEN

Vragen en initiatieven uit het Vlaamse parlement

Ethisch charter Vlaamse universiteiten en Law-Train

Tine Soens (SP-A): stelde geregeld vragen over het aspect van mensenrechten bij onderzoek aan Vlaamse universiteiten. Dit om te voorkomen dat onderzoek zou misbruikt worden voor militaire doeleinden. Hierbij was sprake van een ethisch charter dat men zou ontwikkelen. Zij legde de link met het omstreden Law-Train-project, waaraan de Israëlische politie maar ook de KU-Leuven deelnemen. Recent was er het goede nieuws dat de KU-Leuven zijn samenwerking aan het Law-Trainproject, dat binnenkort afloopt, niet zal verlengen.

Minister Crevits liet weten dat de universiteit Gent zopas een eigen visietekst ontwikkelde en publiceerde. In de tekst wordt onder andere gesproken over een ‘ethisch correcte attitude’ die de onderzoekers moeten respecteren. Ook zegt de visietekst duidelijk dat onderzoekers van de U-Gent, of derden die gevestigd zijn in haar gebouwen, niet mogen meewerken aan de ontwikkeling van technologie die uitsluitend militaire doeleinden dient. Minpunt is wél dat ‘Dual-use onderzoek niet a priori wordt uitgesloten omdat de resultaten hiervan ook civiele doeleinden dient.

Vragen en initiatieven uit het federale parlement

Vijftigjarige bezetting van Palestijns grondgebied door Israël

Gwenaëlle Grovonius (PS): stelde een vraag aan minister van Buitenlandse Zaken Reynders op de vergadering van de ministers van Buitenlandse Zaken van de Europese Unie eind december. Hier zou ook de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Benjamin Netanyahu aanwezig zijn. Zij vroeg in welk kader Netanyahu werd uitgenodigd en welk standpunt België had ingenomen. Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders gaf geen antwoord op deze vraag.

Europees parlement

‘Beste Netanyahu, vergeet je rekening niet te betalen’

Israëlisch premier Netanyahu bezocht eind vorig jaar ons land voor een onofficieel bezoek aan het Europees parlement.

Een groep Europarlementsleden: maakte voor dit bezoek posters die de Israëlische premier ‘verwelkomden bij zijn aankomst in Europa’. Maar ze wilden er ook zeker van zijn dat hij niet zou vergeten ‘zijn rekening’ te betalen wanneer hij het continent zou verlaten. De betreffende rekening bedroeg 1,2 miljoen euro was een schadevergoeding voor de ongeveer 400 Europese humanitaire projecten die door het Israëlische leger werden vernietigd. Bij de rekening hoorde een petitie die werd ondertekend door een aantal Europarlementsleden. Of premier Netanyahu ook blij was met deze originele verwelkoming en of hij reageerde op de rekening die hem gepresenteerd werd, werd niet bekend gemaakt.

Federale regering en Europese Unie

Europese ministers houden boot af voor erkenning Palestijnse staat

Eind januari zaten de Europese ministers van Buitenlandse Zaken in Brussel samen met de Palestijnse president Abbas. Daar vroeg president Abbas om, als reactie op de eenzijdige erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël door Trump, om over te gaan tot erkenning van de Palestijnse staat. De Europese ministers van Buitenlandse Zaken deden echter weinig moeite om te verbergen dat zij geen zin hadden om hier onmiddellijk op in te gaan.

Minister van Buitenlandse Zaken Reynders: kwam niet verder dan een vage stelling dat de “Europese erkenning van de Palestijnse staat niet mag gezien worden als een element in een escalatie na de Amerikaanse beslissing om Jeruzalem te erkennen als hoofdstad van Israël.” En “Er bestaat geen twijfel over de Europese wil om Palestina op termijn te erkennen, maar het gaat er om te weten op welk moment men dit wil doen”. Frederica Mogherini, minister van Buitenlandse Zaken voor de Europese Unie: repte met geen woord over een eventuele erkenning van de Palestijnse staat en evenmin over andere concrete stappen. Zij herhaalde enkel het klassieke standpunt dat “de Europese Unie voorstander blijft van een tweestatenoplossing”. Naar eigen zeggen blijven de Europese leiders hun hoop vestigen op “onderhandelingen met het kwartet”, zijnde de EU, de VS, de VN en Rusland, “eventueel aangevuld met een aantal Arabische landen”. 

IN DE KIJKER

Ahed Tamimi, 17-jarig Palestijns verzetsicoon zit in de gevangenis in Israël

Op 13 februari ging het proces van Ahed Tamimi voor de militaire bezettingsrechtbank van Ofer (nabij Ramallah) van start. En dat na weken uitstel en achter gesloten deuren, dus zonder journalisten. Deze 17-jarige Palestijnse activiste zit al sinds 19 december in voorarrest in een Israëlische gevangenis.

Op 15 december protesteerden de dorpsbewoners van Nabi Salih naar wekelijkse gewoonte tegen de Israëlische bezetting van Palestina. Ahed komt uit een familie die zich actief verzet tegen de bezetting. Tijdens het protest waren de gemoederen verhit door de beslissing van de Noord-Amerikaanse president Donald Trump eerder die week om de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verhuizen. Verschillende Palestijnen raakten gewond en de 14-jarige Mohammed, neef van Ahed, kreeg een rubberen kogel in het hoofd. De kogel bleek een metalen kogel die omhuld was met rubber. Mohammed had een intensieve operatie nodig waarbij een deel van zijn schedel werd verwijderd om het bloeden te stelpen en de kogel te verwijderen. Hij overleefde de schotwonde maar is blijvend verminkt.

Het dorp waar Ahed woont, wordt systematisch gepest door Israëlische militairen. Naast het dorp bevindt zich de Israëlische nederzetting Halamish; volgens internationaal recht illegaal. De nederzetting lijfde de voorbije jaren gronden in van de Palestijnse gemeenschap en één van de belangrijkste waterbronnen voor het dorp. Op 17 december wilden Israëlische militairen tijdens een strafexpeditie in het dorp het erf van de familie Tamimi betreden . Ahed en nicht Nur probeerden de militairen tegen te houden en te verjagen van het erf van hun familie. De soldaten bleven schijnbaar onbewogen terwijl de twee jonge vrouwen hen ongewapend probeerden te verjagen. Ahed deelde enkele klappen uit, haar moeder filmde de gebeurtenissen en plaatste ze online om de situatie aan te klagen. Ahed verklaarde achteraf dat de militairen die hun domein betraden, de soldaten waren die haar neefje door het hoofd hadden geschoten. Waar de Israëlische soldaten eerst geprezen werden om hun professionele afhandeling van het incident (lees, amper reageren), kwam er door het onlinefilmpje heisa over het incident. Het Israëlische publiek en politici stelden dat de soldaten vernederd werden en dat er represailles moesten volgen voor de daders. Op 19 december werd Ahed ‘s nachts uit haar bed gelicht door een groep zwaarbewapende Israëlische militairen. Sindsdien zit ze gevangen. Op 31 januari, de dag dat ze 17 werd, moest ze verschijnen voor de jeugdrechtbank van het Israëlische leger, maar de dagvaarding werd verschoven naar 13 februari. Tijdens haar detentie doorstond ze reeds ettelijke agressieve (nachtelijke) ondervragingen en bedreigingen voor haar familie.

De Israëlische minister van defensie, Avigdor Lieberman, juichte de arrestatie van Ahed toe. Hij stelde dat Ahed al-Tamimi een terroriste is en dat zij net als iedereen die de bezettingsmacht iets in de weg legt, een hoge prijs zal betalen: “I welcome the decision to keep the terrorist Ahed Tamimi in custody until the end of the proceedings. Our message is clear: the State of Israel will not allow IDF soldiers to be harmed and anyone who tries to do so will pay a heavy price.”

De militaire rechter majoor Haim Balilti stelde dat de ernst van de misdrijven waarvan Ahed beschuldigd wordt hem geen andere keus laat dan de vrouw in hechtenis te houden. Hij zei dat hij haar leeftijd in overweging heeft genomen, maar dat andere zaken opwegen tegen de jonge leeftijd van het meisje. De majoor oordeelde dat de intensiteit van het gebruikte geweld duidt op potentieel toekomstig gevaar alsook het feit dat het meisje handelt vanuit ideologisch oogpunt. Het ideologische doel omschreef hij als ‘bevrijding’. Voor een militaire rechtbank die deel uitmaakt van het bezettingsregime is dat per definitie een bedreiging. Hij stelde dat de Israëlische militairen Ahed altijd mild behandeld hebben, maar dat zij nu een te groot gevaar vormt voor de Israëlische troepen en daarom niet vrij kan rondlopen.

Aheds nicht, Nur, die zich eveneens verzette bij de komst van de militairen op hun erf werd een dag later gearresteerd. Zij werd op 4 januari op borgtocht vrijgelaten, na de betaling van een borgsom van 1200 euro. Ook Aheds moeder is gearresteerd en zit in voorhechtenis. Zowel Ahed als haar moeder zullen gedurende het hele proces achter tralies blijven. Human Rights Watch stelt dat de militaire aanklager van plan is om 18 getuigen op te roepen (grotendeels Israëlische militairen). Het proces kan op die manier maanden duren. De twee vrouwen worden beschuldigd van zware feiten. Ahed wordt beschuldigd van het aanvallen en bedreigen van Israëlische militairen, opruiing, het gooien van stenen en het belemmeren van militairen in de uitvoering van hun taken. Er hangt haar een gevangenisstraf van 10 jaar boven het hoofd.

Ahed is geen uitzondering, ze is één van de ongeveer 300 Palestijnse minderjarigen die worden vastgehouden in Israëlische gevangenissen en detentiecentra. De kinderen worden berecht binnen een militair rechtssysteem dat een eerlijk proces onmogelijk maakt. Joodse kolonisten in dezelfde gebieden worden berecht door de ‘gewone Israëlische burgerlijke rechtspraak’, die veel milder is dan de militaire rechtbank waarvoor Palestijnen moeten verschijnen. Volgens het burgerlijke recht in Israël mogen minderjarigen in slechts zeer uitzonderlijke gevallen in detentie worden gehouden. Voor het militaire recht geldt dat niet. Militaire rechtbanken in Israël hebben een veroordelingsgraad van 99 procent, meestal omdat de beklaagden een akkoord sluiten. Strafvermindering in ruil voor enkele bekentenissen. Er wordt niet verwacht dat Ahed zo’n akkoord zal sluiten.

Diplomaten van de Europese Unie spraken na het incident hun ‘diepe bezorgdheid’ uit over de arrestaties van Palestijnse minderjarigen en noemden onder andere Ahed Tamimi bij naam. Ze roepen Israël op om proportioneel te reageren op protesten en open onderzoek te voeren als er slachtoffers vallen, zeker in het geval van minderjarigen. Amnesty International roept op om Ahed vrij te laten en de doorgaans voorzichtige kinderrechten organisatie Unicef oordeelde in een rapport in 2013 dat ‘mishandeling van Palestijnse kinderen in het Israëlische militaire detentiesysteem wijdverspreid, systematisch en geïnstitutionaliseerd lijkt’. Unicef stelde verscheidene voorbeelden vast van ‘praktijken die neerkomen op wrede, inhumane en vernederende behandeling en bestraffing’. Elk jaar worden gemiddeld zo’n zeshonderd Palestijnse minderjarigen gearresteerd, op dit moment zitten er driehonderd in de cel.

De Palestijnse Autoriteit diende recent een klacht in bij het Internationaal Strafhof in Den Haag voor schendingen van de rechten van Palestijnse minderjarigen.

In een statement vroeg Riad al Malki, de Palestijnse minister van Buitenlandse Zaken, FatouBensouda, aanklager bij het Internationaal Gerechtshof, om “zonder vertraging haar wettelijk gezag te gebruiken om te voorkomen dat de misdaden tegen het Palestijnse volk zouden voortgaan”. De aanklacht tegen Israël noemde hij een “bewijs van de noodzaak om de opening van een strafrechtelijk onderzoek te bespoedigen om de rechten van Palestijnse kinderen te garanderen”.

Het dossier van Ahed groeide uit tot een symbooldossier. In Palestina staat ze bekend als vrijheidsicoon, volgens Israël heeft ze militairen beledigd en moet ze gestraft worden. Dat ze een symbool werd, heeft ze te danken aan haar voorgeschiedenis. Reeds toen ze twaalf jaar oud was, dook ze op in protestvideo’s. Op haar veertiende verscheen er een filmpje online van een andere schermutseling met een Israëlische soldaat die haar twaalfjarige broertje probeerde te arresteren. Enkele dorpsvrouwen probeerden de arrestatie te voorkomen, en Ahed beet de soldaat in zijn hand zodat die haar broertje zou loslaten. Ze verklaarde later in een interview met de Amerikaanse BNC dat alles wat ze gedaan had, gewoon haar broertje helpen was.

De afgelopen weken werden tientallen mensen opgepakt door het Israëlische leger, waaronder vele minderjarigen zoals de 17-jarige Ahed Tamimi.

Volgende beelden (https://www.youtube.com/watch?v=nbcV8rlGYHY&app=desktop) tonen de arrestatie van jonge kinderen. Ook bij kleinere verzetsdaden, ook wel populair verzet genoemd, worden veel mensen opgepakt zoals bijvoorbeeld bij betogingen, het doorbreken van illegale wegblokkades, posten van boodschappen op sociale media. Sinds de start van het nieuwe jaar werden drie Palestijnse kinderen vermoord door het Israëlisch leger en vele anderen raakten gewond waaronder verschillende gehandicapt zullen zijn voor de rest van hun leven.

Voor meer informatie: https://www.maannews.com/Content.aspx?id=779720.

Steun Ahed en Palestijnse kindgevangenen:

Palestina klaagt Israël aan bij internationaal strafhof voor opsluiting Palestijnse minderjarigen

De Palestijnse Autoriteit diende recent een klacht in bij het Internationaal Strafhof in Den Haag voor schendingen van de rechten van Palestijnse minderjarigen.

De beslissing voor de aanklacht werd genomen als gevolg van de aanhouding van de 17-jarige Ahed Tamimi, die voor de vijfde keer verlengd werd.

Israël arresteerde Ahed Tamimi voor beschuldiging van ‘aanvallen van Israëlische soldaten’. Nadat haar neefje door Israëlische soldaten beschoten en zwaar gewond werd, had zij twee zwaarbewapende Israëlische soldaten enkele tikken gegeven. Haar dorp, Nabi Saleh, is bekend omdat de bewoners wekelijks betogen tegen de land- en waterdiefstal door de naastgelegen illegale Israëlische nederzetting.

In een statement vroeg Riad al Malki, de Palestijnse minister van Buitenlandse Zaken, Fatou Bensouda, aanklager bij het Internationaal Gerechtshof, om “zonder vertraging haar wettelijk gezag te gebruiken om te voorkomen dat de misdaden tegen het Palestijnse volk zouden voortgaan”. De aanklacht tegen Israël noemde hij een “bewijs van de noodzaak om de opening van een strafrechtelijk onderzoek te bespoedigen om de rechten van Palestijnse kinderen te garanderen”.

Volgens recente cijfers van de Palestijnse ngo Addameer verbleven in januari 6119 Palestijnen in Israëlische gevangenissen, onder wie 330 minderjarigen.

Bron:https://web.archive.org/web/20180219071951/http://aa.com.tr/en/middle-east/palestine-takes-israel-to-icc-over-detained-children/1036451 en http://www.addameer.org/statistics 

Phara over de Amazones in Israël-Palestina

In een artikel “Vrouwen nemen de wapens op” in het DS Weekblad (bijlage bij De Standaard van 17.2.2018, p; 44-49) geeft VRT-journaliste Phara de Aguirre toelichting bij haar driedelige reportagereeks “Amazones”. Het eerste deel is gewijd aan de amazones van Israël-Palestina. Ze geeft onder andere het woord aan de 34 jaar oude Palestijnse Areen die over haar jeugdherinneringen vertelt:

Als ik van huis naar de universiteit ging, moest ik langs verscheidene checkpoints. Vaak waren die gesloten zodat ik niet naar de universiteit kon. Medestudenten die van verder gelegen dorpen kwamen, moesten om zes uur ’s morgens vertrekken en heel wat vernederingen ondergaan om er te geraken. Uitgangsverboden waren schering en inslag – dan konden we twee of drie dagen ons huis niet uit. Ik werd steeds kwader: wie was de bezetter die mij verbiedt mijn huis te verlaten? De Geboortekerk in Bethlehem, een heilige plaats voor ons, werd bezet. Jonge mensen werden doodgeschoten omdat ze stenen gooiden. Er zijn vrienden van mij vermoord.

De Aguirre schrijft dat Areen toen radicaliseerde en zich aanbood bij de Al-Aqsa-brigade. Ze moest een zelfmoordopdracht uitvoeren, maar op de valreep bedacht ze zich en keerde ze naar huis. Een week later werd ze gearresteerd. In de gevangenis is ze een activiste zonder wapens geworden en als haar kinderen ooit “martelaar” willen worden, zou ze die met alle mogelijke middelen proberen te stoppen.

De Aguirre zocht nog een andere Palestijnse amazone op, namelijk de toen nog 16-jarige Ahed Tamimi. Elke vrijdag trok ze op met de medebewoners van haar dorp Nabi Saleh om tegen de Israëlische bezetting te protesteren. Ahed getuigt hierover:

“Ze spuiten ons nat met afvalwater, ze schieten met traangas of rubberkogels. De soldaten zijn al vaak ons huis binnengevallen – dan halen ze alles overhoop, zogezegd omdat we bommen zouden verstoppen. Ze hebben ook al de eigendomsakte van het huis meegenomen, laptops, de camera, de memorysticks.”  

De Aguirre gaat verder en vertelt dat Ahed en haar 12-jarige vriendin Janna jihad filmpjes maken van de acties en die op sociale media zetten met de hoop dat de Israëlische soldaten zich minder gewelddadig zullen gedragen. Aheds vader is al negen keer gearresteerd en haar oudste broer twee keer.

Lode Van Oost versus Phara de Aguirre over de Amazones in Israël-Palestina

In een opiniebijdrage van DeWereldMorgen neemt journalist Lode Van Oost (http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2018/02/17/de-standaard-en-vrt-framen-ahed-tamimi-in-het-gewapend-verzet) eerst het zogenaamde “evenwichtige” nieuws van De Standaard, De Morgen en de VRT op de korrel. Volgens deze Vlaamse media “verdedigt” Israël zich tegen Palestijnse “terreur”: het doet dat soms weliswaar op een “overdreven disproportionele” manier en die formulering geldt dan als “kritische berichtgeving”. Hij verwijst hierbij naar een analyse die hij deed van het VRT-journaal van 26 februari 2013: http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2013/02/27/vrt-en-de-objectieve-feiten-over-israelpalestina.

In de uitzending komen een aantal Israëlische vrouwelijke soldaten ruim aan het woord maar kritische vrouwelijke Israëlische stemmen, zoals die van Suzan Nathan of Nurit Peled, komen niet aan bod.

Maar wat Van Oost vooral dwars zit is dat het artikel van De Standaard Magazine en de VRT-reportage Ahed Tamimi neerzetten bij het “gewapend verzet”, terwijl Tamimi symbool staat voor het “ongewapende Palestijnse verzet”. Volgens Van Oost gaat het hier over “framing”:

Wat doet in hemelsnaam Ahed Tamimi in een artikel over vrouwen die voor gewapend verzet hebben gekozen? Als toemaatje, een grote foto ‘Gewapende vrouwen aan de andere kant: twee soldates van het Israëlisch leger’. Daarmee is de ‘objectief-neutrale’ manier waarop De Standaard en VRT NWS over Palestina berichten goed samengevat: een morele gelijkschakeling van een brutaal koloniaal bezettingsleger met het verzet van een volk tegen zijn onderdrukkers. Hallucinant.

Nieuw rapport over de Israëlische bezetting

AIDA is een samenwerking van 70 ngo’s in de bezette gebieden. In januari verscheen van hen een nieuw rapport onder de titel 50 jaar bezetting. Het rapport bevat 36 pagina’s en beschrijft gedetailleerd de situatie waarin de Palestijnse gebieden zich bevinden.

We zien hoe moeilijk het leven voor Palestijnen onder de bezetting is geworden. Ze worstelen met armoede, werkeloosheid, beperking van mobiliteit en het ontbreken van essentiële voorzieningen als gevolg van Israëlisch beleid.

Gememoreerd wordt dat de Oslo-akkoorden misbruikt zijn om het gebied van de Westelijke Jordaanoever verder te fragmenteren. Van een verbinding tussen de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook is nooit iets gekomen.

Het volledige rapport is te vinden op:

https://drive.google.com/file/d/1hmxCumLcrJ-DEnLgJe2RSerkRCuKh4SO/view (long version)

VN-rapport over ondernemingen in de Palestijnse gebieden

Op 26 januari 2018 gaf het UN Human Rights Office een stand van zaken van een database van ondernemingen die betrokken zijn bij activiteiten in de bezette Palestijnse gebieden.

Men heeft een lijst van tien punten opgesteld aan de hand waarvan men medeplichtigheid aan de Israëlische bezetting beoordeelt. De belangrijkste criteria zijn:

1. het leveren van bouwmateriaal

2. het leveren van voorzieningen in verband met bewaking en identificatie

3. het leveren van machines die bedoeld zijn voor sloop

4. het leveren van financiële dienstverlening

5. het gebruik van natuurlijke hulpbronnen zoals water en land

6. het storten van afval in de Palestijnse gebieden

7. het belemmeren van een vrij economisch verkeer in de Palestijnse gebieden

Het rapport stelt:

De mensenrechtenschendingen als gevolg van de nederzettingen dringen door tot alle geledingen van de Palestijnse samenleving. Ze hebben een verwoestende uitwerking.

Het rapport gaat specifiek in op het argument dat de Israëlische ondernemingen in de bezette gebieden voor werkgelegenheid zorgen onder Palestijnen. Hiertegenover wordt gesteld dat de nederzettingen de Palestijnse economie frustreren en mogelijkheden voor Palestijnse ondernemingen inperken.

Verder meldt het rapport dat ondernemingen die desondanks doorgaan in de bezette gebieden rekening moeten houden met financiële schade en het krijgen van een slechte reputatie. http://www.ohchr.org/EN/HRBodies/HRC/RegularSessions/Session37/_layouts/15/WopiFrame.aspx?sourcedoc=/EN/HRBodies/HRC/RegularSessions/Session37/Documents/A_HRC_37_39_EN.pdf&action=default&DefaultItemOpen=1

Opnieuw vernieling van klaslokalen op de Westbank

Op 4 februari vernielde het Israëlische leger twee klaslokalen van een school in Abu an-Nuwar op de bezette Westoever. De bouw ervan werd gefinancierd door leden van het West Bank Consortium, waarvan ook België deel uitmaakt. Het is niet de eerste keer dat Israël een project vernielt dat door België meegefinancierd werd. In oktober nog vroeg ons land met zeven andere Europese lidstaten een compensatie voor vernielde ontwikkelingsprojecten op de Westoever. Bron: De Standaard, 8.2.2018, p. 16 en https://www.mo.be/fr/node/45727 

Israëls grootste geheim: verdwenen baby’s

In de loop van hun huwelijk kreeg de vrouw van Gil Grunbaum steeds meer wantrouwen. ‘Waarom is de huidskleur van mijn man zo anders dan die van zijn ouders? Waarom is er geen geboorteakte? Waarom zijn er geen foto’s van toen hij net geboren was?’

Ze belde naar een centrum voor kinderzorg. Toen gaf een ambtenaar tegen de instructies in het antwoord: Uw man is geadopteerd.  Toen het echtpaar kort daarop de adoptiepapieren mocht inkijken ontbrak de handtekening van zijn biologische moeder en van een rechter.

Voor Grunbaum was de schok groot:

‘Ik keek vier maanden lang de hele dag televisie. Mijn hele leven lag overhoop. Waarom had ik dit niet eerder gezien? Ik nam ontslag van mijn werk omdat ik me niet langer kon concentreren. Iedereen waarvan ik hield, mijn ouders, mijn ooms en tantes, mijn neven en nichten, iedereen had mij tientallen jaren bedrogen’.

Grunbaum begon een dubbelleven. In stilte ging hij op onderzoek. Zijn pleegvader was te zwak geworden om hem met de waarheid te confronteren. Het kostte drie jaar om de identiteit van zijn biologische ouders te achterhalen. Zijn biologische vader was gestorven. Het weerzien met zijn moeder was emotioneel.

Het verhaal van Grunbaum is dramatisch genoeg om er aandacht aan te schenken. Er zijn echter sterke aanwijzingen dat het hier niet om een individueel geval gaat, maar dat in de eerste tien jaar van Israël diefstal van baby’s op veel grotere schaal heeft plaats gevonden.

Eind jaren negentig deed een voormalige rechter van het Hooggerechthof genaamd Kedmi onderzoek in de dossiers. Hij stelde dat in de eerste zes jaar van Israëls bestaan er mogelijk 5000 kinderen verdwenen zijn. Zelf onderzocht hij slechts 1000 gevallen. Hij stelde dat de meeste van deze kinderen vermoedelijk gestorven waren. Kedmi besliste dat honderdduizenden documenten over de kwestie tot het jaar 2071 niet ingezien mogen worden.

Minister Tzachi Hanegbi mocht in 2016 de geheime dossiers inkijken. Daarna verklaarde hij dat er ‘meer dan honderden’ gevallen van verdwenen kinderen waren. Dit is een belangrijke erkenning. Het is echter onvoldoende om op basis hiervan de waarheid te achterhalen.

Shlomi Hatuka, die zich zeer intensief heeft bezig gehouden met het verdwijnen van baby’s, richtte een organisatie op genaamd Amram om alle getuigenissen te documenteren en om druk uit te oefenen. Hij houdt het voor mogelijk dat het in totaal gaat om 8000 verdwenen kinderen.

Hoe heeft een dergelijke misdaad op zo’n grote schaal kunnen plaatsvinden? Hoe was er een maatschappelijk draagvlak om dergelijke misdaden te begaan?

Het is genoegzaam bekend dat Joden en Palestijnen niet dezelfde rechten hebben in Israël. Minder bekend is, dat er tussen joden onderling grote standsverschillen bestaan. Ashkenazische joden hebben het meeste aanzien. Ze komen uit het blanke Europa. De Sefardische joden komen uit Spanje en Portugal. Zij staan ietsje lager. Daaronder zijn de zogenaamde Mizrahim, joden uit Irak, Marokko, Tunesië en Yemen. Helemaal onderaan staan de Falasha’s uit Ethiopië, die in de jaren tachtig via een geheime operatie Israël binnen werden gehaald.

In de jaren vijftig was er veel minachting voor joden die in de beginjaren uit Arabische landen kwamen. Ben Goerion noemde Mizrahim ‘gespuis’. Volgens hem ontbrak bij hen ‘een spoor van joodse en menselijke opvoeding’. Velen in het leger zagen de Mizrahim als achterlijk.

Daartegenover stond het gevoel dat men iets menselijks moest doen voor joden uit Europa, die in de tweede wereldoorlog veel trauma’s hadden opgelopen door de vele familieleden die zij hadden verloren. 

De diefstal van de baby’s vond plaats in ziekenhuizen. Men zei dat het kind gestorven was.

Shlomi Hatuka hoorde van zijn oma, dat de verpleegkundigen haar vroegen één van haar kinderen af te staan. ‘Je hebt kinderen genoeg’ werd er gezegd. Zijn grootmoeder weigerde. Maar een paar dagen later vertelde de verpleegkundige dat haar baby was gestorven. Ze kreeg geen overlijdensverklaring en haar werd niet eens graf getoond. De rest van haar leven zou ze altijd spreken over deze gebeurtenis. Het verlies van haar kind bleef haar achtervolgen.

Verpleegkundigen rechtvaardigden hun gedrag vanuit de gedachte dat de gezinnen vaak groot genoeg waren en dat men niet echt geïnteresseerd was in hun kinderen.

De journalist Yael Tzadok besteedde meer dan 20 jaar aan de zaak van de verdwenen baby’s. Hij zegt: “Het is duidelijk dat in de jaren vijftig leden van de regering, rechters, mensen die wetten ontwierpen en directies van ziekenhuizen openlijk spraken over kinderen die werden weggevoerd. Het is mogelijk dat het grote publiek hier niets van wist, maar bestuurders waren wel op de hoogte.”

Ahuva Goldfarb die in die tijd supervisie deed over sociale dienstverlening zegt: “Het was een georganiseerde praktijk. De ouders werd gezegd dat hun baby niet meer in leven was.”

In juni 2016 beloofde Netanyahu de zaak van de verdwenen kinderen tot op de bodem uit te zoeken. Zolang de archieven gesloten blijven is dit echter weinig geloofwaardig.

http://www.aljazeera.com/news/2016/08/shocking-story-israel-disappeared-babies-160803081117881.html 

INTERVIEW: Michel De Sadeleer

In essentie gaat het over een kolonisatie die begonnen is vanuit Europa

Michel De Sadeleer is lid van Via Velo Palestina. Op 13 mei organiseert Via Velo Palestina een fietstocht door Brussel naar aanleiding van zeventig jaar Nakba. In 1948 gingen meer dan

750 000 Palestijnen door het geweld van de zionistische milities op de vlucht. Op 12 februari hadden we een gesprek met Michel De Sadeleer.

Van wanneer dateert je inzet voor de rechten van het Palestijnse volk?

De vliegtuigkapingen door het PFLP (Popular Front for Liberation of Palestine) zoals in 1976 te Entebbe, brachten de situatie van de Palestijnen in de internationale belangstelling. Ook de aanslag in 1981 op Naïm Khader, vertegenwoordiger van de PLO (Palestine Liberation Organisation) in Brussel, heeft me aangespoord om me voor de rechten van de Palestijnen in te zetten.

Hoe ben je bij Via Velo Palestina betrokken geraakt?

Sinds 1995 organiseert Dynamobile elk jaar een tiendaagse fietstocht door België en de buurlanden. Als deelnemer ontmoette ik Marco Abromomovicz van UPJB (Union des Progressistes juifs de Belgique) en van het CPJPO (Comité pour une Paix juste au Proche Orient). Hij informeerde mij over het bestaan van Via Velo Palestina dat sinds 2014 jaarlijks rond 15 mei een fietstocht door Brussel organiseert. Iemand van ABP (Association Belgo-Palestinienne) vroeg me om het parcours te verkennen.

Jullie komen ook op voor de rechten van de Bedoeïenen in Palestina

Om de aandacht te vestigen op de schrijnende situatie van bedoeïenengemeenschap in de Naqabwoestijn (Negev) organiseerde “Solidarity with Bedouins” in 2013 een fietstocht in dit gebied.

Tot 1948 leefden 70 000 bedoeïenen verspreid over heel de Naqab, een woestijn die 60% beslaat van historisch Palestina. Na de Nakba (1948) verklaarde de Israëlische legerleider Ben Goerion de hele Naqab tot militair gebied (no go-zone voor de bedoeïenen). De bedoeïenen werden verdreven naar andere landen en de 11 000 die overbleven, werden samengedreven in de Siagh (een driehoekig reservaat, 10% van de oppervlakte van de Naqab), waar ze zich vestigden in een 50-tal dorpen. In september 2011 kwam het Begin-Prawer plan dat het “bedoeïenenprobleem” “definitief” wil oplossen. Dit plan voorziet in de vernietiging van een 40-tal “niet-erkende” dorpen en de hervestiging van de bewoners in 7 townships. De woonomstandigheden van de bedoeïenen staan fel in contrast met die van de Israëlische ingenieurs van de kerncentrale van Dimona in de Naqab (Negev). Een deelnemer aan de fietstocht van 2013 vertelde ons dat de ingenieurs in mooie huizen met zwembad wonen en over het rantsoeneren van water klagen.  

Ook op de westelijke Jordaanoever worden dorpen van bedoeïenen vernield of bedreigd met vernieling zoals het dorp van Khan al-Ahmar.

Hoe schat je de huidige situatie van de Palestijnen in?

Laat ons er geen doekjes omwinden. Men spreekt vaak over een conflict tussen twee volkeren, maar in feite gaat het, zoals Lucas Catherine schrijft, over een kolonisatie die begonnen is vanuit Europa in een periode dat zelfs de socialisten dachten de oorlogen te kunnen oplossen door kolonisatie van het Midden-Oosten.

De mythe van Israël als lekenstaat onderschat de invloed van het rabbinaat. Voor de joden mag alleen een orthodoxe rabbijn een huwelijk voltrekken en tot in 2014 waren charedische joden vrijgesteld van dienstplicht in het leger om religieuze studies te kunnen volgen.

Israël hangt grotendeels af van de financiële en militaire hulp van Amerika. Ook Europa geeft subsidies aan Israël in het kader van een samenwerking voor wetenschappelijk onderzoek.

Een andere mythe is het onoverwinnelijke Israëlische leger. De Palestijnse tegenstanders zijn ongewapend en tijdens de laatste oorlog van 2006 tegen Hezbollah in Libanon heeft de Israëlische onoverwinnelijkheid een grote deuk gekregen.

Volgens Miko Peled, vredesactivist en zoon van een Israëlische majoor-generaal, is de apartheidssituatie in Israël onhoudbaar geworden.

Ben je voorstander van BDS (Boycott, Divestment, Sanctions)?

Volgens de Zuid-Afrikaanse aartsbisschop Desmond Tutu is boycot een efficiënt wapen tegen de apartheidsstaat Israël. De BDS-beweging gaat erop vooruit en boekt successen. Het is een consequente gevolgtrekking van de situatie in Israël: het kolonialisme moet stoppen. Deze wereldwijde campagne geeft gevolg aan de oproep van 9 juli 2005 van 171 Palestijnse organisaties. De oproep wil drie doelstellingen bereiken: de stopzetting van de bezetting en kolonisatie, de volledige gelijkwaardigheid van de Palestijnen binnen Israël en het recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen.

In België zou ik ook het belang van het onderwijs en in het bijzonder van de lessen geschiedenis willen onderstrepen. Jongeren kunnen zich niet voorstellen wat het Belgische kolonialisme inhield. Ook een initiatief als “dekoloniseer de samenleving” is heel waardevol.

Voeren jullie strijd tegen de start van de Ronde van Italië in Israël?

De 101ste  editie van de wielrennerskoers Giro d’Italia begint inderdaad op 4 mei met een proloog vanuit West-Jeruzalem. Daarna volgt er een etappe naar Tel Aviv en is er nog een tweede rit Beersheba-Eilat door de Naqabwoestijn (Negev).  

De BDS-beweging heeft een internationale campagne “Relocate the race” opgestart. In dit kader heb ik op 1 november naar aanleiding van de klimaattop COP 23 deelgenomen aan de fietstocht Brussel-Bonn. Op 29 november zijn een aantal militanten naar de zetel van de Belgische Wielrennersbond in Vorst gefietst om er een tekst af te geven van de internationale oproep om de start te verplaatsen.

Een delegatie overhandigde de tekst van de internationale oproep aan de Belgische Wielrennersbond in Vorst

Op 10 maart is er de internationale actiedag tegen de Israëlische start van de Giro. In Brussel is er die dag om 14 uur een infostand aan de Beurs. De ploeg Israel Cycling Academy doet in België mee aan 3 wielerwedstrijden: Driedaagse van De Panne, Nokere Koerse en Handzame Classics.

Solidarity with Bedouins ontstond uit de samenwerking van 3 organisaties: Via Velo Palestina, The Checkpointsingers (een Belgisch zangkoor dat al een paar optredens achter de rug heeft aan de apartheidsmuur in de bezette gebieden) en CPJPO.

Volgens de meest waarschijnlijke ramingen beschikt de kernmacht Israël over 300 kernkoppen die ook vanuit de Israëlische atoomboten kunnen worden gelanceerd.

https://www.btselem.org/press_releases/201700914_khan_al_ahmar. Lees ook: David Schulman, Valt het doek voor de bedoeïenen in de Jordaanvallei?, in Soemoed, januari-februari 2017, p. 21-23 en https://www.aljazeera.com/news/2015/03/west-bank-bedouins-fear-nakba-150321084709624.html 3

Lucas Catherine, Palestina: geschiedenis van een kolonisatie, EPO, Berchem, 2017, 348 pagina’s.

Geef ruchtbaarheid aan de Nakba(r)

No Return No Justice – No Justice No Peace

2018 is het jubeljaar van 70 jaar Nakba (de Palestijnse catastrofe). Palestina Solidariteit vindt dit een gelegenheid om opnieuw aandacht te vragen voor de Palestijnse vluchtelingen.

In 1948 werden meer dan 500 Palestijnse dorpen en stadswijken van de kaart geveegd. Driekwart van de Palestijnse bevolking werd vluchteling. Tot op de dag van vandaag dragen miljoenen Palestijnen de gevolgen van de gebeurtenissen in 1948 en 1949. Hoewel VN-resoluties de miljoenen Palestijnse vluchtelingen verzekeren dat ze naar hun huizen en gronden kunnen terugkeren, blijken dit in de praktijk loze beloftes.

Met onze campagne NAKBA(R) willen we zowel de historische misdaden naar buiten brengen, als tonen dat er toen en nu nog steeds een rijke Palestijnse cultuur bestaat.

Samen met jouw organisatie zouden we graag een avond of namiddag op poten zetten in een café of elders, waar mensen enerzijds gezellig kunnen samenkomen en anderzijds één of meerdere culturele activiteiten kunnen meepikken. We hebben voor u een lijst opgesteld met mogelijke activiteiten, waarbij we uiteraard graag helpen. De lijst is natuurlijk niet volledig, dus eigen suggesties kunnen ook worden uitgewerkt. Hopelijk ben je geïnteresseerd om hiervoor samen in zee te gaan.

Interesse? Contacteer ons op 0489 39 81 42 of campaign@palestinasolidariteit.be 

Palestina Solidariteit verwelkomt twee nieuwe afdelingen: Herent en Hasselt

Op de nieuwjaarsreceptie van 26 januari verwelkomde Palestina solidariteit twee nieuwe afdelingen, namelijk Herent en Hasselt.

De afdeling Herent werd opgericht op 29 november 2017, de Internationale dag van de solidariteit met het Palestijnse volk. Op 6 februari van dit jaar was er de startvergadering in het Centrum Paul De Maeseneer.

Men kan bij de afdeling Palestijnse dadels kopen aan 13 euro de kilo.

Ze hebben nu ook een facebook pagina: https://www.facebook.com/PalSolHerent/ waarop je ze een gewoon bericht maar ook een chatbericht kan sturen: https://www.facebook.com/pg/PalSolHerent/about/?ref=page_internal

De tweede afdeling is die van Hasselt. De afdeling heet Palestina Solidariteit Hasselt. Op 29 november 2016 organiseerde deze afdeling in samenwerking met Palestina Solidariteit en Amnesty International Hasselt een infoavond “Israël Palestina: een onmogelijke vrede?”. Het jaar nadien organiseerden dezelfde organisaties op 20 mei een culturele avond “Verrassend Palestina”. Ze hebben ook een facebookpagina: https://www.facebook.com/covrepal.hasselt

LEES EENS: David Cronin

Balfour’s Shadow: a Century of British Support for Zionism & Israel

Tijdens de nieuwjaarsreceptie van Palestina Solidariteit op 26 januari presenteerde de Ierse Journalist David Cronin zijn nieuw boek over een eeuw Britse steun aan het zionisme en Israël.

Op 2 november 1917 schreef de Britse minister van Buitenlandse Zaken Arthur Balfour aan de bankier Lionel Rothchild een brief die beter bekend is als de Balfour verklaring. Hierin verklaart hij dat de Britse regering de oprichting van een nationaal tehuis voor joden in Palestina welgezind is. Toen het Ottomaanse rijk in 1920 gesplitst werd bij de Vrede van Sèvres, kreeg Groot-Brittannië van de Volkerenbond het mandaat over Palestina toegewezen. Joodse immigranten kregen landerijen waarvan de Palestijnse bevolking werd verdreven. De autochtonen kregen de boodschap dat ze beter plaats konden ruimen voor de joodse immigranten. Palestijnse protesten, zoals de opstand van 1936, werden hardhandig onderdrukt.

De Holocaust bood de Britten na de Tweede Wereldoorlog een nieuw argument voor de joodse immigratie naar Palestina. David Cronin beschrijft in detail hoe het Britse leger betrokken was bij de ethische zuivering (Nakba) van het deel van Palestina dat in 1948 en 1949 door de zionistische milities werd veroverd. Vanaf 1953 begint de verkoop van Britse wapens aan Israël op volle toeren te draaien. Vanaf eind jaren 70 werd Groot-Brittannië de ondergeschikte maar welwillende ‘luitenant’ van het pro-Israëlische beleid van Amerika. Zowel Labour (Tony Blair) als de Conservatieven blonken uit in hun pro-Israëlische beleid.

Jeremy Corbyn, huidige leider van de Labour Party, stelt zich meer onafhankelijk op en geeft voorrang aan het internationaal recht en de VN-resoluties. Dit is niet naar de zin van de Israël lobby die Corbyn als antisemiet afschildert. Ook de Britse eerste minister Theresa May laat zich niet onbetuigd. Ze hanteert een definitie dat het antisemitisme verruimt tot kritiek op, of het verzet tegen het politieke zionisme en de staat Israël. Ze heeft ook aangekondigd dat ze de BDS-beweging wil criminaliseren. Ook qua wapenleveringen zijn de tijden veranderd. Oorspronkelijk was Groot-Brittannië de grote wapenleverancier aan de joodse milities in Palestina en later aan het Israëlische leger. Nu koopt Groot-Brittannië meer wapens (zoals de watchkeeper drone) aan in Israël dan omgekeerd.

Deze boekbespreking is gebaseerd op een artikel van Lode Vanoost. Hij besluit als volgt: ”David Cronin schreef een zeer toegankelijk boek dat de realiteit van honderd jaar Britse betrokkenheid bij het zionisme blootlegt.

 

David Cronin op de nieuwjaarsreceptie van Palestina Solidariteit

David Cronin, Balfour’s Shadow: a Century of British Support for Zionism & Israel, Pluto Press, Londen, 2017, 224 pagina’s.

ACTUELE NOTITIES

Situatie in de Gazastrook wordt onhoudbaar

Op 30 januari (http://www.standaard.be/cnt/dmf20180130_03329750 ) verklaarde Nickolay Mladenov, de speciale VN-gezant voor het Midden-Oosten, dat door de blijvende algehele Israëlische en Egyptische blokkade de Gazastrook aan de rand van een totale instorting staat. Meer bepaald met de gezondheidszorg is het erg gesteld. VN-secretaris-generaal Antonio Gutteres noemt de Gazastrook een “constante humanitaire noodsituatie” (http://www.knack.be/nieuws/wereld/gezondheidszorg-in-gaza-staat-op-instorten/article-normal-962167.html en http://www.knack.be/nieuws/wereld/gevolgen-energiecrisis-zijn-catastrofaal-voor-gezondheidssector-in-gaza/article-opinion-970249.html).

Een rapport van de Verenigde Naties (https://www.mo.be/artikel/gaza-2015-nog-slechter-af-dan-midden-jaren-1990) droeg al in augustus 2012 de titel “Gaza 2017, een leefbare plaats?”. Volgens de Wereldbank bedroeg de werkloosheid in juni 201 44 procent en is 80 procent van de bevolking afhankelijk van humanitaire hulp. In maart 2017 verminderde de Palestijnse Autoriteit de wedden van de ambtenaren met 30 procent en sinds april 2017 moeten de Gazanen het stellen met 6 uren elektriciteit per dag. De reserves stookolie die nodig zijn voor de generatoren in de ziekenhuizen, zijn fors gedaald. Daardoor moesten in januari een twintigtal ziekenhuizen hun diensten gedeeltelijk of totaal afbouwen. Daarbovenop komt nog een tekort aan geneesmiddelen. Ook de bouwsector is getroffen: sinds één jaar hebben een vijftigtal bedrijven hun activiteit stopgezet (Le Monde, 21.2.2018, p. 2). Ook het baar geld is verdwenen. De mensen kopen nog slechts het strikt noodzakelijke om te overleven. Winkels sluiten omdat ze hun schulden niet meer kunnen terugbetalen.

De beslissing van Amerika om de hulp aan UNRWA (VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen) te halveren treft ook de 1,3 miljoen vluchtelingen in de Gazastrook. De voedselhulp waarop een miljoen Gazanen een beroep doen, kan nog tot eind juni verzekerd worden.

De bevolking krijgt voorlopig wat ademruimte omdat Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten beloofd hebben om respectievelijk 2 en 9 miljoen dollar aan de humanitaire organisaties in de Gazastrook te storten (Le Soir, 3.3.2018, p. 19). Lees ook:

https://www.vrede.be/nieuws/alleen-kordaat-europees-optreden-kan-de-humanitaire-catastrofe-gaza-beeindigen.

Israël en Libanon twisten om gaswinning in Middellandse Zee

Libanon droomt al jaren van gasontginning in de Libanese zeewateren. Een eerste stap werd half februari gezet met het toekennen van twee zones aan een consortium met de groepen Total (Frankrijk), Eni (Italië) en Novatek (Rusland). Het land heeft een enorme behoefte aan energie, want het wordt elke dag geconfronteerd met stroomonderbrekingen. Maar een van de twee ontginningszones is het blok 9 dat aan de Israëlische zeewateren grenst. Israël betwist 860 km² die niet in de Libanese zeewateren zouden liggen. De Israëlische minister van Defensie liet op 31 januari weten dat de Libanese aanbesteding een blok bevat dat tot Israël behoort. Israël is intussen begonnen met de bouw van een muur tussen de zeewateren van beide landen. Er zijn nu besprekingen tussen Israël en Libanon onder bemiddeling van de UNO. Libanon betwist op 13 punten de “blauwe lijn” van 2000 toen het Israëlische leger zich uit Zuid-Libanon terugtrok. De Amerikaanse staatssecretaris Rex Tillerson stelde op 15 februari in Beiroet voor om eerst een akkoord over het grensgeschil te vinden alvorens het nut van een veiligheidsmuur te bespreken. Libanon pleit voor het tracé van de zeegrens zoals vastgelegd op de kaarten die toen door de UNO werden neergelegd.

Er blijft wel nog wat tijd om te onderhandelen want in het beste geval zal de gasproductie in 2022 starten. Bovendien zal Libanon fabrieken moeten bouwen om het gas vloeibaar te maken voor het vervoer per boot. Maar deze installaties vergen zware investeringen en tijdens de laatste oorlog heeft Israël een groot deel van de infrastructuur verwoest. Bron: http://www.lemonde.fr/economie/article/2018/02/21/les-ressources-gazieres-font-monter-la-tension-entre-le-liban-et-israel_5260276_3234.html, Le Monde, Eco&Entreprise, 22.2.2018, p. 3.

Intussen gaat Israël voor 12 miljard euro gas leveren aan Egypte. Volgens het tienjarige contract moet Israël zeven miljard kubieke meter gas per jaar leveren. Bron: De Standaard, 21.2.2018, p. 15 en https://www.nrc.nl/nieuws/2018/02/20/miljardendeal-israel-egypte-over-aardgas-a1592860.

Europese diplomaten klagen verjoodsing van Jeruzalem aan

Het jaarrapport 2017 van de Europese permanente afgevaardigden te Jeruzalem heeft het onder meer over “een oud Israëlisch beleid van politieke en sociale marginalisering van de Palestijnen in Jeruzalem” of over “een beleid van stille deportatie” (Le Soir, 2.2.2018, p. 10). Sinds de jaren 2000 voert Israël “een constante repressie van het Palestijnse politieke leven in Oost-Jeruzalem”. In 2017 werden plannen van 3000 nieuwe woningen voor kolonisten in Oost-Jeruzalem goedgekeurd. Er wonen nu 217 000 joodse Israëli’s in grote gemeenschappen die de territoriale continuïteit met de Westelijke Jordaanoever bedreigt. De Palestijnen vertegenwoordigen 37 procent van de bevolking van de stad. Tussen 1967 en 2016 heeft Israël 14 595 verblijfsvergunningen voor Palestijnen in Jeruzalem ingetrokken. Verschillende wetsontwerpen willen Palestijnse wijken van Jeruzalem losmaken. Het betreft de wijken gelegen achter de apartheidsmuur. Hierdoor zou de Palestijnse bevolking in Jeruzalem op 20 procent terugvallen (Le Monde, 2.2.2018, p. 3 http://boris-victor.blogspot.be/2018/02/jerusalem-les-diplomates-de-lue.html).

Universiteit Gent ontwikkelt visietekst rond ‘integere en ethische wetenschapsbeoefening’

Het voorbije anderhalf jaar voerden onderzoekers aan Vlaamse universiteiten een discussie over hoe om te gaan met wetenschappelijk onderzoek dat kan gebruikt worden voor militaire doeleinden. Hiervoor richtte de Vlaamse Universitaire raad een werkgroep ‘Dual Use’ op (Dual Use wijst op toepassingen die kunnen gebruikt worden zowel voor militaire als civiele doeleinden).

De Universiteit Gent maakte recent een eigen visietekst bekend. Het goede nieuws is dat hierin duidelijk gesproken wordt van een ‘ethisch correcte attitude’ die de onderzoekers in alle aspecten van hun onderzoek moeten volgen. De visietekst stelt ook duidelijk dat haar onderzoekers, of derden die gevestigd zijn in haar gebouwen, niet mogen meewerken aan de ontwikkeling van technologie die uitsluitend militaire doeleinden dient.

Minpunt is wél dat het bovengenoemde ‘Dual Use’ – onderzoek niet a priori wordt uitgesloten daar ‘de resultaten hiervan ook civiele doeleinden dient’.

Ook de Vlaamse Universitaire Raad bracht eind vorig jaar een brochure uit rond ‘Dual Use’.

Bron: https://www.ugent.be/nl/univgent/waarvoor-staat-ugent/onderzoeksbeleid

http://www.vlir.be/richtlijnen-voor-onderzoekers-over-dual-use-en–misuse-van-onderzoek

KORT NIEUWS

  • Op 20 februari heeft de Palestijnse president Mahmoud Abbas voor de Veiligheidsraad gepleit voor een volwaardig Palestijnse VN-lidmaatschap. Hij is ook voorstander van een multilateraal initiatief in het kader van een internationale conferentie in mei aanstaande. Bron: Le Monde, 22.2.2018, p. 3 enhttp://www.knack.be/nieuws/wereld/abbas-maak-palestina-volwaardig-lid-van-de-vn/article-normal-967609.html.
  • “Is Israël, waar twee van de acht miljoen burgers geen gelijke rechten hebben, wel een democratie? (…) De laatste tijd valt het woord ‘apartheid’ steeds vaker. Onder meer de Zuid-Afrikaanse schrijver John Coetzee vraagt zich af hoe we anders een land moeten noemen waar twee volledig gescheiden systemen bestaan.” Brigitte Herremans in De Morgen, bijlage Zeno, 10.2.2018, p. 43.
  • “In de VS is een strengere wapenwet goedkeuren zoals kritisch zijn tegen Israël: politieke zelfmoord”, zegt docent medische filosofie en ethiek Ignaas Devisch in De Standaard, 20.2.2018, p. 30.
  • Yair Lapid, de “gematigde” voorzitter van de Israëlische partij Yesh Atid, verklaarde in een interview in Le Soir (23.2.2018, p. 13): “Jeruzalem is de historische hoofdstad van Israël sinds meer dan 3000 jaar! Er is daar nooit een Palestijnse hoofdstad geweest. (…) Jeruzalem is niet bespreekbaar, de Palestijnen leven er als een minderheid en hebben er rechten zoals elke minderheid.”
  • “In Israël groeit een fascisme en racisme die aansluiten bij het nazisme in zijn beginperiode”, Zeev Sternhell in Le Monde, 20.2.2018, p. 22 en https://www.haaretz.com/opinion/.premium-in-israel-growing-fascism-and-a-racism-akin-to-early-nazism-1.5746488.
  • De Amerikaanse voetballer Michael Benett sprak op 11 februari zijn steun uit aan het Palestijnse volk, door te zeggen dat hij bij een bezoek aan Israël niet wil gebruikt worden voor propagandadoeleinden. Hij verklaarde dat wanneer hij dat land zou bezoeken “het niet enkel zou zijn om Israël te zien maar ook de Westelijke Jordaanoever en Gaza, zodat ik kan zien hoe de Palestijnen, die dit land voor duizenden jaren hun thuis hebben genoemd, hun leven leven”. Bron: http://ftw.usatoday.com/2017/02/michael-bennett-nfl-israel-government-trip-not-going-why-letter-world-seahawks-stills-palestine-ali
  • De ambtenaren van de Gazastrook zijn op 22 januari een staking begonnen om hun eisen voor hun onbetaalde wedden kracht bij te zetten. In de privésector hebben op 6 februari tientallen vrachtwagens de wegen nabij de grenspost van Kerem Shalom geblokkeerd. Op 8 februari hebben tientallen patiënten en mindervaliden aan de grenspost Erez tegen de Israëlische blokkade geprotesteerd. (La Libre Belgique, 3.3.2018, p. 26).
  • Op 25 februari is de kerk van het Heilig Graf in Oost-Jeruzalem dicht gebleven uit protest tegen de beslissing van de burgemeester Nir Barkat om een belasting te heffen op een aantal onroerende kerkgoederen. Wat de christenen ook dwars zit is een wetsontwerp waarbij de staat tot onteigening kan overgaan van kerkeigendommen die in Jeruzalem sinds 2010 aan privévennootschappen werden verkocht. Intussen werden beide geplande maatregelen ingetrokken en is de kerk weer open (Le Monde, 29.2.2018).
  • Rwanda heeft geweigerd twee Israëlische volksvertegenwoordigers van de oppositie te ontvangen. Ze wilden de zaak bespreken van de 20 000 Afrikaanse migranten die Israël tegen eind maart naar Rwanda en Oeganda wil sturen. Bron: La Libre Belgique, 10.2.2018, p. 26.
  • De Amerikaanse president Donald Trump heeft laten weten dat hij misschien in mei zal aanwezig zijn bij de officiële opening van de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem (La Libre Belgique, 6.3.2018, p. 20). Ook Guatemala heeft laten weten dat het zijn ambassade in mei naar Jeruzalem zal verhuizen (Metro, 6.3.2018, p. 6).

SCHRIJF EENS

Het is heel belangrijk om te reageren op de berichtgeving en om uw mening bekend te maken. Volg het voorbeeld van onderstaande personen

 Reactie op Soedanrapport afgesloten, verstuurd naar De Morgen op 18 februari 2018

Er is heel wat discussie rond de uitzetting van Soedanese vluchtelingen door België. Maar wat te denken van Israël die twintigduizend Afrikanen het bevel heeft gegeven om tegen eind maart het grondgebied te verlaten omdat hun aanwezigheid het joods karakter van de Israëlische staat in gedrang brengt?

WDB

Reactie (16.12.2017) van grootwarenhuis Colruyt Geraardsbergen op brief van VW over verkoop van Israëlische Medjoul dadels

Wij hebben uw vraag voorgelegd aan de dienst die binnen Colruyt Group verantwoordelijk is voor het sourcen van producten en geven u graag het volgende mee. Het is zo dat Colruyt Group als organisatie neutraliteit nastreeft en geen politieke standpunten inneemt, en dit uit respect voor al z’n klanten. Colruyt Group laat klanten dan ook de keuze of ze Israëlische producten aankopen of niet.

Het invoeren van producten uit de staat Israël is ook volkomen legaal. Zo er is vandaag geen enkele internationale resolutie of Europese richtlijn die het verbiedt. Colruyt Group blijft dus producten invoeren uit het gebied binnen de grenzen bepaald door de Europese Unie.

Wij importeren evenwel geen producten uit de heel specifieke situatie van de Israëlische kolonies gelegen in bezette Palestijnse gebieden op de Westelijke Jordaanoever. Meer informatie over deze beslissing vindt u uitgebreid in bijlage terug.

Ik hoop uw vraag hiermee voldoende beantwoord te hebben.

Klantendienst Colruyt 

KALENDER

Hieronder een greep uit de uitgebreide kalender. Meer gedetailleerde informatie en een ruimer aanbod vindt u terug op onze website.

Geen start van de Giro in Israël

Wanneer? Zaterdag 10 maart van 14.00 tot 18.00 uur

Waar? Beursplein te 1000 Brussel

Organisatie? Comité BDS-Brussel

Filmavond ‘Amazones over Israël/Palestina’

Wanneer? Dinsdag 27 maart om 19.00 uur

Waar? Cinema RITCS, Dansaertstraat 70 te 1000 Brussel

Wat? Projectie van de VRT-documentaire en bespreking met Phara de Aguirre

Organisatie? INTAL

Info-avond inleefreis zomer 2018. Inschrijven bij info@palestinasolidariteit.be.

Wanneer? Dinsdag 3 april om 19.00 uur.

Waar? Vierwindenstraat 60 te 1080 Sint-Jans-Molenbeek

Wat? Info over inleefreis zomer 2018 van Palestina Solidariteit

Café Palestine (in het Engels)

Wanneer? Donderdag 5 april om 19.00 uur

Waar? Café Goudblommeke in Papier, Cellebroerstraat 55, 1000 Brussel

Organisatie: Palestina Solidariteit, ABP, Intal en individuele vrijwilligers.

70 jaar Staat Israël, 70 jaar Palestijnse tragedie: Palestijnse cultuur als verzet

Wanneer? Vrijdag 20 april om 20.00 uur

Waar? Volkstehuis, Kempische kaai 11 te Hasselt

Wat? Fatena Al Gora (Palestijnse dichteres), Palestijnse muziek, cartoons van Naji Al Ali

 

Wereldmarkt

Wanneer? Dinsdag 1 mei

Waar? Wildemanspark te Herent

Wat? Infostand Palestina Solidariteit

Café Palestine (in het Engels)

Wanneer? Donderdag 3 mei om 19.00 uur

Waar? Café Goudblommeke in Papier, Cellebroerstraat 55, 1000 Brussel

Organisatie: Palestina Solidariteit, ABP, Intal en individuele vrijwilligers.

Info-debat. Sprekers: Dries van Agt, Ludo Abicht, Dokter Seloua, Tine Danckaerts (moderator). Inschrijven door storting van € 10 pp op rekening BE21 0359 8340 1603

Wanneer? Vrijdag 4 mei om 19.30 uur

Waar? Seminariezaal New Zebra, Gustaaf Callierlaan 232 te 9000 Gent

Infoavond met Dries van Agt

Wanneer? Zaterdag 5 mei om 19.30 uur

Waar? Zaal Steborg, Broekstraat1 te Stevoort

Ilan Pappé

Wanneer? Zondag 13 mei

Waar? Brussel

Ilan Pappé

Wanneer? Maandag 14 mei

Waar? Hasselt

De rechten van kinderen in Palestia en meer specifiek de kindgevangenen

Wanneer? Maandag 14 mei om 14.00 uur

Waar? Federaal Parlement te Brussel

Wat? Conferentie van de Palestijnse afdeling van de Internationale Parlementaire Unie, voorgezeten door Gwenaëlle Grovonius (PS)

Laten we een Palestijn in Antwerpen veroordelen?

Wanneer? Donderdag 17 mei om 16.00 uur

Waar? Justitiepaleis, rechtbank van 1ste aanleg te Antwerpen

Wat? Proces in beroep van een Palestijn veroordeeld wegens het roepen van een “antijoodse” slogan tijdens Gazabetoging van 12.07.2014

Feria Mundial

Wanneer? Zaterdag 19 mei

Waar? Coyendanspark, Voorhoutkaai te Gent

Wat? Infostand Palestina Solidariteit

Wereldfeest

Wanneer? Zaterdag 26 mei van 13.00 tot 19.00 uur

Waar? Park De Bruul te Leuven

Wat? Infostand Palestina Solidariteit

Amuse

Wanneer? Zondag 10 juni van 13.00 tot 19.00 uur

Waar? Kiewit

Wat? Infostand Palestina Solidariteit

Vredesloop

Wanneer? Zaterdag 20 oktober

Waar? Ieper

Wat? Infostand Palestina Solidariteit

 

Wilt u deze nieuwsbrief niet langer ontvangen? Stuur dan een email met de vermelding “Uitschrijven nieuwsbrief” naar ons e-mailadres secretariaat AD palestinasolidariteit.be

Volg ons ook op Facebook.       

Palestina Solidariteit kan alleen maar functioneren dankzij uw gulle gift. Schenk uw bijdrage op IBAN: BE64 5230 8014 8852; BIC: TRIOBE91. Giften zijn fiscaal aftrekbaar vanaf 40 euro.

actie op de boekenbeurs 

Armelle Laborie en Eyal Sivan

interview met Michel de Sadeleer 

afgave brief tegen Giro bij de nationale wielerbond 

Breng mee de Nakba onder de aandacht

Boek David Cronin

Voordracht David Cronin 

Ontdek meer

Geef je op voor onze nieuwsupdates
en mis niets meer !

Doe een gift

U kan een gift doen door geld te storten op

IBAN: BE64 5230 8014 8852

BIC: TRIOBEBB

Op naam van: Palestina Solidariteit vzw, Adres: Ectorsstraat 19, 3400 Landen

Met vermelding van : binnenlandse werking en/of project Palestina + naam project

Bedrag





Voor een gift van €40 geniet je een fiscaal voordeel van maar liefst €18. Het kost je dus uiteindelijk slechts €22! 

Stuur dan wel een email met de gegevens van de donor (naam, adres en geboortedatum) naar info@palestinasolidariteit.be