“Ook Hamas is schuldig want het vuurt raketten af op burgers” (Ludo Abicht). Zo wordt de schuld verdeeld over beide, zowel de Israëlische bezetter en belegeraar van Gaza, als de Palestijnse weerstandgroeperingen die zich terecht verzetten tegen de wurging van hun lapje grond. Hun woningen, scholen, energiecentrales, ziekenhuizen, boomgaarden, waterbronnen en leidingen worden vernietigd, vissers worden beschoten, hun verkozen leiders en burgers vermoord of opgesloten, kinderen geterroriseerd, de grenzen zijn gesloten. Deze Israëlische politiek is veroordeeld door de Veiligheidsraad, Algemene Vergadering van de VN, de VN Raad voor de Mensenrechten, het Internationaal Hof in Den Haag.
Zijn de Palestijnse raketten gericht op burgers? Daarvoor is geen bewijs. Er vallen nauwelijks Israëlische slachtoffers. Maar Israël staat wel vol militaire doelwitten die terecht mogen aangevallen worden door de Palestijnse Weerstand: vliegvelden, havens, communicatiecentra, transportroutes, kazernes en commandoposten, roadblocks, wapenopslagplaatsen inbegrepen de Israëlisch kernbommen, wapenfabrieken, regeringsgebouwen, en uiteraard alle Israëlische militairen die met hun wapen rondlopen in de shoppingcentra en op het strand.
Gaan we de bezetters eindelijk halt toeroepen, of verdelen we de schuld ook over de slachtoffers die weerstand bieden?
Frank Roels
Emeritus hoogleraar U. Gent.
