IEDER MENS IS GELIJK

Search

De eisen van de hongerstaking in de Israëlische gevangenissen

Facebook
Twitter
Email
Print

1. Familiebezoek: Gevangenen eisen om langer, frequenter en meer familieleden te kunnen ontvangen en fysiek contact toe te laten.

 

Wat is de toestand nu? 
Enkel familieleden met eerstegraads verwantschap mogen een toelating aanvragen om de gevangene te bezoeken. Maar vele gevangenen waren zeer jong toen ze in de gevangenis terecht kwamen en zijn niet getrouwd of hebben geen kinderen.
Onder hen zijn er velen die al tientallen jaren zijn opgesloten en hun ouders zijn reeds overleden of te oud om het traject te kunnen afleggen waardoor die gevangenen bijna of helemaal geen bezoek meer ontvangen. Hetzelfde is waar voor
tantes, ooms en kleinkinderen, een recht dat vroeger wel bestond en nu verboden is.

Om hun familielid te kunnen bezoeken moet een toelating worden aangevraagd die vaak om veiligheidsredenen wordt geweigerd. De familieleden die toch een toelating krijgen moeten vaak om 4u hun huis verlaten om na uren onderweg te zijn vele vernederende controles te passeren  hun familielid slechts 45 min achter glas te mogen bezoeken. Het feit dat kinderen of echtgenoten geen hand kunnen geven, moeders hun jonge kinderen niet kunnen groeten met een eenvoudige knuffel is onverdedigbaar.

2. Degelijke medische zorgen: Vrijlating en betere zorgen voor ongeneeslijk zieke gevangenen en gehandicapten.

Wat is de situatie nu?
Heel wat hulpmiddelen voor gehandicapten worden geweigerd. Een sprekend horloge of boeken in braille voor blinden zijn bijvoorbeeld verboden. Door de gebrekkige medische zorgen worden vele patiënten veel te laat met symptomen van
kanker gediagnosticeerd en behandeld. Veel klachten worden afgedaan als kleine kwaaltjes waar enkel pijnstillers voor worden gegeven. Wanneer specialistische zorgen of therapieën nodig zijn is het transport op zich een lijdensweg. Zieke en gewonde patiënten worden urenlang op pijnlijke metalen stoelen, in speciaal daarvoor gebouwde bussen vastgeketend om naar het enige ziekenhuis voor gevangenen te worden vervoerd. De wachtlijsten om erheen te kunnen gaan zijn lang. De rit zelf neemt vaak uren in beslag waar er gestopt wordt in de verschillende gevangenissen onderweg. Het is ijskoud in de winter en snikheet in de zomer. Bij aankomst in het medisch centrum zijn ze met handen en voeten vastgeketend en in afwachting van de terugreis worden ze opgesloten in isolatiecellen.

3.     Toegang tot telefoons en televisiekanalen.

Overal ter wereld hebben gevangenen toegang tot telefoons om familie te bellen en via televisie in contact te blijven met de buitenwereld. Hun straf is om opgesloten te zijn niet om daarbovenop ook alle contacten met de maatschappij te verliezen. Zij hebben nu geen toegang tot televisiekanalen waar nieuws wordt getoond.

4. Airconditioning

Airco is misschien een luxe in België maar is in deze tijden meer een basisrecht zeker in gevangenissen die gelegen zijn in de woestijngebieden. Het is onmenselijk heet in de zomer en extreem koud in koude winternachten.

5. Een halt toeroepen aan routinematige isolatie en administratieve detentie

Hoewel deze eisen zeer basaal zijn, zijn ze zeer actueel. Na massale hongerstakingen en internationale druk daalde het aantal Palestijnen in administratieve detentie van meer dan 1000 naar +/- 150 wat nog steeds te veel was. Maar de voorbije jaren gingen die cijfers opnieuw dramatisch de hoogte in (gemiddeld 500à  en worden nu ook tegen kinderen gebruikt. 

Onder administratieve detentie kent noch de gevangene noch zijn/haar advocaat de aanklacht, of de bewijzen die tegen hem worden ingebracht en heeft op die manier geen recht op een eerlijke verdediging. In de praktijk wordt het gebruikt om mensen monddood te maken en tegelijkertijd ook als drukkingsmiddel om hen valse bekentenissen te laten tekenen. Administratieve detentie wordt ingesteld voor 6 maanden maar kan een oneindig keer verlengd worden. 

Isolatie is een procedure die onder strikte voorwaarden is toegelaten, doch in Israëlische gevangenissen gebeurt dit massaal en voor zeer lange periodes, zelfs voor kinderen. Een praktijk die ontoelaatbaar is en onnodig menselijk lijden veroorzaakt. Mensen zijn vaak maanden in isolatie opgesloten 23u per dag, 1u per dag kunnen ze naar buiten maar ook daar zien ze niemand. En voorafgaand worden ze handen en voeten geketend en moeten ze vernederende fysieke onderzoeken ondergaan. Waardoor velen de moed er niet voor opbrengen.

 

6. Recht op educatie

Vele Palestijnse kinderen die in Israëlische gevangenissen zijn opgesloten kunnen hierdoor hun eindexamens (Tawjihi) niet afleggen waardoor ze vaak nadien ook niet meer verder studeren. Ook studenten zijn vaak jaren kwijt omdat het recht om te
studeren aan de Open Hebrew university werd afgenomen. Zij eisen dat dit vroeger reeds verkregen recht wordt heringesteld.

Hongerstakers worden gestraft

1. Vele hongerstakende gevangenen en leiders van de hongerstaking werden in isolatie geplaatst en getransfereerd naar andere gevangenissen. De transfers op zich zijn een lijdensweg door de manier waarop ze georganiseerd zijn. Familiebezoeken worden geweigerd en ook bezoeken door advocaten worden bemoeilijkt zelfs nadat het Israëlische hooggerechtshof dit recht bevestigde. Gevangenen worden bijvoorbeeld herhaaldelijk getransfereerd waardoor een advocaat telkens opnieuw de aanvraag voor een ontmoeting. 

2. Behalve alle eigendommen en kleding van de gevangenen werden ook zout en flessen water in beslag genomen waardoor de hongerstakers snel verzwakken en vaak ten val komen wanneer ze steeds moeten rechtstaan om vaak zeer warm water te
drinken van de kranen in de cel.

3. Gevangenen worden geslagen en traangas wordt in de cellen gebruikt.

4. Kolonisten onder bescherming van Israëlische soldaten staken een barbecue aan naast de cellen van de hongerstakers, maar ook in de gevangenis worden hongerstakers gepest door hun eten voor te schotelen. Tijdens een hongerstaking zorgt dat voor extra maagpijnen en er zijn reeds rapporten van gevangenen die bloed braken.

Gevaarlijke situatie

1.     Met 1500 mensen in hongerstaking is het risico veel groter dat de gezondheidssituatie niet correct kan worden opgevolgd. De gevangenen vermijden vaak liever ook de doktersbezoeken omdat deze bijkomende uitputtingen en vernederingen inhouden.
2.      Dit is een vreedzaam protest maar als er doden vallen kan dit zware percussies hebben in de Bezette Palestijnse Gebieden. Het zou aan de bevolking bewijzen dat Israël geen respect heeft voor fundamentele rechten of voor vreedzaam protest en dat de internationale gemeenschap niet de moed of de wil heeft om zelfs dat van Israël te eisen.
3.     Israël weigert te communiceren of onafhankelijk dokters en advocaten regelmatige toegang te geven tot de hongerstakers waardoor we enkel kunnen voortgaan op rapporten en individuele meldingen. Die vertellen van al tientallen hospitalisaties, van gevangenen die bloed braken, etc… Het is ook te verwachten dat er sneller permanente gezondheidschade kan optreden door de uitputting en het gebrek aan zout en vitamines. 

De rol van België:

– Als ondertekenaar van internationale verdragen heeft België ook een verplichting om mensenrechten, internationale conventies en internationaal humanitair recht te verdedigen, des te meer omwille van de nauwe banden die België onderhoud met zowel Israël als de Palestijnse Authoriteit.

– Onze regering is zeer begaan met het Israëlisch-Palestijns conflict en heeft reeds herhaaldelijk aangehaald dat samenwerking met Israël ondanks de vele schendingen gebeurt om dialoog mogelijk te maken en dingen te kunnen veranderen. Zeer recent
nog werd dit argument gebruikt om het LAW TRAIN project te verdedigen. 

– Het Israëlische Ministerie van Publieke Veiligheid is partner in het LAW TRAIN project waaraan ook het Belgische ministerie van justitie en de KULeuven deelnemen. Diezelfde minister verklaart nu “They are terrorists and incarcerated murderers who are getting what they deserve and we have no reason to negotiate with them,”

– Als België kiest om deze fundamentele basisrechten van politieke gevangenen niet te verdedigen, verliest ze alle krediet om een rol te spelen in de regio.

Ontdek meer

Geef je op voor onze nieuwsupdates
en mis niets meer !

Doe een gift

U kan een gift doen door geld te storten op

IBAN: BE64 5230 8014 8852

BIC: TRIOBEBB

Op naam van: Palestina Solidariteit vzw, Adres: Ectorsstraat 19, 3400 Landen

Met vermelding van : binnenlandse werking en/of project Palestina + naam project

Bedrag





Voor een gift van €40 geniet je een fiscaal voordeel van maar liefst €18. Het kost je dus uiteindelijk slechts €22! 

Stuur dan wel een email met de gegevens van de donor (naam, adres en geboortedatum) naar info@palestinasolidariteit.be