Op 12 december werd op het laatste moment in de Dossin-Kazerne de Ambassadeurs voor de Vredesprijsuitreiking van Pax Christi afgelast, omdat Brigitte Herremans ‘gevoelig’ ligt bij een ‘deel’ van de joodse gemeenschap.
Een terechte reactie hierover op FB van Ludo De Brabander: “Het is ongehoord hoe rabiate zionisten er hebben voor gezorgd dat de prijsuitreiking van de ‘Ambassadeurs voor de Vrede’ in de Dossin-Kazerne werd verboden. Naar verluidt zijn de opgedaagde organisatoren en het publiek gewoon uit de zaal gezet. De laureate Brigitte Herremans is een doorn in het oog van fundamentalistische zionisten omwille van haar kritiek op de Israëlische mensenrechtenschendingen, die nochtans uitvoerig door de VN en mensenrechtenorganisaties gedocumenteerd en bewezen zijn.
Dat is flagrant in strijd met de missie van de Dossin-Kazerne die je op de site kan vinden: de “Kazerne Dossin vertrekt vanuit het historische verhaal van Jodenvervolging en de Holocaust in relatie tot de Belgische casus, om te reflecteren over hedendaagse fenomenen van racisme en uitsluiting van bevolkingsgroepen en over discriminatie omwille van afkomst, geloof, overtuiging, huidskleur, geslacht, geaardheid.”
Ludo Abicht is boos en benadrukt terecht: “Dit is een museum van de Vlaamse Gemeenschap, betaald met Vlaams belastinggeld én met de expliciete missie om alle vormen van mensenrechtenschendingen aan de kaak te stellen.”
Als dit de Dossin-Kazerne is geworden, een plek waar selectief wordt omgesprongen met oorlogsmisdaden – zoals die van het Israëlische Apartheidsregime -, dan stel ik voor de plek voortaan te boycotten, tot het museum zich terug achter de missie schaart. De Raad van Bestuur moet in elk geval opstappen. “
Dat er een zionistische lobby is die massaal reageert en Israël door dik en dun steunt, is niet abnormaal. Alle extreemrechtse regimes hebben overal hun pionnen.
Wat mij meer zorgen baart, is dat die lobby een grote invloed uitoefent op onze politici. Onze politici die beweren achter democratie te staan, de mensenrechten te verdedigen, deze zelfde politici steunen onvoorwaardelijk de joodse staat Israël, die de joodse natiewet in de zomer 2018 heeft gestemd. Deze wet bepaalt dat joodse burgers bevoorrecht worden tegenover andere burgers.
Geen enkele reactie van onze verkozenen, die toch democratie horen te verdedigen, of niet soms?
In Israël en in de door Israël bezette Palestijnse gebieden, zijn er aparte woongebieden, aparte wegen, apart juridisch stelsel, aparte scholen enz, de lijst kan verder aangevuld worden.
En toch geen enkele kritiek van onze parlementairen en ministers?
De dagelijkse diefstal van Palestijnse gronden door Israël om exclusief joodse kolonies te bouwen in de bezette Palestijnse gebieden: is diefstal geen crimineel feit meer?
De Gazastrook staat nu al 12 jaar onder Israëlische blokkade. De helft van de bevolking zijn kinderen onder de 18 jaar, dus ongeveer één miljoen kinderen dat te lijden heeft door gebrek aan basisbehoeften, zoals zuiver drinkbaar water. En dat alles omdat Israël de Palestijnen beschrijft als terroristen. Terwijl Israël geen enkele VN-resolutie uitvoert, niet van de Algemene Vergadering van de VN, niet van de Veiligheidsraad.
Weigeren onze politici zich te verdiepen in het Israëlisch-Palestijns conflict? Of is hun geest zo in beslaggenomen door de Israëlische propaganda dat ze onvoorwaardelijk achter de joodse staat staan? Joodse staat betekent dat een niet-jood niet dezelfde rechten heeft. Staan onze politici dan achter een ‘racistische’ staat en werken ze ermee samen?
In een artikel van Knack lezen we: ‘Abicht is formeel over wie achter de afgelasting zit. ‘Dit is gebeurd op bevel van twee zionisten, André Gantman (N-VA) en Claude Marinower (Open VLD). Zij hebben de rest van de raad van bestuur opgedragen om die mensen buiten te zetten.’
Het voorval in de Dossin-Kazerne is een uitgelezen kans om de invloed van de zionistische lobby in België onder de aandacht te brengen. Laat er maar een publiek debat gebeuren en onze politici bevraagd worden over ‘onze westerse waarden’ die altijd aan bod komen als het onze politiek goed uitkomt, maar die nooit ter sprake komen als het over Israël en de Palestijnen gaat.
Mogen we vandaag politici horen die de democratie verdedigen en de mensenrechten? Of zijn ze soms bang van de zionisten, die ondertussen in hun partijen zijn doorgedrongen en iedereen die niet in het gareel loopt, onder druk zet?
