Nieuwsbrief 59

Het was in het programma Het Israël van Heertje en Bromet van de Nederlandse televisie dat we het opnieuw van een joodse Israëli konden horen: ‘Israël is een joodse en democratische staat’. Die man betoogde: ‘Wij joden zijn al duizenden jaren verbonden met dit land. We hebben het recht om hier te wonen na alles wat ons overkomen is…’
Er valt veel te zeggen over dit standpunt.
Laten we beginnen met dat woord democratisch.
Wat veel voorkomt is dat mensen een versmald begrip hebben van democratie. Ze hebben het idee: In dit land zijn verkiezingen, er is een parlement dat de regering kan tegenspreken, dus is er democratie.
Maar als in Rusland, om een voorbeeld te noemen, verkiezingskandidaten plotseling worden opgepakt onder valse beschuldigingen en vervolgens hun verkiezingscampagne niet meer kunnen voortzetten, is er dan nog sprake van democratie?
Is er sprake van democratie als er zelfverrijking is onder politici?
Kunnen we spreken van democratie als de media door de regering worden gecontroleerd en zelfs bedreigd? 
Wat als er in een land geen vrijheid van organisatie is?
Wat als de overheid discrimineert op grond van geloof of etnische herkomst?
Wat als de media zichzelf censureren?
En wat heb je aan een parlement, als het in de pas loopt bij de regering?
Is Israël een democratie?
In deze nieuwsbrief leest u over martelingen in de Israëlische gevangenissen.
Er wordt in de bezette gebieden geschoten op ongewapende burgers met de dood tot gevolg en er is straffeloosheid voor de soldaten die dit doen.
Eigendommen worden vernietigd, mensen worden dakloos gemaakt.
Op de Westelijke Jordaanoever wordt het verzet tegen de bezetting gelijkgesteld met strafbare ‘opruiing’. Als je je als Palestijn met politiek bemoeit, kom je zeker in de gevangenis.
Liefdadigheidsorganisaties worden verboden.
Media-instellingen worden verboden.
Er is op de Westelijke Jordaanoever geen onafhankelijke rechtspraak.
Op de Westelijke Jordaanoever hebben Palestijnen geen enkele inspraak over wat er in hun land gebeurt.
De staat Israël eigent zich zonder scrupules grond toe van particulieren, zonder enige vergoeding.
Er zijn plaatsen waar Palestijnen niet mogen komen.
Geweldpleging en bedreiging van kolonisten blijven straffeloos.
Het is onmogelijk om het huidige Israël democratisch te noemen.
Maar zonder bovengenoemde misstanden zou dat niet kunnen: een staat die tegelijk joods en democratisch is?

Het concept van een joodse staat is een stap terug in de tijd, toen religie en welgestelden voor een groot deel bepaalden wat er in het land gebeurde. Fundamenteel voor een democratie is dat alle burgers gelijk zijn voor de wet.
Israël is pas een democratie als Palestijnen gelijke rechten hebben.
Als er een regeling is uitgewerkt die een schadeloosstelling biedt voor het land, de goederen en de ondernemingen die Palestijnen zijn afgenomen.
Als er overeenstemming is over het recht op terugkeer.
Pas dan kunnen we Israël met recht een democratie noemen.
Sorry, we blijven hierop kloppen! De redactie