IEDER MENS IS GELIJK

Zoeken

Het onbenutte potentieel van het Gazaans gas

Facebook
Twitter
Email
Print
De EastMed pijplijn In 2017 kwamen Italië, Griekenland, Cyprus en Israël tot een overeenkomst omtrent de constructie van een 2000 km lange onderzeese pijplijn tussen nieuw ontdekte gasvelden in het Midden-Oosten en Europa. Het project, de EastMed pijplijn, is in handen van het Griekse DEPA en het Italiaanse Edison.

In 1999 werd Gaza Marine ontdekt, een gasveld op een 30-tal kilometer van de Gazaanse kust. De toekomstige ontginning van het gas betekende een enorme opportuniteit voor het bezette Palestina om energie-onafhankelijk te worden van Israël. De Palestijnse autoriteit tekende een 25 jaar durende overeenkomst met British Gas (BG Group), en diens partner Consolidated Contractors International Company (CCC), in handen van de Libanese Sabbagh en Koury families, die hen de exploitatie rechten van de olie- en gasreserves toewees*. De overeenkomst bevat de constructie van een pijplijn en de ontwikkeling van de site. De BG licentie besloeg het volledige Gazaanse kustgebied. In 2000 boorde BG group twee bronnen aan: Gaza Marine-1 en Gaza Marine- 2, goed voor een netto waarde van 4.592 miljard dollar en mogelijks zijn de reserves nog groter dan werd aangenomen op het moment van de boringen. 

Wettelijk gezien behoren de Gazaanse gasreserves toe aan Palestina, maar als direct gevolg van de bezetting heeft Israël, in strijd met het internationaal recht, de de facto controle over de Gazaanse gasreserves.

British gas startte onderhandelingen met de Palestijnse autoriteit en de Israëlische staat over de daadwerkelijke ontginning van het gas. Hamas, die de Gazastrook controleert, werd uitgesloten van de onderhandelingstafel. De verkiezing van Sharon in 2001 als premier van Israël zorgde voor een kentering in de onderhandelingen, de Palestijnse soevereiniteit over de Gazaanse gasvelden werd voor het Israëlische hooggerechtshof gebracht. Sharon stelde dat Israël nooit gas zou kopen van de Palestijnen, insinuerend dat de gasreserves toebehoren aan Israël. Sharon blokkeerde de deal die British Gas toestond om Israël te voorzien van Gazaans gas. In 2006 was er bijna een deal tussen British Gas en Egypte om het gas te exporteren naar Egypte, Tony Blair zorgde er, namens Israël, voor dat de deal niet doorging. In 2007 keurde het ‘Israeli Cabinet’ een voorstel goed van eerste minister Ehud Olmert om gas te kopen van de Palestijnse Autoriteit, het voorgestelde contract ging over een totaal van 4 miljard dollar, met 2 miljard dollar winst, waarvan 1 miljard dollar naar de Palestijnen zou gaan. De Israëlische regering was niet akkoord en stelde een team van onderhandelaars samen om een deal te sluiten met British Gas Group, Hamas en de Palestijnse Autoriteit omzeilend. Het uiteindelijke doel was om het contract, in 1999 getekend door British Gas Group en de Palestijnse Autoriteit, waardeloos te maken/ ongedaan te maken.

In het voorgestelde contract in 2007 met British Gas, zou het Palestijnse gas door een onderzeese pijplijn naar de Israëlische haven Ashkelon getransporteerd worden, waardoor Israël de volledige controle zou hebben over de verkoop van het gas. De deal ging niet door. British Gas Group stapte uit de onderhandelingen, en sloot in januari 2008 hun kantoor in Israël.
Het plan van de bezetting van Gaza onder ‘Operation Cast Lead’ werd in gang gezet in juni 2008, diezelfde maand contacteerden de Israëlische autoriteiten British Gas om cruciale onderhandelingen te hernemen inzake de exploitatie van Gazaans gas. De beslissing om de onderhandelingen in een hogere versnelling te brengen, vallen samen met de planning van de bezetting, ‘alsof’ Israël een deal wou met British Gas, vooraleer ze de Gazastrook bezetten. In november 2008 gaf het Israëlische ministerie van financiën en het ministerie van nationale infrastructuur instructies aan ‘Israel Electric Corporation (IEC)’ om onderhandelingen te starten met British Gas over het gas van Gaza.

Interne documenten over de deal tonen dat Israël nooit ging toestaan dat de Palestijnen hun gas zouden ontginnen tenzij zij bereid waren om gas aan Israël te verkopen voor één derde van de prijs op de internationale markt. Dit kan op geen enkele manier rendabel geweest zijn voor British Gas, door restricties van Israël had het Palestijns gas geen economische waarde.
In 2012 was er een poging door een lokaal bedrijf in Gaza om het gas te ontginnen . Het gas zou op ongeveer 600 meter diepte zitten. Op 180 meter kregen ze problemen waardoor ze moesten stoppen. Hoe meer ze boorden, hoe meer ze in de gaten werden gehouden door Israël. De infrastructuur werd meermaals gebombardeerd door Israël en cruciale onderdelen werden verhinderd binnen te geraken in de Gazastrook, waardoor de verdere aanleg van de infrastructuur werd gestaakt.

Om de ontwikkeling van de gasinfrastructuur van Israël in de maritieme grensgebieden te verzekeren legde Israël strenge restricties op over hoeveel zeemijlen van de kust Palestijnen mogen betreden, met ernstige gevolgen voor de lokale Gazaanse vissers.

Een jaar na ‘Operation cast lead’ kondigt Israël de ontdekking aan van het Leviathan gasveld aan de Israëlische kust. Samen met het Tamar veld (ontdekt in 2009) biedt dit de mogelijkheid aan Israël om een energie grootmacht te worden.
Hoewel de Gazastrook eigen gasvelden heeft, kunnen zij deze niet ontginnen en zijn ze nog altijd afhankelijk van de import van zeer duur Israëlisch gas en elektriciteit, met ook daar frequente tekorten in de toevoer.


*(exploitatierechten van de gasvelden: British Gas (60%), Consolidated Contractors (30%), Investeringsfonds van de Palestijnse Autoriteit (10%))
**https://www.offshore-technology.com/projects/gaza-marine-gas-field/
https://unctad.org/en/PublicationsLibrary/gdsapp2019d1_en.pdf
A generally accepted figure for the proven natural gas reserves in Marine 1 and Marine 2, off the coast of Gaza and under the control of Israel, is 1.4 trillion cubic feet (table 2). Based on the average price, in the period 2012–2017, of $3.852 per 1,000 cubic feet of natural gas,80 the total value of these reserves exceeds $5.392 billion. The value of investment to develop the field (with a ratio of 0.148368 of investment cost to value of output), at $800 million, should be deducted from this, giving a net value of $4.592 billion.

afbeelding om ontginning van fossiele brandstoffen op wee ana te tonen. Crescent Petroleum:Icethorn : CC BY-SA (https-::creativecommons.org:licenses:by-sa:3.0) mubarak

Ontdek meer

Geef je op voor onze nieuwsupdates
en mis niets meer !

Doe een gift

U kan een gift doen door geld te storten op

IBAN: BE64 5230 8014 8852

BIC: TRIOBEBB

Op naam van: Palestina Solidariteit vzw, Adres: Ectorsstraat 19, 3400 Landen

Met vermelding van : binnenlandse werking en/of project Palestina + naam project

Bedrag





Voor een gift van €40 geniet je een fiscaal voordeel van maar liefst €18. Het kost je dus uiteindelijk slechts €22! 

Stuur dan wel een email met de gegevens van de donor (naam, adres en rijksregisternummer) naar info@palestinasolidariteit.be