Commissie Buitenlandse Zaken
AANVALLEN VAN ISRAËLISCHE KOLONISTEN OP PALESTIJNSE GEZINNEN
Steven De Vuyst (PVDA) verwees naar de situatie in bezet Oost-Jeruzalem waar Israëlische kolonisten om de haverklap aanvallen uitvoeren op woningen van Palestijnse gezinnen en deze woningen met geweld opeisen. Hij verwees ook naar de raids van het Israëlische leger op Palestijnse steden, waarbij hele stadswijken vaak dagenlang belegerd worden en hermetisch afgesloten. Steven De Vuyst deed verder zijn beklag dat, ondanks al deze mensenrechtenschendingen, Israël nog steeds een voordelige handelsstatus heeft bij de Europese Unie. Hij vroeg aan minister van Buitenlandse Zaken Lahbib wat zij op dit vlak zou ondernemen.
Minister Lahbib (MR) antwoordde dat zij de voortdurende Israëlische nederzettingenpolitiek afkeurde, en voegde daar het quasi standaard en weinig zeggende politieke antwoord aan toe, ‘dat België blijft ijveren voor een onderhandelde tweestatenoplossing’. (Dit antwoord betekent in de praktijk weinig, omdat er zelden of nooit concrete stappen worden ondernomen om Israël te dwingen deze tweestatenoplossing mogelijk te maken. In de praktijk heeft de Israëlische regering door zijn kolonisatiepolitiek de tweestatenoplossing zelfs quasi onmogelijk gemaakt.)
Steven De Vuyst (PVDA) toonde zich niet tevreden met dit antwoord en vroeg waarom de minister, net als vorige regeringen, nog steeds niet verder komt dan woorden, in plaats van eindelijk sancties te nemen tegen deze Israëlische bezettings- en kolonisatiepolitiek. Hij vergeleek de weigering om sancties te nemen tegen de Israëlische bezetting met het feit dat sancties in het geval van de Russische oorlog in Oekraïne blijkbaar wél mogelijk zijn.
https://www.dekamer.be/doc/CCRI/pdf/55/ic905.pdf
ONDERSTEUNING DOOR ISRAËL GEVISEERDE PALESTIJNSE NGO’S
PROTEST TEGEN NIEUWE EU-ISRAËL-ASSOCIATIERAAD
Simon Moutquin (ECOLO) stelde aan de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib een vraag over de 7 Palestijnse ngo’s die al geruime tijd door Israël geviseerd worden omwille van hun kritiek op de Israëlische mensenrechtenschendingen in de bezette Palestijnse gebieden. Moutquin wees op het feit dat, aangezien Israël de 7 ngo’s bestempelt als ‘terroristische organisaties’, medewerkers van deze organisaties nu te allen tijde kunnen worden gearresteerd en gevangengezet. Een aantal medewerkers van deze mensenrechtengroepen werden ook effectief al gearresteerd door de Israëlische autoriteiten. Moutquin vroeg minister Lahbib wat zij zou ondernemen om de ngo’s en hun medewerkers te beschermen.
Simon Moutquin (ECOLO) verwees ook naar de nieuwe bijeenkomst van de EU-Israël-Associatieraad. Gezien de voortdurende Israëlische mensenrechtenschendingen protesteerde Moutquin tegen het opnieuw samenkomen van deze Raad. (De EU-Israël Associatieraad gaat over de EU-Israël Associatie-handelsakkoorden.) Moutquin wees erop dat, gezien de voortdurende verdrijving van Palestijnse bevolking door Israël, het vernietigen van woningen, het vermoorden van journalisten, het absoluut niet oké is om net op dit moment de Associatieraad bijeen te roepen. Hij vroeg minister Lahbib wat op deze conferentie is besproken en of het onderwerp van de mensenrechten daar aan bod gekomen is.
Minister Lahbib (MR) verwees stelde in haar antwoord dat, op de dag dat het Israëlische leger met geweld de kantoren van de ngo’s binnenviel, het Belgische consulaat-generaal samen met vertegenwoordigers van andere EU-lidstaten de kantoren van de organisaties bezocht. Zijzelf als minister, samen met andere Europese regeringsleiders, heeft deze raid afgekeurd. Zij zou hierover ook haar kritiek hebben geuit aan de Israëlische regering. In een gesprek met de Israëlische premier Lapid zou deze verklaard hebben nog steeds een tweestatenoplossing te steunen (wat echter een cynische grap is omdat Israël er in de realiteit met zijn nederzettingenpolitiek alles aan doet om een leefbare tweestatenoplossing onmogelijk te maken).
Simon Moutquin (ECOLO) reageerde nog op het antwoord van minister Lahbib dat een nieuwe samenkomst van de EU-Israël Associatieraad normaal gezien afhankelijk was van een verbetering van de mensenrechten, maar dat een verbetering van de mensenrechtensituatie nu iets is dat de voorbije jaren allesbehalve zichtbaar was.
(Lees hierover ook in volgend artikel onder het hoofdstuk EUROPA.)
