© Foto: Palestina Solidariteit vzw, logo’s campagne ‘Don’t buy into occupation’.
Door Naomi Takahashi
De Europese Coördinatie van Comité’s voor Palestina is een netwerk van 43 Europese organisaties uit 18 Europese landen. Het doel van de ECCP is invloed uit te oefenen op de Europese instellingen in de zaak Palestina.
De meesten van u hebben vast de petitie “Made in illegality” ondertekend, een Belgische campagne in het kader van het Europees burgerinitiatief (ECI) #StopTradeWithSettlements. ECCP werkte twee jaar lang voor het ECI. Omdat de Europese Commissie aanvankelijk weigerde ons initiatief te registreren, stapten we naar de Europese rechter, wonnen we de zaak en konden we de campagne in februari 2022 eindelijk lanceren. Aan het eind van de campagne hadden 277.723 EU-burgers de petitie ondertekend. In België hebben we 20.324 handtekeningen verzameld en aangeboden aan minister Dermagne. Meer dan 100 organisaties namen deel. De eerste lancering was moeilijk door de invasie in Oekraïne die alle aandacht opeiste, maar de diensten van het Non Profitplatform Avaaz afgelopen oktober gaf de campagne een boost. Hoewel we het vereiste doel van 1 miljoen handtekeningen in de hele EU niet haalden, was de campagne een belangrijke les om de Palestijnse zaak te promoten buiten de kring van activisten. In de toekomst zullen we ons moeten richten op de individuele lidstaten van de EU. Zij blijven binnen de EU het recht houden om de handel met de illegale nederzettingen stop te zetten.
Onlangs zijn we een dringende actie gestart om druk te zetten op de nationale regeringen. Zoals velen van u zich herinneren, was 2022 het dodelijkste jaar voor de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever in 17 jaar. Met de komst van de nieuwe extreem-rechtse regering in Israël werd de alarmerende tendens van extreem geweld nog versneld. De dodelijke militaire invallen in Jenin en Nablus, en de kolonistenpogrom in Huwara waren voor ons aanleiding om deze actie te starten. Bezoek de ECCP urgent action pagina en teken een brief aan onze minister van buitenlandse zaken. De huidige Israëlische regering verbergt zelfs haar ware gezicht niet. Nu hun masker van democratie is gevallen, hebben de Europese landen geen excuus meer om zich te overgeven aan nietszeggende verklaringen. Het is tijd om een einde te maken aan hun medeplichtigheid en aan de straffeloosheid.
De werkzaamheden van de ECCP worden geleid door een op rechten gebaseerde aanpak, gebaseerd op het internationaal recht. In de geopolitieke arena en de mainstream media is het internationaal recht afwezig. In plaats daarvan heeft een vals verhaal van conflict tussen twee gelijkwaardige strijdende partijen gedomineerd. Het internationaal recht is duidelijk: Israël is een bezettingsmacht die in strijd met het internationaal humanitair recht zijn verplichtingen niet nakomt. Daarom bestaat er niet zoiets als een Israëlisch/Palestijns conflict, maar alleen de Israëlische bezetting van Palestina (Gideon Levy). De voormalige speciale VN-rapporteur Michael Lynk citeerde Albert Camus “Dingen met verkeerde namen noemen verlengt het lijden van de wereld” tijdens een debat dat de ECCP vorig jaar in het Europees Parlement organiseerde. Het is duidelijk dat een verkeerde diagnose tot een verkeerd resultaat leidt.
Opeenvolgende speciale VN-rapporteurs hebben enorme inspanningen geleverd om de Israëlische apartheid te definiëren, samen met de baanbrekende rapporten van Al Haq, B’Tselem, Human Rights Watch en Amnesty International. Dit is belangrijk omdat apartheid een misdaad tegen de menselijkheid is. Een ernstige schending van de dwingende normen van het internationaal recht als zodanig brengt de verplichtingen van de derde staat van “geen medewerking” en “niet-erkenning” met zich mee. Dit betekent dat wij niet alleen een moreel, maar ook een juridisch argument hebben wanneer wij onze onwillige politici en ambtenaren onder druk zetten.
Bovendien is de langdurige bezetting illegaal en verhindert zij het recht op zelfbeschikking van het Palestijnse volk, een schending van een andere dwingende norm van het internationaal recht. De huidige speciale VN-rapporteur Francesca Albanese heeft aanbevolen de onwettigheid van de Israëlische bezetting aan te pakken, en de Algemene Vergadering van de VN heeft onlangs gestemd voor een verzoek om een advies van het Internationaal Strafhof. Dit zal een echte mijlpaal zijn, aangezien Europese landen die beweren zich aan de wet te houden, het gezag van het Internationaal Strafhof niet kunnen negeren. Een EU-functionaris die wij vorig jaar spraken, vertelde ons dat zij een juridisch advies vragen.
In theorie leven we sinds de invoering van het internationaal recht niet meer in een wereld waarin “de sterken doen wat ze kunnen en de zwakken lijden wat ze moeten doen”. De uitvoering ontbreekt echter nog. Dat is waar wij aan werken om een politieke wil te genereren.
