Foto: Banner (in het Arabisch): de moslimbegraafplaats in het dorp Lajjun is verplaatst, (in het Hebreeuws): islamitische begraafplaats. Toegang is verboden.
© Moataz1997, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons
Ter attentie van de heer Christos Doulkeridis, burgemeester van Elsene
Burgemeester,
Op woensdag 8 februari kondigde Ada Colau, de burgemeester van Barcelona, de tijdelijke opschorting aan van de partnerschappen van de stad met Israël, inclusief de jumelage met Tel Aviv, “totdat de Israëlische autoriteiten een einde maken aan het systeem van schendingen van de mensenrechten” van de Palestijnse bevolking”.
Ze verduidelijkte dat ze eerder partnerschappen met Rusland had opgeschort (inclusief de jumelage met Sint-Petersburg) na de Russische agressie tegen Oekraïne en benadrukte dat het belangrijk was om samensmeltingen tussen het Joodse volk en de Israëlische politiek te voorkomen.
Dit moedige politieke initiatief, alom toegejuicht door mensenrechtenactivisten, werd onmiddellijk overgenomen door andere gemeenten wereldwijd.
Zo werkten in België op 24 april en 30 mei de gemeenten Luik en Verviers, de PS, Ecolo en PTB samen om moties op te stellen en te stemmen waarin werd opgeroepen tot opschorting van alle bestaande banden met Israël volgens dezelfde voorwaarden als in Barcelona.
Het Belgisch maatschappelijk middenveld, solidair met de Palestijnen, juichte de constructieve rol van deze drie partijen, waarvan we weten dat ze bijzonder gehecht zijn aan het lot van de Palestijnen en aan het streven naar een rechtvaardige vrede in het Midden-Oosten, van harte toe.
Aan de andere kant weigerde de meerderheid in de gemeenteraad van de gemeente Elsene, sinds 2003 verbroederd met de Palestijnse stad Zababdeh en sinds 2012 met de stad Megiddo, op 22 mei om een gelijkaardige maatregel te nemen. Megiddo is een verzameling kibboets die is opgericht op de ruïnes van het Palestijnse dorp Lajun, waarvan de inwoners tijdens de Nakba werden verdreven.
We zijn ons er terdege van bewust dat het opschorten van een jumelage, ongetwijfeld bedacht met het oog op de interculturele dialoog, geen alledaagse politieke daad is.
Het is echter noodzakelijk om de verandering van de context te meten ten opzichte van het moment waarop dit partnerschap werd gesloten.
Jarenlang zijn we getuige geweest van een voortdurende verschuiving van het Israëlische beleid naar meer en meer kolonisatie, ongebreideld geweld tegen de Palestijnen en het consolideren van raciale suprematie in alle gebieden die Israël controleert, een beleid dat door NGO’s, zowel Israëlisch als internationaal, wordt gekwalificeerd als ‘Apartheid‘.
Deze neerwaartse spiraal heeft geresulteerd in de meest extreme Israëlische regering in haar geschiedenis, waarin premier Benjamin Netanyahu de sleutels tot controle over de Palestijnen letterlijk aan de meest radicale kolonisten heeft gegeven.
In tegenstelling tot eerdere regeringen, verbergt deze zelfs niet langer haar wens om de kolonisatie en annexatie te versnellen en de Palestijnen elk recht op het grondgebied te ontnemen dat niettemin internationaal wordt erkend.
Zo ontzegt het regeerakkoord van de huidige extreemrechtse Israëlische regering de Palestijnen expliciet elk recht op het grondgebied dat hen toebehoort en dat het met nog meer kracht dan in het verleden wil koloniseren.
Dus als er een jumelage met steden die bekend staan als progressief betekenis zou kunnen hebben in een context van dialoog tussen twee partijen voor vrede, is dat vandaag niet langer het geval.
In feite, en afgezien van de extremistische neiging van de huidige regering, heeft Israël eraan gewerkt om elk vooruitzicht op een tweestaten oplossing onmogelijk te maken. Dit is de reden waarom de onderzoekscommissie die in 2022 door de VN-Mensenrechtenraad was gemandateerd, tot de conclusie kwam dat alleen Israël verantwoordelijk was voor het conflict.
Deze situatie heeft ertoe geleid dat veel stemmen, waaronder die van de speciale VN-rapporteur voor mensenrechten in bezet gebied, Francesca Albanese, oproepen tot een paradigmaverschuiving. Zo bevestigde ze in een rapport dat afgelopen oktober werd gepubliceerd:
“Het kolonialisme, de illegale bezetting en de praktijken van apartheid moeten niet alleen door onderhandelingen worden beëindigd, maar veeleer door positieve internationale acties om er een einde aan te maken!”
Daarom is de enige manier om Israël te dwingen zich te houden aan het internationale recht en te stoppen met het negeren van de rechten van de Palestijnen, te zorgen dat Israël een dusdanig niveau van isolatie bereikt dat het geen andere keuze meer heeft dan de voorwaarden te scheppen voor een rechtvaardige vrede met de Palestijnen.
De opschorting van partnerschappen zoals die tussen Elsene en Megiddo kan hier sterk toe bijdragen.
Daarom doen we een beroep op uw inzet voor gerechtigheid en internationale solidariteit en dringen we er bij u op aan om in te stemmen met deze maatregel en u zo aan te sluiten bij de beweging van het internationale maatschappelijk middenveld die oproept om een einde te maken aan de straffeloosheid waarvan Israël al veel te lang profiteert.
Het zou onbegrijpelijk zijn als wat in Luik of Verviers mogelijk was, niet mogelijk zou zijn in een progressieve gemeente als Elsene, waarvan de twee meerderheidspartijen ook de realiteit van de Israëlische apartheid erkennen.
Deze opschorting houdt uiteraard niet in dat de dialoog met de vooruitstrevende sectoren van het Israëlische maatschappelijk middenveld wordt verbroken, wat wij ten zeerste aanmoedigen. In dit verband staan wij tot uw beschikking om u te helpen ervoor te zorgen dat deze opschorting niet ten koste gaat van het werk van dialoog en samenwerking dat ter plaatse wordt uitgevoerd, met name ten behoeve van de Palestijnse stad Zababdeh.
Zou u bereid zijn een delegatie van ondertekenaars van deze brief te ontmoeten om dit te bespreken?
Wij danken u bij voorbaat voor uw aandacht hiervoor.
In solidariteit,
Sarah-Lou Barroo, medevoorzitter van Ecolo
Eitan Bronstein, directeur van de Israëlische vereniging De-Colonizer
Alexis Deswaef, vicevoorzitter van de Internationale Federatie voor Mensenrechten (FIDH)
Arianne Estenne, voorzitter van de Christian Workers Movement (MOC)
Pierre Galand, voorzitter van de Belgisch-Palestijnse Vereniging (ABP)
Ali Niaz, medevoorzitter van Ecolo
Julien Scharpé, politiek secretaris van de Beweging van Jonge Socialisten (MJS)
Michel Staszewski, Unie van Joodse Progressieven in België (UPJB)
Myriam Van De Can, Palestina Solidariteit
Veronique Wemaere, directeur van SOLSOC
Bron (origineel in Frans): https://www.association-belgo-palestinienne.be/ixelles-doit-rompre-son-jumelage-avec-megiddo-israel-lettre-au-bourgmestre-dixelles-christos-doulkeridis/
