© Foto: 8 maart 2024 Hamza Salha
In onze familie zijn we met veertig. We zijn in het noorden gebleven.
De VN waarschuwt dat we dicht bij een hongersnood zitten.
Mijn familie doet alles om in leven te blijven.
De afgelopen drie maanden hadden we een strak regime. Iedereen kreeg twee stukken wit brood per dag. Eén voor de lunch en één voor het avondeten.
Toen werd het één stuk brood per dag.
Toen onze voorraad bloem slonk, begonnen we het te mengen met maismeel.
Toen de bloem op, was mengden wij het maismeel met gerst.
Nu eten we rijst.
Ik weet niet wat we zullen eten als ook dat er niet meer is.
Op de markt zijn geen groenten, vlees, kip of eieren te krijgen.
In plaats van melk gebruiken we nu mayonaise. In plaats van tomaten, groenten uit blik.
Enzovoort.
Als je honger hebt, kun je alleen maar aan honger denken.
Doen alsof je aan het eten bent
Toch vind ik dat ik geluk heb. Ik hoef alleen voor mijzelf te zorgen.
Mijn familieleden met kinderen slaan maaltijden over om hun kinderen te voeden.
Mijn schoonzus Eman is moeder van een tweeling van 9 maanden en Zeina van 4 jaar. Eman is ondervoed. Ze heeft calciumsupplementen nodig. Mijn tweelingpeuters worden ’s nachts wakker van de honger. Ze roepen luid. Ik geef hun thee in plaats van melk en hoop dat ze in slaap vallen.
Als ontbijt eten we sesamzaad in plaats van eieren.
Vervuild water in plaats van drinkbaar water.
Het immuunsysteem van de kinderen is zwak geworden. Ze lopen het risico om ernstig ziek te worden. De kinderen hebben ook niet de laatste vaccinaties gehad. Eman is er heel bezorgd over.
Als Zeina honger heeft, pakt ze haar kleurpotloden en doet ze alsof het kebabs zijn.
Kinderen die lastig worden
Mijn neef Omar heeft ook honger. Nu begint hij eten te stelen dat zijn moeder verbergt voor zijn broertje van twee.
Omar vraagt of zijn moeder eten kan maken van zand in plaats van bloem.
De honger doordringt al onze stemmingen. Vooral bij jonge kinderen. Omar begint ’s nachts ruzie te maken met zijn moeder. De honger breekt zijn weerstand.
Zijn moeder maakt dan dunne soep met tomatensaus in de hoop dat dit zal helpen om in slaap te vallen.
Mijn nicht Aya is vijf. Ze bewaart al het eten voor de avond. Ze kan niet slapen met een lege maag.
Ze begrijpt niet waarom er geen eten is. Ze vraagt haar moeder om meer eten.
Ze heeft ook een ander geloof ontwikkeld. Ze gelooft dat het Israëlische leger ons heeft geschapen. Want het leger controleert alles.
De Ramadan komt
De honger heeft mij meerdere keren eronder gekregen.
Kortgeleden zag ik een shoarmaverkoper. Zijn prijzen waren astronomisch. Met wat geld dat ik verborgen had voor mijn familie kocht ik een shoarma.
Ik voelde me schuldig om het alleen op te eten. Dit had ik nooit eerder gevoeld. Het voelde ongepast om shoarma te eten, terwijl anderen er veel slechter aan toe zijn.
Straks is het Ramadan. We zullen vasten. En ’s avonds, nadat wij het vasten gebroken hebben en zijn gaan eten, zullen we nog steeds honger hebben.
https://electronicintifada.net/content/famine-already-here/45026
