Extract uit het boek “ The Palestinians” (1979 – ca 20 jaar na de Nakba – 1948 ) van Jonathan Dimbleby. (BBC Joernalist)
Naar aanleiding van een voordracht : “Israël, aangevallen in 1948 ?” had ik even als proloog of epiloog ( het verhaal reikt tot 1938) een vertaling willen geven,
een uittreksel van een hoofdstuk met de naam : TERREUR & TERUGTOCHT.
Het verslag begon als volgt :
Op 10 april 1948 rijdt het hoofd van het Internationale Rode Kruis een klein Arabisch dorp, even buiten Jeruzalem, binnen.
Hij werd verwelkomd door een detachement van een Joodse organisatie “IRGUN” genaamd.
Duiding : O.a. Menachim Begin en Yitzhak Shamir, beiden latere premiers, hadden het tijdens WO II, op een akkoord gegooid met de nazi’s en namen mét de nazi’s actief deel aan de oorlog. Beiden leidden ook de militie van de revisionistische zionisten, de fascistische Irgun Zvai Leumi (Nationale Militanten Orde). Deze “Irgun” nam contact op met Musolini en de nazi’s én was de enige organisatie die na 1933 in nazi-Duitsland nog een eigen vlag en uniform mocht dragen… Veel leden van de Irgun kwamen later in de “Hagannah” terecht, de grootste zionistische militie, zéér fanatiek, welke later de kern zou vormen van het Israëlisch leger en de Mossad, de geheime dienst van Israël welke vele Palestijnse leiders in Europa vermoordde.
De mensen van het detachement “Irgun”, waren allen jong, sommigen zelfs nog puber, vrouwen en mannen, tot de tanden bewapend : revolvers, machine guns, handgranaten en ook dolken in de hand, waarvan de meeste nog met bloedvlekken. Een ogenschijnlijk mooi meisje met “criminal eyes” liet de hare zien, nog druipend van bloed, als een trofee.
Het is altijd gevaarlijk om tegen een gruweldaad aan te lopen, te kijken. Jacques de Reynier was de fortuinlijke om levend met zijn Rode Kruis rapport naar buiten te komen, van wat er gebeurd was, de nacht ervoor, in het dorp Deir Yassin.
“De IRGUN commandanten legden “cool” , op een familiaire manier zoals je rond de ontbijttafel wat zit te keuvelen, uit dat ze bezig waren met een “cleaning up operation”.
De Rode Kruis medewerker betrad één van de huizen. Hij vond er enkele koude lichamen. Hier was de “schoonmaak” gebeurd met machinepistolen en dan met handgranaten. Het werk was afgemaakt met messen, iedereen kon dit duidelijk merken.
Hetzelfde tafereel in de volgende kamer. “Maar wanneer ik de kamer wilde verlaten hoorde ik iets als een zucht. Ik keek overal over de dode lichamen heen en vond een kleine voet, nog warm. Het was een meisje van 10 jaar, verminkt door een handgranaat, maar nog in leven…Overal zag ik dezelfde afschuwelijke beelden. In totaal waren er 250 mannen, vrouwen en kinderen afgeslacht.”
De overlevenden, op het punt van hysterie door de schok en verdriet, vertelden hun afschuwelijk verhaal aan de Britse autoriteiten : Families waren op een rij gezet en neergeschoten door een spervuur van machinegeweren, jonge meisjes verkracht.
Van een jonge moeder, zwanger, was de maag doorboord door de moordenaar, met een slagersmes. Een meisje dat trachtte het ongeboren kind uit de moeder te halen, werd neergeschoten. Sommige van de “Irgun Fighters” sneden hun slachtoffers in stukken met hun dolken.
Alles werd meticuleus genoteerd door de Britse autoriteiten en zelfs tot in detail vastgesteld door de Assistant Inspecteur-Generaal, Richard Cutling, de Britse ondervragingsofficier : “ Bij vrouwen waren armbanden en ringen afgerukt en stukken oor van de vrouwen hingen nog aan hun afgerukte oorbellen.”
Er zijn aanwijzingen dat de slachting in Deir Yassin, zoals sommigen suggereerden, géén onvergeeflijke maar geïsoleerde actie was , een afschuwelijk aberratie of een plotselinge onverklaarbare oprisping van fanatisme, om op te wegen tegen de wilde accessen van de “Arabische Horden” en daarom slechts op te tekenen als “voetnoten” van de Geschiedenis.
De feiten wezen anders uit ! De onthoofding van Deir Yassin was een deel van een voorzichtig geformuleerde strategie nl. het vermoorden van onschuldigen. Hoe beschamend en pijnlijk deze moorden konden zijn, ze droegen in grote mate bij tot de strategie van de Zionistische Droom zoals Théodore HERZL het 50 jaar eerder geformuleerd had….
Hoewel deze gewelddaden door de officiële zionistische leiders publiekelijk veroordeeld werden, werd er GEEN ENKELE actie ondernomen tegen de uitvoerders van deze gruweldaden !
Meer hierover en wat veelbetekenend was over de brutale bestorming van Deir Yassin, door de IRGUN militie, welke werd goedgekeurd door de Commandant van de “Hagannah” (= officiële militaire vleugel van de zionisten), was hetgeen hij schreef : Ik wens er op te wijzen dat het veroveren van Deir Yassin, en het te behouden, stap 1 is van ons “Algemeen Plan”. Ik heb geen bezwaar dat jullie deze operatie uitvoerden om alzo dat dorp in onze handen te krijgen en te houden. In een rapport over het “knekelhuis” dat zijn mensen in Deir Yassin hadden achtergelaten beoordeelde Menahem/Menachin Begin (premier)de consequenties van hun barbarij : “de Arabieren, overal in het land (Palestina dus) waren zo geschokt door de wilde verhalen over de “IrgunSlachting” dat velen begonnen te vluchten uit schrik voor hun leven. Deze massa ontwikkelde zich al snel tot een wilde, gekke oncontroleerbare massale vlucht.” Een maand later werd de staat Israël uitgeroepen in Palestina ! Gezuiverd van zijn Arabische bevolking….
De volgende 10 jaar (1948 – 1958) werden door de zionisten niet verspild ! De Arabische tegenstand was onderdrukt, de politiek van “infiltratie”, door gronden op te kopen en er direct immigranten op te droppen, als doel de er nog wonende Palestijnen te “storen” en verder te verdrijven, werd met succes toegepast. De Arabische rebellie had niet veel opgeleverd en Joseph Weitz, de “beheerder” van de “Zionistische Colonisatie” schreef in zijn dagboek : “ Het moet duidelijk zijn dat er geen plaats is voor beide volken in dit land….We zullen ons doel niet bereiken van “onafhankelijk volk” samen met de Arabieren. Dus moesten, moeten ALLE Arabieren, Palestijnen en “ niet zuivere” Joden ERUIT !
Men moet weten dat in 1947, 30% van de bevolking Joodse immigranten waren. Maar 95% van de grond was nog Arabisch welke 70% van de bevolking uitmaakten. Dit impliceerde voor de zionisten dat ze een strategie moesten bedenken nl.: Het verwerven van meer land indien nodig met GEWELD. Vanaf 1939 had het Joods Nationaal Fonds een zeer gesofistikeerde manier om land van de Arabieren te kopen. De gronden werden gebruikt om er “en direct” nieuwe immigranten te laten settlen/wonen, maar Abraham Granott de voormalige voorzitter van de directeurs van het Fonds verwoordde het zo : “ Het Fonds wil de isolatie van de dorpen vermijden omdat de veiligheid en de “vloeiende vooruitgang” alzo wordt verhinderd….pogingen werden ondernomen om blokken van settlers te vormen om alzo een soort van geraamte te construeren van Joodse Districten. Door de contouren, de omtrek van dit “geraamte”, werd het later mogelijk de “definitieve” lijnen, de vorm van de Joodse Staat vast te leggen. Wanneer het verzet tegen de immigratie versterkte, begonnen de zionisten ”settlements” op het platte land op te richten ( en niet alleen in of rond Arabische dorpen). Deze hadden ook een militaire waarde omdat men vanaf hoogten de centra van Joodse activiteit kon overschouwen en beter verdedigen. Deze tactiek kwam de zionisten ook van pas wanneer ze aan de échte bezetting van Palestina begonnen en alzo ook de Palestijnse bevolking konden controleren. Al deze voorbereidingen waren dus reeds in 1938 bezig, 10 jaar vóór een aanvang werd gemaakt van de brutale , beestachtige, moordende actie tegen de Arabieren/Palestijnen in 1947. “
Voetnoot 1 : “Hagannah” : zionistische voorloper van het Israëlisch leger. 14.500 joodse strijders werden getraind door de Britten. Zij vormden met illegaal geïmporteerde wapens uit Europa de brutale militaire ruggegraat van de Zionisten.
Voetnoot 2 : 1938 : Vanaf 1938 leidde de roekeloze en onorthodoxe Britse commandant Colonel Orde Wingate , de Joodse “nachtploeg” op. Om ’s nachts aanvallen uit te voeren op de Arabische bevolking (Vergelijk NU met de ontvoering van Palestijnse kinderen uit hun ouderlijke huizen ‘s nachts op brutale wijze). N.B. : met TOELATING van de Britten !
David Ben Gurion, de eerste Premier van Israël schreef toen : “ The beste officieren van de Hagannah werden getraind in de “nachtploeg” en Wingate’s doctrine werd overgenomen door de Israëlische weermacht, welke werd opgericht 12 dagen na de stichting van de Joodse Staat.
NOTA : Eén van Winsgate’s beroemde leerlingen was één van de jonge “settlers” : MOSHE DAYAN, welke Winsgate sterk bewonderde.
Vertaald uit het boek “The Palestinians” 1979 van Jonathan Dimbleby.
Vertaling: J.C
