REDACTIONEEL : De donkere periode is nu
Open uw ogen en zie ze, mijnheer de president – u, Reuven Rivlin, die zei dat de publicatie van de lijst van bedrijven met banden met nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever “deed denken aan donkere periodes in onze geschiedenis.” Die donkere periodes zijn er, hier en nu. Ze zijn hier in Jeruzalem, uw stad en de mijne. Ga naar het Shoafat vluchtelingenkamp en zie het overvolle getto dat is ontstaan achter het hek, dat de Arabische inwoners van Jeruzalem opsluit. Ga naar Silwan en Sheikh Jarrah en zie hoe Arabische families uit hun buurten van Jeruzalem worden verdreven, waarbij hun huizen Joods eigendom worden. Doe mee met de Mars van de Vlag die elk jaar in de Oude Stad plaats vindt en zie de massa’s Joden door de smalle steegjes paraderen, waar alle winkels gesloten zijn uit angst. Is dit niet wat er met de Joden gebeurde in de “donkere periode”?
Ga verder naar de Jordaanvallei en zie hoe bedoeïenenherders worden verdreven door joodse kolonisten, hoe joodse voertuigen met verhoogde snelheid op de kuddes van de bedoeïenen inrijden en soldaten van het joodse leger hun tenten en armoedige hutten midden in de nacht verwoesten. De soldaten laten mannen, vrouwen, kinderen en baby’s achter, blootgesteld aan de bittere kou van de winternachten en de brandende hitte van de zomerdagen. Als u dit met eigen ogen ziet, zo’n fatsoenlijke man als u, zou uw Joodse ziel vol medelijden, die de herinneringen aan het verleden zo koestert, zeker ineenkrimpen. Had ik maar het talent van woordkunstenaar Yossi Zabari, dan zou ik in zijn ritmisch Hebreeuws over deze donkere periode verklaren: “Nieuw in de diepvries kun je hoogwaardig kanonnenvoer vinden, dat met tedere zorg werd gekweekt op zionisme en op de heiligheid van het land, zonder kunstmatige additieven of liefde voor de vreemdeling, respect voor de ander en voor de heiligheid van het leven.” En ik zou vragen en antwoorden zoals hij doet; vergelijken en niet vergelijken, dat is niet de vraag, maar de plicht. Ja, dit is na 80 jaar de belangrijkste les voor ons joden in Israël. Te vergelijken. Niet de concentratie- en uitroeiingskampen, maar wat daaraan voorafging en gebeurde vlak voor de ogen van Duitsers. Als die er niet bij hadden staan kijken en hadden meegedaan, dan zouden die dingen niet gebeurd zijn. De joden zouden niet zijn verbannen, onzichtbaar gemaakt en in de steek gelaten en de kampen zouden er niet zijn geweest.
Haaretz – Buch Ilana Hammerman – 21.02. 2020