Rapport OCHA van de VN
Op 19 mei zijn er in het totaal 567 bevestigde COVID-19 besmettingen vastgesteld bij de Palestijnen: 179 in Oost-Jeruzalem, 368 op de Westelijke Jordaanoever en 20 in de Gazastrook. Op 19 mei zijn er nog 99 mensen ziek en 464 zijn intussen genezen. In het totaal zijn er 4 Palestijnen overleden aan COVID-19. Sinds 20 april zijn geen overlijdens meer geregistreerd.
Volgens het Palestijnse Ministerie van Volksgezondheid zijn er sinds het begin van de pandemie 43 343 laboratoriummonsters getest. Ongeveer 18 298 Palestijnen bevinden in quarantaine.
De grootste uitdaging voor het ministerie van Volksgezondheid is het tekort aan testmonsters, beschermend materiaal, ventilators voor beademingstoestellen en intensive care voorzieningen.
De noodtoestand zoals afgekondigd op 5 maart, wordt verlengd tot begin juni. Er geldt een uitgaansverbod vanaf 19 uur tot de volgende morgen. Scholen, feestzalen, cafés, moskeeën en sportclubs blijven gesloten. Daartegenover staat dat er een versoepeling is voor fabrieken en winkels onder strikte voorwaarden.
Zowel op de Westelijke Jordaanoever als in het bijzonder in de Gazastrook wordt melding gemaakt van een daling van de naleving van de regels door het publiek, en de WHO blijft mensen aanmoedigen zich te houden aan de aanbevolen maatregelen, waaronder fysieke afstand en persoonlijke hygiënemaatregelen.
Toenadering in Jeruzalem
De pandemie waar we in zitten is een regelrechte ramp voor de economie en voor families die een dierbare verloren hebben aan het virus. Toch heeft de schokgolf die over ons heen gaat soms ook onverwachte neveneffecten. Plotseling schieten mensen elkaar te hulp. Plotseling gaan mensen met elkaar in gesprek. Plotseling komt er een nieuwe dynamiek in de samenleving.
Met zijn kordate opstelling heeft der burgemeester van Jeruzalem Moshe Leon velen verrast. Hij laat zich fotograferen terwijl hij voedsel uitdeelt in Oost-Jeruzalem. Hij besloot dat in deze crisis huizen niet mogen worden gesloopt. Ongedwongen werkt de burgemeester samen met Palestijnse leiders. Veel Palestijnen in Oost -Jeruzalem zijn verwonderd. Ze zeggen: ‘Voor het eerst hebben we het gevoel dat we erkend worden, dat we trots mogen zijn op wat we doen’. Sommigen vergelijken Moshe Leon met Teddy Kollek, die burgemeester was van 1965 tot 1993. Naar hun gevoel was hij de laatste burgemeester van Jeruzalem die een hart had voor de Palestijnse inwoners.
Het merkwaardige is dat de burgemeester deel uitmaakt van een rechtse coalitie. Politiek is echter ondergeschikt in deze crisis. Er moet werk verzet worden. Daarvoor wil de burgemeester zich engageren.
Maar wat gaat er gebeuren als Arieh King, die vooral veel inspanningen gedaan heeft om joden woningen te bouwen voor joodse kolonisten in bezet Oost-Jeruzalem van woningen te voorzien, de adjunct-burgemeester wordt? En hoe ziet het plaatje er over een jaar uit? Zal Jeruzalem over een jaar weer terugvallen tot in het oude patroon van achterstelling en uitsluiting?
Palestijnse inventiviteit in COVID-19-tijden
In de Gazastrook gebruiken ingenieur Mohammed Abu Matar en zijn team bij Tashkeel 3D 3D-printtechnologie om medische apparatuur te produceren die nodig is om de pandemie het hoofd te bieden. Het team produceert verschillende soorten apparatuur, waaronder de beschermende gezichtsmaskers die eerstelijnsmedewerkers dragen, voor ongeveer $ 6 per stuk. Het bedrijf produceert ook apparaten waarmee twee patiënten één ventilator voor de beademing kunnen gebruiken. De Gazastrook heeft slechts 96 beademingstoestellen op de intensive-careafdelingen. De productie van deze materialen vereist precisie en supervisie van gespecialiseerde artsen en experts om de effectiviteit te garanderen. Toch kampen Abu Matar en zijn teamleden met een gebrek aan grondstoffen als gevolg van de Israëlische blokkade, waardoor ze lokaal op zoek moeten gaan naar alternatieven voor deze materialen.
Toen het nieuwe coronavirus Gaza bereikte, besloot Alaa Qreiqea dat hij de kledingfabriek van zijn kinderen zou gebruiken om beschermende pakken te maken. Zijn werkplaats produceert nu ongeveer 400 pakken per dag, die worden verkocht aan essentiële arbeiders in de Gazastrook, maar ook op de Westelijke Jordaanoever en in Israël. De fabriek heeft ongeveer 30 mensen in dienst. Men vond stoffen die kunnen worden gebruikt om de beschermende pakken te maken. Wanneer de pakken af zijn, ondergaan ze laboratoriumtests om zeker te zijn dat ze voldoen aan wereldwijde gezondheidsnormen. Ten slotte worden ze gesteriliseerd voordat ze worden verkocht aan veiligheidstroepen, medisch personeel en journalisten.
Twee dagen na het uitbreken van het coronavirus in Bethlehem, realiseerde Amjad Zaghir, eigenaar van een schoenenfabriek uit Hebron zich, dat de Westelijke Jordaanoever binnenkort geen gezichtsmaskers meer zou hebben. Nog geen drie weken later is hij daar de enige maskerfabrikant. Hij produceert nu duizenden maskers per dag. Hij vroeg aan zijn vriend, een apotheker, welke materialen worden gebruikt om maskers te maken en vond de juiste stof bij iemand die het materiaal een jaar geleden in Turkije had gekocht, maar nog niet gebruikt had omdat het goedkoper was maskers uit China te importeren.
De naam van de fabriek is Zaghir, wat in het Arabisch ‘klein’ betekent. En hoewel de fabriek zelf inderdaad klein is, is het de eerste en enige onderneming in zijn soort in Palestina geworden, die tussen de 7000 en 9000 maskers per dag produceert. Toch wil hij de productie nog opdrijven. Zaghir gelooft dat hij tot 100 000 maskers per dag kan produceren
image credit and thanks to Palestinian Eve Network
