Met de keuze voor Keir Starmer als partijleider heeft de Britse Labourpartij voor de buitenwereld alle verdachtmakingen over antisemitisme uit de periode Jeremy Corbyn van zich afgeschud. Verdachtmakingen die niet altijd terecht waren. Corbyn heeft immers zijn hele carrière actief gevochten tegen racisme en onderdrukking en had daarbij heel wat joodse medestanders. Algemeen aanvaard is wél dat Corbyn terug wou naar de koers van een klassieke arbeiderspartij en daarbij ging voor een andere Midden-Oostenpolitiek, waarbij hij het ook steevast opnam voor de rechten van het Palestijnse volk.
Keir Starmer heeft als nieuwe voorzitter van de Britse Labourpartij een heel ander profiel. Hij is advocaat, getrouwd met een joodse vrouw, en kiest bij het Israëlisch-Palestijnse conflict opnieuw voor een andere koers. In een interview zei hij: ‘Ik verdedig onvoorwaardelijk het recht van Israël om thuisland voor joden te zijn. Ik ondersteun zionisme volledig.’ Daarmee duwt Starmer de Labourpartij een heel stuk terug in de richting van de oude partijlijn.
