Rond middernacht was Mu’tasem Qawasmeh, vader van drie kinderen, met twee vrienden op weg naar huis. Vier soldaten hielden hen tegen en zeiden dat ze uit de auto moesten stappen. De auto werd doorzocht. Een soldaat pakte een horloge uit de auto. ‘Wat is dit?’ vroeg hij aan Qawasmeh. Qawasmeh kon hem niet antwoorden in het Hebreeuws. Toen begon de soldaat te schelden, schopte hem in zijn maag. De soldaten er rond begonnen te lachen. Een andere soldaat begon eveneens te schelden en te schoppen. Qawasmeh viel. De soldaten bevalen hem op te staan, maar dat lukte niet. De ander soldaten begonnen hem te slaan met hun geweerkolf en te schoppen in de rug.
Toen het voorbij was werd Qawasmeh naar het ziekenhuis gebracht.
Om 4 uur ’s nachts kwam hij thuis, uitgeput. Na zes dagen heeft hij nog overal pijn en blauwe plekken. ‘Ik heb geen idee waarom ik door de soldaten zo gewelddadig werd aangepakt’.
bron / afbeelding met dank aan B’tselem
