Foto: © Palestina Solidariteit:Supermarkt Gaza stad
Hoewel de BDS-beweging in veel landen aan kracht wint, blijft ze om verschillende redenen voor aanzienlijke uitdagingen staan in Palestina en Gaza.
De eerste en belangrijkste: De Oslo-akkoorden, een reeks overeenkomsten die zijn gesloten door de Israëlische regering en de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, hebben de Palestijnse economie verstrengeld met de Israëlische economie, waardoor ze ervan afhankelijk is geworden. Van zijn kant heeft Israël bepaald wat voor soort goederen en tegen welke prijzen op de Palestijnse markt zouden worden verkocht. Afgezien daarvan heeft het Palestijnse volk geen wettelijk recht om zijn valuta uit te geven, daarom wordt uitsluitend de Israëlische shekel gebruikt. Voor meer informatie over deze overeenkomst, zie de link in de referenties {1}. En zelfs de goederen die uit Egypte komen, worden gecontroleerd door de Egyptische autoriteiten.
Ten tweede: Israëls embargo op de Gazastrook, dat al meer dan 14 jaar duurt, heeft gevolgen gehad voor de Palestijnse economie, omdat veel producten alleen uit of via Israël kunnen worden geïmporteerd, zoals bouwmaterialen of materialen die nodig zijn voor de vervaardiging van schoonmaakmiddelen, bijv. chemicaliën. En of deze dingen nu Israëlisch zijn of niet, de Palestijn moet een belasting betalen aan de Israëliër, die de grensovergangen en grenzen controleert. Dat houdt in, dat het uiteindelijk op de één of andere manier ten goede zal komen aan de Israëlische economie.
Ten derde: Vanwege de hoge tarieven van Israël op niet-Israëlische goederen, hebben Palestijnse burgers twee opties: de ene is een goedkoop product van hoge kwaliteit; de andere is een product van lagere kwaliteit tegen een hogere prijs. In deze situatie is de overweging die telt voor de Palestijn met een laag inkomen, in zijn levensbehoeften te voorzien tegen de laagste kosten voor de hoogste kwaliteit.
Aankondiging bij dit product in Gaza stad: Korting op fantastische Israëlische cornflakes, 5 IPV 12 Shekkel.
Ten vierde: Afgezien van Israëls bombardementen waarbij opzettelijk fabrieken worden getroffen, zijn er in elke oorlog onvoldoende materiële middelen om de nationale productie- en industriële lijn te activeren. Met betrekking tot de meest recente oorlog verklaarde Ali Al-Hayek, vice-president van de Algemene Federatie van Palestijnse Industrieën, dat Israël opzettelijk de resterende economische componenten heeft vernietigd die de afgelopen jaren weerstand hadden geboden aan de ineenstorting, ondanks oorlogen, escalatie en blokkades. 70 multi-activiteit economische faciliteiten werden opzettelijk vernietigd, waaronder ongeveer 14 grote fabrieken in de “industriële zone” nabij het veiligheidshek, ogenschijnlijk een “veilige zone”. Ook tientallen industrieën in de sector werden geheel of gedeeltelijk vernietigd. {2}
Ten vijfde: De Palestijnse economie wordt geschaad door Israëls inhouding van belastinggeld dat bedoeld is om naar de Palestijnse Autoriteit te gaan. Hierdoor wordt de Palestijnse economie steeds afhankelijker van de Israëlische economie. Er zijn talloze redenen voor een Palestijnse burger in Gaza om een product van de bezetter te kopen, maar is er een uitweg uit deze hachelijke situatie? Het antwoord is ja! Als we nog verder teruggaan in de tijd, kunnen we een verscheidenheid aan modellen ontdekken voor landen die vroeger gekoloniseerd waren maar sindsdien een succesvolle economie hebben gecreëerd. Zuid-Afrika en Indonesië zijn hiervan opmerkelijke voorbeelden. Bekijk deze link voor meer informatie over de ervaringen van Indonesië.
Daarom is het van cruciaal belang om te leren van de ervaringen van deze landen om eerst het kolonialisme te overwinnen en vervolgens een sterke economie op te bouwen. Dus wat zijn de opties die dit probleem kunnen oplossen?
Ten eerste: ondersteuning van kleinschalige, individuele projecten zoals handwerk, inclusief de ontwikkeling van schetsen voor Palestina en zijn doel, evenals tekenen en borduren. Tijdens de corona periode heeft de Gazastrook zijn capaciteiten getoond door Palestijnse mondmaskers te maken en deze in het buitenland te verkopen, wat aantoont dat Gaza daartoe in staat is, maar dat het hulp en ondersteuning nodig heeft.
Ten tweede: focus op landbouw. Het warme klimaat van Gaza maakt het mogelijk om een verscheidenheid aan gewassen te verbouwen, waardoor import uit Israël niet meer nodig is.
Ten derde: hoge tarieven opleggen voor Israëlische goederen, waardoor ze duurder worden dan andere goederen.
Ten vierde: met de voortdurende vernietiging van fabrieken door Israël, moeten internetactiviteiten, zoals vertalingen, schrijven en ingenieursbureaus, worden gestimuleerd. De bezetting kan deze vorm van handelen niet uitsluiten, omdat die niet beperkt is tot een bepaalde locatie.
Ten vijfde: Met de voortdurende controle van Israël over de brandstoftoevoer naar de elektriciteitscentrale van Gaza, zijn zonnecellen op twee manieren een uitstekende optie, milieubescherming en vermindering van de economische afhankelijkheid van de bezetter.
*Artikel geschreven door Arwa Shomar, ESC vrijwilliger bij Palestina Solidariteit vzw(Erasmus+)
Referenties
1- https://www.972mag.com/spotlight-the-paris-protocol-and-the-palestinian-economy/
2- https://www.aljazeera.net/ebusiness/2021/5/23/%D8%AF%D9%85%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D8%A7%D8%A6%D9%84-%D9%88%D8%A3%D8%B2%D9%85%D8%A9-%D8%A8%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B1%D8%A8-%D8%B9%D9%84%D9%89-%D8%BA%D8%B2%D8%A9
