Foto: © Latuff
Een recent voorbeeld van Europese daadkracht is de bevriezing van 125 miljoen Euro voor vijf Poolse provincies wegens hun anti-lgbti-resoluties. Het Europese hof van Justitie had op 14 juli al bepaald dat het straffen en zelfs ontslaan van rechters ingaat tegen het principe van de scheiding der machten.
De financiële bevriezing is een (uitzonderlijke) interne maatregel.
In het buitenlands beleid heeft Europa daadkracht getoond na de annexatie door Rusland van de Krim in 2014. Rusland werd uit de G8 gegooid, de EU-Ruslandtop werd stopgezet, bevriezing van activa en reisbeperkingen werden aan meer dan 170 personen opgelegd, enz.
In 2017 maakte Estland een database van alle sancties die de Europese Unie toepast op bepaalde landen. Koplopers in de lijst zijn achtereenvolgens: Noord-Korea, Syrië, Iran, Rusland, Wit-Rusland, Oekraïne, Libië, Myanmar, Somalië. Zelfs de VS komt in de lijst voor. Er is echter één land dat notoir ontbreekt, juist: Israël.
Wat betreft de gruwelen van de Israëlische apartheid kijkt de EU een andere kant uit.
In deze Nieuwsbrief vindt u voorbeelden van straffeloze executies door het Israëlische leger, vernieling van huizen in Silwan, vernietiging van landbouwgrond, straffeloze brandstichting, willekeurige arrestaties, sloopbevelen in Sheikh Jarrah (een van de aanleidingen voor de Palestijnse opstand in mei), de nietigverklaring van een grote Palestijnse gezondheidsorganisatie, de bombardementen in mei op flatgebouwen in Gaza-stad, de doodslag van Abdu Yusuf in de gevangenis en de onwettige wraak op Palestijnse gevangenen in 2019.
Eigenlijk is veel van wat we hier noemen geen nieuws. Het maakt deel uit van een patroon als gevolg van een doorlopende militaire bezetting in de Westbank, de afsluiting van de Gazastrook sinds 2007 en de doorlopende verstikkende achterstelling van Palestijnen in Israël en Oost-Jeruzalem.
Op 16 november 2020 hield de directeur van B’Tselem, Hagai El-Ad, een vlammend betoog voor de commissie Mensenrechten van het Europees Parlement. Aan het einde van zijn toespraak zei hij: Hoeveel jaren van bezetting, hoeveel kolonisten, hoeveel geweldsmisdrijven, hoeveel vernielingen van huizen zijn er nog nodig voor de EU om over te gaan tot daden?
Dat is ook onze vraag aan de EU: Hoelang blijft u nog wegkijken?
