© Foto: B’tselem, ANAS ‘AFANAH
Anas (24) en Nuzhah (22) Afanah trouwden in 2018. Anas woont in Zur Baher in Oost-Jeruzalem. Hij heeft een Israëlische identiteitskaart. Nushah woont in Anata, een plaats ten noorden van Jeruzalem in de Westbank. Zij heeft een identiteitskaart van de Palestijnse autoriteit.
Op woensdag 29 juni reed het koppel om 10 uur ’s avonds met hun twee dochters in de buurt van Beit Safafa in Oost-Jeruzalem. Ze werden door de politie aangehouden. Toen de agenten ontdekten dat Nuzhah in de Westbank woonde en zonder toestemming in Israël was, werd ze gearresteerd en moest ze in de politiewagen komen. Anas protesteerde en uiteindelijk kon hij met haar mee naar het politiebureau, terwijl familie zich over de twee meisjes ontfermde.
Toen Anas in het politiebureau werd ondervraagd, werd Nuzhah naar Checkpoint 300 in Zuid-Jeruzalem gebracht en daar midden in de nacht alleen achtergelaten. Ze belde naar haar familie die haar met de dochters naar haar ouderlijk huis in Anata brachten.
De Burgerschap-en-Toelating-tot Israël-wet uit 2003 maakt duidelijk welke inspanningen de apartheidsstaat Israël doet om een joodse meerderheid te verkrijgen in heel het gebied dat onder zijn controle ligt. Iedere jood in de wereld kan met kinderen en kleinkinderen naar Israël immigreren. Palestijnen leven in een andere wereld. Zij kunnen niet immigreren in een gebied dat onder Israëlische controle is (maar officieel Palestijns is, red.). Het regime heeft het gebied in verschillende eenheden ingedeeld en Palestijnen hebben niet meer dan gedeeltelijke rechten.
Palestijnen uit de Gazastrook en de Westbank die trouwen met iemand uit Oost-Jeruzalem, krijgen geen wettige verblijfsvergunning (behalve in zeldzame gevallen). In het beste geval krijgt men een tijdelijke verblijfsvergunning, die elk moment kan worden ingetrokken en bovendien geen sociale zekerheid waarborgt.
Vertrekken naar de Westbank zou voor Anas betekenen dat hij en zijn dochters zijn papieren voor Oost-Jeruzalem zouden verliezen.
Het koppel besloot dus Nushah illegaal in Oost-Jeruzalem te laten wonen. Een normaal leven met werk, boodschappen doen en vrienden bezoeken is dan voor Nushah niet mogelijk.
Uiteindelijk is gebeurd waar Nushah bang voor was: ze moet met haar dochters gescheiden van haar man leven.
Bron: