© Tasnim News Agency, CC BY 4.0, via Wikimedia Commons
Hoe komt het dat vrachtwagens met hulpgoederen maar niet op hun plaats van bestemming in de Gazastrook aankomen? Tania Hary is directeur van Gisha, een Israëlische organisatie die opkomt voor de mobiliteit van Palestijnen, vooral die van de Gazastrook. Ze verzet zich tegen het Israëlische beleid om mobiliteit voor Palestijnen te belemmeren. Er lijkt in Israël geen besef te zijn dat het verplicht is als bezettende macht om normaal verkeer mogelijk te maken. Tot 7 oktober waren er lange procedures om eerste graad familieleden in de Gazastrook een bezoek te laten brengen aan een ernstig ziek familielid, een huwelijk of een begrafenis. Dat is nu niet aan de orde. Nu gaat het om voedsel en medisch materiaal dat van levensbelang is voor de mensen om te overleven.
Jean-Pierre Delomier van Handicap International heeft een scherp commentaar bij de voedseldropping en de plannen van de VS voor een drijvende haven. Hij zegt: “De oplossing staat gewoon aan de grens. Laat die 5 kilometerlange rij van vrachtwagens door om hun hulpgoederen naar de bevolking van de Gazastrook te brengen.”
Tania Hary heeft een mooie vergelijking om de houding van Israël tegenover noodhulp voor de bewoners van de Gazastrook te typeren: “Het is alsof ik je zou zeggen dat je wel boodschappen mag binnenbrengen in huis, maar enkel via het raam in de badkamer op de zevende verdieping. Ik zeg niet dat ik je huis afsluit voor boodschappen, maar zoek maar eens uit hoe je die door dat raampje krijgt.”
https://www.standaard.be/cnt/dmf20240131_96716093
https://www.standaard.be/cnt/dmf20240308_97605728
https://gisha.org/en/qa-with-gisha-executive-director-tania-hary-published-by-brookings-institution/
