©B’tselem, foto ‘Omar of Khader
Ik ben 27 jaar oud en moeder van Khader en Muhammad. Ik zorg voor mijn neefje Omar die negen is. Hij en zijn zus zijn de enigen die het bombardement op het huis van mijn oom hebben overleefd.
Mijn ouders vluchtten van het ene naar het andere huis. Ze kwamen op 26 oktober 2023 aan bij mijn oom Ibrahim Lubad, die dokter is in het a-Shifaa Ziekenhuis. Twee dagen later op 28 oktober werd het huis gebombardeerd. Het hele gebouw, samen met het huis van de buren, stortte in.
Ik wist niets van het bombardement. Ik had alleen een bericht van het A-Shifa Ziekenhuis met de vraag om langs te komen. Toen ik aankwam, zocht ik mijn familie omdat ik ervan uitging dat zij gewond waren. Toen vertelde mijn neef Muhammad Lubad dat mijn familieleden martelaar waren geworden. Mijn vader en moeder. Mijn drie broers met hun vrouw en kinderen! Mijn oom Ibrahim en mijn neef Malek!
Ik gilde en weende en riep de namen van mijn broers. Toen viel ik flauw.
Toen ik bijkwam gaf mijn oom het horloge, de ring, haar halsketting en oorbellen. Hij zei dat dat alles was wat ze hadden kunnen vinden. Ik werd hysterisch. Ik riep, ik schreeuwde en ik huilde. Al mijn familieleden waren al begraven.
De dokters brachten mij naar Omar. Hij vroeg waar zijn tweelingbroer was. Ik zei: “Hij is een martelaar geworden.” “En hoe is het met papa en mama?”. Ik vertelde hem wat er gebeurd was en nam hem mee naar mijn kinderen.
… Op 1 november werd de school waarin wij verbleven met granaten bestookt. Buiten op straat was het ook niet veilig.
…. We gingen naar het zuiden, naar Khan Yunis. Daar ontmoette ik mijn zusters.
Mijn neef Omar is lid van de familie geworden. Als hij mij en mijn zusters aanklampt, zegt hij steeds: ‘Bij wie mag ik blijven?’ Als wij niet bij hem zijn, wordt hij bang. Wij omarmen hem en zorgen voor hem. We proberen hem gelukkig te maken met kleren en speelgoed. Vaak moet hij huilen. Dan zegt hij: “Ik wil mijn vader en moeder!”
Hij is somber en meestal staart hij stil voor zich uit.
Het leger en zijn straaljagers hebben ons van onze familie beroofd. Zoveel doden! Omar en Myriam zijn nu wezen.
