© screenshot Vranckx Kill zone – inside Gaza
26 mei 2024
Na de aanval van 1 april op wagens van World Central Kitchen (WCK), waarbij 7 hulpverleners omkwamen, was het commentaar van De Standaard: Met deze actie ‘verlaagt het Israëlische leger ( IDF) zich tot het niveau van een ordinaire rebellenmilitie en de Israëlische leiders tot het niveau van warlords’. WCK had namelijk toestemming van de IDF gekregen en de wagens waren van bovenaf duidelijk herkenbaar. Als gevolg van deze aanval heeft WCK zijn hulpverlening in de Gazastrook stopgezet.
Hoewel de gebeurtenissen van die dag weerzinwekkend zijn, staat dit geval niet op zichzelf. Op 14 mei 2024 verscheen een klein rapport van Human Rights Watch waarin 7 andere aanvallen beschreven worden. Beschreven wordt hoe de hulpverlener Mousa Shawwa op 8 maart omkwam bij een bomaanslag. Op 20 februari werd een gebouw van Artsen zonder Grenzen aangevallen. Twee mensen werden gedood. Er waren geen militaire doelen in de buurt. Op 18 januari werd een gebouw van de IRC en van Medische steun voor Palestijnen getroffen. Er was een krater met een diameter van 15 meter. Het Israëlische leger kwam met zes tegenstrijdige verklaringen. Gelukkig vielen er geen doden.
De aanvallen zijn dus geen incidenten, maar maken deel uit van een patroon. De inmiddels verouderde cijfers van HRW melden dat 254 hulpverleners gedood zijn sinds 7 oktober 2023. UNWRA telde op 26 april 2024 al 169 aanvallen op hun gebouwen. Minstens 429 mensen zijn in hun gebouwen gedood.
De directe aanval op de hulpverlening aan ontheemde vluchtelingen brengt hulpverleners mentaal aan het wankelen. Hulpverleners kunnen niet meer vluchten sinds Israël de grens Rafah met Egypte wederrechtelijk heeft ingenomen.
Het fenomeen dat ziekenauto’s worden aangevallen is niet nieuw. Op 7 augustus 2014 berichtte Amnesty International over opzettelijke aanvallen op ziekenhuizen en gezondheidswerkers. ‘Medici en chauffeurs van ambulances beschrijven hoe onmogelijk de situatie is waarin ze moeten werken. Terwijl zij levens proberen te redden, worden hun collega’s door kogels getroffen.’ ‘Nog meer alarmerend is het dat het Israëlische leger bewust richt op gezondheidsvoorzieningen en medisch personeel’.
Het is verbijsterend hoe Israël internationale verdragen aan zijn laars lapt.
In de 19e eeuw ging het over de zorg voor gewonde soldaten en de vrijwaring van medische zorg voor oorlogsgeweld. Na de tweede wereldoorlog kwamen er regels voor de bescherming van burgers in oorlogssituaties en bepalingen over wat een bezetter wel en wat niet mag in bezet gebied.
Hoe moeten we het interpreteren dat Israël zware bommen gooit op woonwijken?
Wie bedenkt het om met soldaten een ziekenhuis binnen te vallen?
Zijn er nog normen als Israël ziekenauto’s beschiet?
Welke moraal is er nog als er geschoten wordt op hongerige mensen die in de rij wachten op een beetje eten?
En wat moeten we denken van de eindeloze belemmeringen voor organisaties om met hulpgoederen te komen?
Israël legt de ontwikkeling van 170 jaar internationaal humanitair recht ijskoud naast zich neer. Zonder enige schaamte blijft men beweren: ‘Wij hebben het meest morele leger van de wereld’. Inmiddels heeft de aanklager van het Internationaal Strafhof Karim Kahn gevraagd om arrestatiebevelen tegen Netanyahu en Joav Gallant.
Er komt een einde aan de straffeloosheid.
Iedere bom op een huis, ieder getuigenis van martelingen in een gevangenis, ieder nieuw bouwproject in de bezette gebieden, iedere schreeuw van een moeder die een kind verloor in deze oorlog brengt het einde dichterbij van het koloniale regime Israël dat Palestijnen het recht ontzegt op zelfbeschikking.
Bron 1: https://www.hrw.org/news/2024/05/14/gaza-israelis-attacking-known-aid-worker-locationshttps://www.amnesty.org/en/latest/news/2014/08/mounting-evidence-deliberate-attacks-gaza-health-workers-israeli-army/
Bron 2: https://en.wikipedia.org/wiki/International_humanitarian_law
