IEDER MENS IS GELIJK

Zoeken

Corona update

Facebook
Twitter
Email
Print

Palestina krijgt 3 rampen tegelijkertijd te verduren.

De Palestijnse gebieden reageerden kordaat en efficiënt bij het vaststellen van de eerste besmettingen in Bethlehem. Toeristen werden geweerd, samenkomsten geannuleerd en alle contacten geïsoleerd en getest. Na enkele weken waren allen besmettingen hersteld en kwamen er geen nieuwe gevallen bij. 

Maar de Palestijnse gebieden kan je niet loskoppelen van de Israëlische bezettingsmacht. Gebrek aan controle over de eigen gebieden maakte dat zeer snel na het stijgen van de besmettingen in Israël,  ook de besmettingen in de Palestijnse bezette gebieden toenamen. Zonder sociale zekerheid, geen capaciteit om de eigen economie of doorgangen te controleren was dit een ramp die velen wisten die zou moeten gebeuren. Dat het in Gaza niet is uitgebroken is een godsgeschenk. Maar gelijkertijd opnieuw een teken dat de blokkade van Gaza onmenselijk is. Al bijna 14 jaar leven Palestijnen daar in een open gevangenis in verschrikkelijke omstandigheden. 

1. De etnische zuivering die nog elke dag verder gaat, de bezetting van de Westbank en de onmenselijke blokkade van de Gazastrook, het apartheidssysteem dat discriminatie wettelijk regelt en zo op systematische wijze het ontnemen van mensenrechten in een juridisch jasje steekt, zijn dingen die we kennen en waar we al decennia tegen strijden.

2. De corona crisis maakt pijnlijk duidelijk hoe de Palestijnen volledig afhankelijk zijn van de internationale gemeenschap. 
  • Ze konden hun eigen mensen niet naar huis brengen omdat ze hun grenzen niet zelf controleren en geen luchthaven hebben. Voor Palestijnse vluchtelingen in bijvoorbeeld Libanon was het nog complexer. 
    Maar nog urgenter is het faciliteren van patiënten uit de Gazastrook voor levensnoodzakelijke behandelingen in Oost-Jeruzalem. Radiotherapie is niet voorhanden in de Gazastrook: dit soort doorgangen zouden nooit verhinderd mogen worden. 
  • Hun eigen economie werd decennialang verlamd door afbraken, confiscaties van machines, in- en exportbeperkingen en checkpoints waardoor Palestijnen voor een groot deel de lage loon werkkrachten en goedkope leveranciers zijn van de Israëlische economie. Het virus buiten houden terwijl het in Israël de hoogte inschoot was onmogelijk. v
  • Isolatie, testen, aankoop van noodzakelijke materialen wordt bemoeilijkt. Is het indijken van de COVID 19 besmettingen in België al moeilijk te organiseren dan is het in de Palestijnse gebieden onmogelijk. Testcentra werden afgebroken, materialen geconfisqueerd. Arrestaties van kinderen uitgevoerd in zones die eigenlijk in quarantaine waren geplaatst etc, … 

3. En dan is er nog de dreigende annexatie: de westerse landen zijn door de corona crisis en de zomervakantie al helemaal niet geïnteresseerd om actie te ondernemen tegen de regering van Netanyahu. De Israëlische regering weet heel goed dat als je ‘facts on the ground’ creëert, als het traag genoeg gebeurt dat er geen sancties zullen komen.

Israël hield al langer geld van de PA tegen, namelijk de belastingen die het int op Palestijnse importen. Hoewel Israël volgens de gedane akkoorden hier absoluut geen enkele aanspraak op kan maken en geen voorwaarden aan mag stellen, trachten ze ervoor te zorgen dat de Palestijnse Autoriteit (PA) haar steun stop zou zetten aan de politieke gevangenen en hun families. Een zoveelste manier om het Palestijnse verzet te criminaliseren. Nu dat mensen door corona volledig zonder inkomen vallen en de PA de lonen niet kan uitbetalen tracht Israël dit geld te gebruiken als chantage om de PA onder druk te zetten om de annexatie en het plan van Trump te aanvaarden. 

De onwil om Israël onder druk te zetten heeft een verschrikkelijke kostprijs voor de Palestijnse bevolking. Terwijl wereldwijd landen zich intern terugplooien en ook de budgetten voor humanitaire hulp en ngo’s inkrimpen dreigt Israël met annexatie van illegaal bezet land in de Palestijnse Westbank. In woorden is de annexatie uitgesteld maar ter plaatse zien we het tegenovergestelde. Palestijnen worden verjaagd, huizen en gebouwen worden vernield en gewapende kolonisten voeren steeds meer aanvallen uit op Palestijnse dorpen. Ze vallen ongewapende burgers aan, steken branden aan en vernielen boomgaarden.

Verhaal van een Palestijnse verpleegkundige uit Hebron

Hebron is op dit moment het hardste getroffen in de corona-crisis. Er was van in het begin toen de eerste besmettingen met toeristen waren binnengebracht veel angst. ‘Wat we hebben is nooit genoeg en als het virus echt uitbreekt hebben we niet de middelen om het degelijk aan te pakken’. Zowel op politiek vlak als in de gezondheidszorg. De salarissen die op zich al helemaal niet hoog zijn, worden niet of maar voor de helft uitbetaald. Velen werken overuren in moeilijke omstandigheden en omdat het openbare leven stilligt, geven ze veel meer uit aan transport om zelfs maar naar het werk te gaan. 

Reeds voor de uitbraak van corona waren er continue tekorten aan medicatie en materiaal. In de Palestijnse gebieden heeft het ministerie gelukkig wel al in het begin van de uitbraak de opdracht gegeven om beschermingsmateriaal zelf te maken omdat ze wisten dat de invoer sowieso al moeilijk is. Maar die werkplaatsen worden tot nu toe ook nog niet betaald. Alle reserves worden uitgeput, ze weten niet hoe lang ze dit volhouden.

Maar de Palestijnse bevolking vindt altijd wel ergens een lichtpuntje. Sommige vrouwen borduren nu de maskers wat heel mooi is om te zien. Het zijn echte kunstwerken.

Verhaal van Nizar en hoe buitengesloten zijn de 'voortdurende Nakba' plots heel dichtbij komt.

Ik reisde begin maart naar Egypte voor het huwelijk van mijn nichtje samen met 2 zussen. Plots konden we niet meer terug. Het was heel moeilijk om informatie te krijgen. Het was nieuw voor iedereen, was het nu overal of enkel in bepaalde landen. We dachten nooit dat het zo erg zou worden. We wisten niet wat doen, er was geen einddatum. We waren gescheiden van onze families. 

Het was voor mij extra moeilijk omdat mijn eigen vader zijn nationaliteit verloor toen hij in Koeweit werkte. Voor Palestijnen is dit een verhaal dat zich steeds opnieuw herhaalt. De schrik was er dus wel dat dit mij nu zou overkomen. Dat was heel moeilijk voor mij.

Toen er een datum was vastgelegd dat we zouden kunnen reizen eind juni en die plots werd geannuleerd sloeg de paniek toe. Het was complete chaos. Ik kan begrijpen dat we voor die andere landen geen prioriteit waren. Egypte en Jordanië zorgen eerst voor hun eigen inwoners. Als Palestijn ben je altijd een ‘special case’, we zijn altijd afhankelijk van de goede intenties van anderen. Het gaat niet om reizen tussen 2 landen, maar een coördinatie tussen 4 landen uiteindelijk voor ons. We zijn de Jordaniërs enorm dankbaar voor hun assistentie. De overgang aan de brug (de Israëlische grenspost) verliep zelfs vlotter dan anders.

Geografisch was het zo een kleine afstand en toch onoverkomelijk in het begin.

Ook van onze projecten kregen we wat nieuws. Lees hier over de boeren in Wadi Fukin, de vrouwenorganisatie PWWSD, het Keffiyeh center and Defence for Children Palestine. 

Ontdek meer

Geef je op voor onze nieuwsupdates
en mis niets meer !

Doe een gift

U kan een gift doen door geld te storten op

IBAN: BE64 5230 8014 8852

BIC: TRIOBEBB

Op naam van: Palestina Solidariteit vzw, Adres: Ectorsstraat 19, 3400 Landen

Met vermelding van : binnenlandse werking en/of project Palestina + naam project

Bedrag





Voor een gift van €40 geniet je een fiscaal voordeel van maar liefst €18. Het kost je dus uiteindelijk slechts €22! 

Stuur dan wel een email met de gegevens van de donor (naam, adres en rijksregisternummer) naar info@palestinasolidariteit.be