Nieuws

De EastMed pijplijn:

In 2017 kwamen Italië, Griekenland, Cyprus en Israël tot een overeenkomst omtrent de constructie van een 2000 km lange onderzeese pijplijn tussen nieuw ontdekte gasvelden in het Midden-Oosten en Europa. Het project, de EastMed pijplijn, is in handen van het Griekse DEPA en het Italiaanse Edison.

In 1999 werd Gaza Marine ontdekt, een gasveld op een 30-tal kilometer van de Gazaanse kust. De toekomstige ontginning van het gas betekende een enorme opportuniteit voor het bezette Palestina om energie-onafhankelijk te worden van Israël.

In 2016 waarschuwden de Verenigde Naties dat de omstandigheden in de Gazastrook tegen 2020 onleefbaar zouden zijn als de situatie niet veranderde. Eén van de belangrijkste factoren die mee de onleefbaarheid bepalen is het chronisch tekort aan elektriciteit. In 2018 hadden de Gazanen gemiddeld 5 uur elektriciteit per dag, in de zomer en lentemaanden daalde dit zelfs tot een gemiddelde van 4 uur per dag.

De EastMed pijplijn is niet het enige omstreden project van Israël waar Europese fondsen naartoe gingen en gaan, de Europese Unie toonde zich al herhaaldelijk en structureel medeplichtig aan de Israëlische mensenrechtenschendingen en het Israëlische Apartheidssysteem. Ondanks het feit dat Israël geen EU-land is, kunnen Israëlische aanvragers sinds 1995 aanspraak maken op Europese onderzoeksfondsen onder dezelfde voorwaarden als de EU lidstaten, door de EU- Israel Association Agreement. Maar omdat Israël geen lid is van de EU zijn de controlemechanismen niet van toepassing. Ze hebben dus alle voordelen maar geen enkele verplichting.

In 1999 worden zowel aan de Gazaanse kust als aan de Israëlische kust gasvoorraden ontdekt. De ontginning van het gas zou een enorm potentieel betekenen voor zowel Palestina als Israël. Palestina zou energie-onafhankelijk kunnen worden van bezettende macht Israël en Israël heeft door de gasvoorraden het potentieel om uit te groeien tot een energie-grootmacht. Als rechtstreeks gevolg van restricties van Israël en van de bezetting, waardoor Israël de facto de controle heeft over de Palestijnse gasvoorraden, verliest het Palestijns gas echter al haar economische waarde.

Onderzoek van The Greens/EFA group (groene partij in het Europees Parlement) wees uit dat deze projecten overbodig zijn om in voldoende gastoevoer naar Europa te voorzien en dat ze niet compatibel zijn met de toekomstige vraag naar gas in Europa. Gebruik maken van de nieuwe gasontginning en aanvoer mogelijkheden, betekent dat de broeikasgasemissies in Europa verder zullen stijgen, in tegenstelling tot de afname waartoe de EU zich in het het klimaatakkoord engageert. De nieuwe projecten, die nog enkele tientallen jaren (minstens 40 a 50 jaar) voor de aanvoer van gas naar Europa zullen zorgen, werden integraal goedgekeurd.

Ondanks de intentie van Europa om onder een klimaatopwarming van 2°C te blijven, werd er besloten om te investeren in nieuwe infrastructuur om gas uit het Midden-Oosten, met als grootste nieuwkomer Israël, naar Europa te transporteren.